Aronian en Caruana door naar de halve finales
Gisteravond werden de andere twee kwartfinales afgewerkt van het 2020 Clutch Chess International. Het was weer een dolle boel, mede door het enthousiaste commentaar van Yasser Seirawan, Maurice Ashley en Jennifer Shadade. Er wordt niet alleen deskundig commentaar gegeven, maar de ‘oohs’ en ‘aahs’ zijn ook niet van de lucht als er wat bijzonders gebeurt op het bord.
De tweede dag van de matches Aronian-Grischuk en Dominguez-Caruana vonden plaats. In eerstgenoemde tweekamp had een Armeniër een lichte voorsprong maar in de elfde partij was hij die voorsprong ineens kwijt na een krankzinnige partij. Nu moest hij dus winnen om de halve finale te halen. Hij deed toen iets slims door in een Siciliaan met de dame op d4 terug te nemen en daarna (na …Pc6) het wat dubieuze Dd4-e3 te spelen in plaats van het gebruikelijke Lb5. Hij wilde Grischuk aan het denken zetten en dat gebeurde ook. De Rus kwam goed tot heel goed te staan maar hij had, zoals te doen gebruikelijk voor hem, (te) weinig tijd. En toen de partij zijn hoogtepunt naderde greep de zwartspeler mis. In de diagramstelling liep het helemaal uit de hand voor zwart.
Aronian – Grischuk
Dit laat ineens van alles toe. 22…Lxh4 23. Dxc5 Tfc8 was oké voor zwart.
23. Tc1! Da4
Dat hoef je de Armeniër maar één keer te zeggen…
Aanstaande zondag zal het 3e ChessQueens Meisjestoernooi online gehouden worden. We hebben twee toernooien, namelijk een toernooi om 10.00 uur voor meiden tot en met 12 jaar en een toernooi om 15.00 uur voor meiden tot en met 18 jaar. Bij beide toernooien zal het speeltempo 5 minuten + 5 seconden per zet zijn.
Vera Menchik werd in 1906 geboren in Rusland als dochter van een Tsjechische vader, die een adellijke betrekking had. De familie vluchtte na de Bolsjewistische revolutie van 1917 naar Engeland, waar Vera samen met haar moeder en zuster in de buurt van Hastings bleef wonen. Het bleek dat ze een talent voor schaken had en ze won in 1927 in London het individuele damestoernooi dat samenviel met de Olympiade.
Wereldkampioen Alexander Aljechin had in 1933 het toernooi in Parijs gewonnen. Hij behaalde acht punten uit negen partijen. Dr. Tartakower werd tweede met zes punten. Het spel van Aljechin verraste steeds door grote originaliteit. Hij verliet zich niet op theoretische paden, hoewel hij de theorie goed kende, doch zocht steeds naar nieuwe wendingen. Na Parijs kwam hij naar Nederland om in oktober/november een serie lucratieve simultaans te spelen. Hij speelde o.m. in Maastricht, Heerlen, Heemstede, Bussum, Groningen, Amsterdam, Eindhoven, Utrecht, Den Haag en besloot zijn toer op 14 november in Rotterdam, waar hij te gast was van het Rotterdamsch Nieuwsblad. Aljechin was een echte broodschaker, hij leefde van het schaken.
k “Begrijp wat u doet”. In deze serie worden, speciaal voor clubschakers, achtergronden belicht van de ‘grote openingen’ zoals het Spaans, het Siciliaans, het Damegambiet, het Konings-Indisch enzovoort. De artikelen verschenen eerder in 
Willy Hendriks is terug. Na het succes van zijn eerste boek (Move First, Think Later), is Hendriks opnieuw in de pen geklommen. Het resultaat: een 432 pagina’s tellend boekwerk getiteld On the Origin of Good Moves. Hendriks neemt je mee door de geschiedenis van het schaakspel. De ondertitel, A Skeptic’s Guide to Getting Better at Chess, is veelzeggend. Voor de lezers van Move First, Think Later (in 2012 uitgeroepen tot boek van het jaar door de Engelse schaakbond) komt het ongetwijfeld niet als een verrassing dat de nodige heilige huisjes omver worden geschopt.
Van de schaker waar Hans over vertelt in zijn column heb ik weliswaