Krantenrubrieken weekend 4 december 2021

Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Vanwege de WK-match is deze rubriek vertraagd.

Lees meer >

Prijsuitreiking WK

In Dubai heeft de sluitingsceremonie van het wereldkampioenschap in Dubai inmiddels plaatsgevonden, geleid door de Amerikaanse grootmeester Maurice Ashley. Eerst werd uitdager Ian Nepomniachtchi een medaille omhangen en daarna was het de beurt aan Magnus Carlsen om de wereldbeker te ontvangen. Ook kreeg hij – zoals te doen gebruikelijk – de lauwerkrans om zijn nek.

Foto van de toernooisite van de Fide

Dat is inmiddels voor de vijfde maal aangezien hij de wereldbeker inmiddels voor de vijfde keer wist binnen te slepen. Na de twee vorige tweekampen, tegen de Rus Sergey Karjakin (waarin slechts twee van de twaalf partijen werden beslist) en tegen Fabiano Caruana (waarin zelfs alle twaalf partijen met het klassieke tempo in remise waren geëindigd), duurde het in de laatste tweekamp tot aan de zesde partij eer er een partij werd beslist.

Carlsen had wel beide tiebreaks met versneld tempo gewonnen, maar nu de match niet over twaalf maar over veertien partijen zou gaan, was hij bereid om meer risico’s te nemen. Dat uitte zich in de zesde partij toen hij op een bepaald ogenblik slecht tot verloren kwam te staan. Maar beide spelers waren in tijdnood en grepen in die fase een paar keer mis. Toen de rookwolken waren opgetrokken, had de titelhouder een toren, paard plus twee verbonden pionnen tegen een dame. Dat was volgens de tablebases remises maar in een praktische partij niet te houden voor een speler van vlees en bloed. Daarmee was de ban gebroken en uiteindelijk liep Carlsen zelfs uit naar een soevereine zege met maar liefst vier overwinningen.

Leuk detail om te vermelden was dat Karjakin tot het secondantenteam van Nepomniachtchi behoorde en dat – naast zijn vertrouwde secondant, Peter Heine Nielsen, ook Jorden van Foreest en Daniil Dubov in zijn Carlsens begeleidingsstaf zaten. Dat kwam de Rus overigens op stevige kritiek te staan in zijn eigen land.

Mocht u geïnteresseerd zijn in de slotceremonie, kunt u onderstaande video bekijken.

Lees meer >

Eindspel met toren tegen een pion

Waarom zou je eigenlijk aandacht moeten besteden aan eindspelletjes van Koning en toren tegen koning en pion? Dat lijkt op het eerste gezicht een kansloze zaak. En is het wel zo belangrijk om jezelf hierin te verdiepen?

Het antwoord: het is lang niet altijd kansloos. En de tweede vraag kunnen we met een volmondig ‘ja’ beantwoorden. Hoe zit dat?

Uitslagen zondagse teambattles 12-12


Begonnen op een verloren avond met twee teams, en drie spelers, zagen we deze week meer dan 200 spelers actief in onze teamwedstrijden. HWP/Sas staat weer in de krant, met Papagayo als de grote man (na een dramatische Berserkstart van 2,5 uit 7…)
Voor komende zondag zijn we al weer druk bezig, wilt u als vanouds meedoen, het als club voor ook eens proberen, laat het vooral weten.

Lees meer >

Janowski was de slechtste uitdager 

Vandaag had ik een verslag van de dertiende partij moeten schrijven. Maar zover kwam het niet. Dan maar een beetje blundervermaak. Ian Nepomniachtchi scoorde dus 3,5 uit 11 in de voortijdig geëindigde WK-match. Hij won geen enkele partij en viel na de verloren zeeslang in de zesde ronde vooral op door het maken van opzichtige blunders. Ik bedoel: niveautje Carlsen was niet echt vereist om 21…b5 in de achtste partij,

Lees meer >

Interview met Manuel Bosboom (deel 1): hoe maak je je partijen spannend?

We hebben ons eerste interview gedaan, en wel met Manuel Bosboom. Hij is een hele sterke Nederlandse schaker, met een hyperscherpe stijl. Zijn aanvalspartijen en offerpartijen zijn beroemd. Hoogtepunten zijn natuurlijk overwinningen op Leko en Kasparov. Er is een boek uit over het zijn leven en partijen: Chess Buccaneer, geschreven door Peter Boel en Merijn van Delft. Daarover lazen we trouwens het eerst op schaaksite.

In het eerste deel van dit interview vertelt hij hoe je je partijen spannender kunt maken,

Lees meer >

Carlsen wint elfde partij en prolongeert wereldtitel

Regerend wereldkampioen, Magnus Carlsen, heeft vandaag een definitief einde gemaakt aan de aspiraties (zo die er nog waren met een 0-3-achterstand), van uitdager Ian Nepomniachtchi. Hij slaagde erin om met zwart de elfde partij naar zich toe te trekken en kwam zo op de benodigde 7½ punten waardoor zijn puntentotaal niet meer ingehaald kon worden. Behalve dat hij opnieuw een aanval op zijn titel wist af te slaan, kon hij 60 procent van het totale prijzenfonds van de 2 miljoen euro op zijn bankrekening laten bijschrijven. De algemene opinie is wel dat Nepomniachtchi na de dramatische zesde partij het hoge niveau dat hij in de eerste vijf partijen en bijvoorbeeld tijdens het kandidatentoernooi heeft weten te behalen, niet meer kon waarmaken. Op een of andere manier was hij geknakt nadat hij de zeeslang had verloren. Ik las wel dat sommige commentatoren het idee hadden dat ook Carlsen gesloopt was na deze hectische partij die maar liefst zeven uur en drie kwartier duurde. Er werden beelden naar voren gehaald waarin hij tijdens een partij soms zijn hoofd half op de tafel had gelegd om wat slaap in te halen…

Het moment dat Nepomniachtchi de elfde partij opgeeft (foto Niki Riga op de toernooisite van de Fide)

Niettemin leek vooral de uitdager niet meer in zijn spel te komen. Hij kreeg ook niet het stellingstype op het bord waar hij zo goed in is. Dat liet Carlsen doorschemeren: hij probeerde geen vuistgevechten met “Nepo” aan te gaan, maar liefst zo saai mogelijke stellingen op het bord te zetten. Daarin kon hij – zoals bleek in deze tweekamp – zijn strategische surplus aan kwaliteiten en superieure eindspeltechniek etaleren. Op de toernooisite van de Fide stond er het volgende.

Carlsen was asked at the press conference what he thought helped him dominate the match:

“In simple positions I make very few mistakes. A few times the position was very complicated, we both made mistakes, but he made the last one.”

Lees meer >

The Creative Power of Bogoljubov: volume 2

 

In het tweede volume duikt Grigory Bogdanovich verder in de schaakpartijen van Efim Bogoljubov. Waar het eerste deel nog een apart hoofdstuk had dat inging op Bogoljubov als persoon, kent dit boek enkel schaken. Het echte doel van het boek moge duidelijk zijn: “to provide a complete portrayal of Bogoljubov’s contribution to chess”. En dat is gelukt. Na de vorige pil van volume 1 krijg je met dit deel gewoon de volgende 400 pagina’s vol met partijen van Bolgoljubov. Je zou verwachten dat er dan ook wel wat interessants tussen moet zitten… en dat zit er! Ik vind dit deel beter dan het vorige, omdat je met deze partijen naar mijn idee beter de “echte” Bogoljubov tegenkomt.

Wie is dan de echte Bogoljubov? Nou, volgens mij is dat een opportunistische aanvalsspeler. Eentje die kansen ziet en pakt en niet schroomt om met hier en daar wat bluf je van het bord te zetten. Het eerste hoofdstuk (van dit volume) gaat daarom uitgebreid in op de aanval. Als een aanvalsspeler was ik verrast nieuwe thema’s te leren. Dit is natuurlijk naast Bogoljubov ook zeker te danken aan de sterke schaker die dit boek heeft geschreven. Om wat nader toe te lichten: het standaard onderscheid in de aanval wordt allereerst gemaakt op basis van de positie van de koning. De koning kan in het midden staan, aan dezelfde kans als jouw koning staan, of je kan tegengestelde posities (rokades) hebben. Wat interessant is, is dat Bogdanovich hierbij ook het onderscheid telkens maakt tussen een ‘gesloten’ en ‘instabiel’ centrum. Onbewust neemt iedereen denk ik altijd wel in zijn gedachten mee of de stelling open of gesloten is, of dat de stukken van jou of je tegenstander makkelijk bij de koning kunnen komen. Maar het actief beschrijven van wat een instabiel centrum is en hoe dit uitwerkt op de aanval, was voor mij nieuwe theorie. Leuk! Wat ook interessant is aan de stijl van Bogoljubov is dat hij soms ineens kon offeren en soms ook bijzonder veel geduld had en een aanval perfect kon coördineren. Van deze laatste categorie een voorbeeld:

Lees meer >

Schaakspel op Max Euweplein in gevaar!

In het voorstel voor de herinrichting van het Max Euweplein is geen plek meer voor het grote schaakspel, dat er al sinds 1996 staat. Wel zijn er in de plannen een viertal schaaktafeltjes opgenomen, die rond een groen middenterrein geplaatst zullen worden.

Het voorstel om het Max Euweplein groener in te delen, wordt algemeen als positief ervaren. Om meer ruimte voor voetgangers te creëren, is in de plannen het schaakspel gesneuveld.

Lees meer >

De saaiste partij

Het zal u niet verbazen wanneer ik beweer dat elke WK-match hoogte- en dieptepunten kent. Sommige mensen zullen zeggen dat de dieptepunten in de huidige match met de twee blunders van Nepo al achter ons liggen. Maar in die partijen gebeurde er tenminste iets. Persoonlijk vond ik de tweede en de zesde partij de hoogtepunten van deze match. Het waren beiden bijzonder boeiende gevechten. Er viel wat te beleven. Maar vandaag?

Het was een partij die we snel zullen vergeten. Daarmee maken beide heren het mij wel heel erg makkelijk om er wat korte krabbels over te noteren en mezelf vervolgens vooral bezig te houden met randzaken.

Zo’n randzaak is het commentaar. Tot nu toe heb ik over het algemeen Anish Giri en Judith Polgar gevolgd op chess24.com. Je kunt duidelijk zien dat ze weten waar ze het over hebben. Een iconisch moment was in de vorige partij waarin Giri direct zag dat 27. c5 een blunder van formaat was. Zijn reactie was prachtig.

Niki Riga (by FIDE)

Trouwens: de gekke bekken die Magnus trok waren ook grappig om te zien. Ik kreeg het idee dat hij zijn ogen niet kon geloven toen Nepo 27. c5 op het bord toverde.

Het deed me een beetje denken aan de gelaatsuitdrukkingen van Garry Kasparov. Die waren ook onvergetelijk. Zie dan eens hoe schijnbaar ongeïnteresseerd Nepo naar verre horizonten staart.

Veel te braaf

Nu we het toch over Kasparov zijn concurrenten en voorgangers hebben: wat zijn die jongens van tegenwoordig toch ontzettend braaf. In de goede ouwe tijd hadden we allerlei incidenten die de schaakwereld kleur gaven.

Ik noem er slechts een paar: spelers die wegliepen en daardoor hun partij verloren, magiërs in het publiek, incidenten met yoghurt en natuurlijk niet te vergeten: toilet-gate. Maar deze jongens zijn watjes vergeleken met Kasparov, Fischer en Kortchnoi de verschrikkelijke.

Maar ik dwaal af. Terug naar de presentatoren. Over het algemeen ben ik dus best te spreken over het presentatieduo Giri-Polgar. Maar ik heb toch nog wel een puntje. Zo’n dingetje waaraan veel topschakers zich schuldig maken. Wat dan?

Ze zijn met enige regelmaat veel te snel met varianten te tonen. Het gaat regelmatig in een razend tempo en dan is het niet bij te houden. Jammer! Want niet elke toeschouwer heeft een rating van 2500+ en zal net zo als ik af en toe naar adem happen en denken “Kan het allemaal ietsje langzamer?”  

Lees meer >

Aanraken zetten bij Carlsen?

Een opmerkelijk moment in de partij van vandaag: Carlsen raakte een paard aan op f6 en leek daarbij niets te zeggen, en het was evenmin een overduidelijke j’adoube. Had de arbiter in moeten grijpen?

De stelling waarin het paard werd aangeraakt:

Carlsen speelde hier 18…h6.

Lees meer >

Opnieuw blunder Nepo, Carlsen nu drie punten voor

Magnus Carlsen heeft de negende partij van de WK-match gewonnen. In een gelijke stelling blunderde tegenstander Ian Nepomniachtchi een stuk weg. De stand is nu 6-3 wat betekent dat Carlsen nog anderhalf punt nodig heeft (uit maximaal vijf partijen) om de match te winnen.

Het was vandaag nog niet een mustwinsituatie voor Nepo, maar het kwam wel in de buurt. In zo’n geval is het een logische strategie om een niet al te theoretische opening te spelen, veel stukken op het bord te houden, hopen dat de tegenstander al in de opening moet nadenken en in tijdnood komt. Twee geslaagde voorbeelden zijn de laatste matchpartij Kasparov-Karpov 1987 en de legendarische partij Kasimdzhanov-Reinderman, waarin ik door te winnen ook de B-groep van Wijk aan Zee won. Nepo koos net als Kasparov toen voor een opstelling met g3 en c4. Carlsen moest in de opening al nadenken, tot zover geslaagd. De Rus kreeg behoorlijk wat tijdsvoordeel, maar niet echt stellingsvoordeel en de partij leek remise gaan te worden.

Lees meer >

Uitslagen zondagse teambattles 5 december


Begonnen op een verloren avond met twee teams, en drie spelers, zagen we op pakjesavond meer dan 200 spelers actief in onze teamwedstrijden. Max Euwe won of het weer 1935 was.
Voor komende zondag zijn we al weer druk bezig, wilt u als vanouds meedoen, het als club voor de zomer toch ook eens proberen, laat het vooral weten. De snelste (en ook enige) manieren zijn via lichess aan lichess.org/@/Govert of via de mail aan Govert Pellikaan.

Lees meer >

Deelnemersveld Tata Steel Chess Tournament 2022 compleet

Met de bekendmaking vandaag van de grootmeesters van de Tata Steel Challengers is het deelnemersveld van het Tata Steel Chess Tournament 2022 compleet. Nederland wordt in de Tata Steel Masters vertegenwoordigd door Anish Giri (nummer 7 van de wereld) en Jorden van Foreest, de winnaar van het Tata Steel Chess Tournament 2021. Beide grootmeestergroepen zijn samengesteld uit gevestigde namen en aanstormend talent. Die mix is een van de succesfactoren van het prestigieuze Tata Steel Chess Tournament,

Lees meer >

Carlsen wint schemeroorlog

Na de geweldige zeeslang van de 6e partij volgde een herstelremise in de 7e partij en de grote vraag was wat de 8e partij, de laatste partij voor de rustdag van morgen, zou opleveren. Zou het wederom een snelle herstelremise worden, Nepomniachtchi had immers zwart en zou toch niet met zwart proberen te winnen, of wilde hij er toch voor gaan?

Anno 2021 heb je zoveel mogelijkheden om de partij te volgen.

Lees meer >

Terugblik op de Deloitte Nederlandse Kampioenschappen

(*Update: alle links naar de artikelen van onze verslaggevers van Schaaksite zijn bijgewerkt)

Het experiment dat dit jaar is gehouden met het Nederlandse Kampioenschap kan – als we de publieke opinie mogen geloven – als volledig geslaagd beschouwen. Dat er ook de nodige commotie was, past er dan uiteraard ook in, want dat haalt alle pers en daarmee komt onze edele sport ook in de belangstelling van andere media. Of iedereen daar blij mee is, is een ander verhaal… Hierbij een korte terugblik.

 

Foto’s van de prijsuitreiking met winnaar Max Warmerdam. Meer foto’s van Harry Gielen

 

Kwalificatietoernooi
Het algemene toernooi en het dameskampioenschap had dit jaar een andere formule. In Hoogeveen werd in oktober de traditionele achtkamp voor het NK dames gehouden. Die werd gewonnen door Anne Haast (die daarmee haar vijfde titel binnenhaalde). Ze zal zelf niet gedacht hebben aan een nieuwe titel toen ze met 1 uit 3 was begonnen. Maar de 4 uit 4 eindsprint maakte veel goed.
Voor het algemene kampioenschap gaf de KNSB (eindelijk) gehoor aan de kritiek dat telkens de sterkste spelers op de ranglijst werden uitgenodigd en dat er eigenlijk geen doorstroming is vanuit de regionale bonden. Ten tijde van Sytze Faber, die bestuurslid topschaak van de KNSB was, werden er knock-outmatches gehouden met 32 deelnemers, waarbij een aantal plaatsen voor een deel werd opgevuld door kampioenen uit de regionale bonden. De rest werd opgevuld op basis van rating en oudste rechten. Deze tijden lijken weer te herleven nu er ook weer kampioenen uit de provincie mochten aanschuiven voor een knock-outtoernooi. Pas in de tweede ronde kwamen er een paar sterke grootmeesters bij. Dit alles vond plaats in Hoogeveen, waardoor het traditionele toernooi – mede door de coronacrisis – aardig was gedevalueerd. Maar de organisatie was als vanouds in goede handen.

Lees meer >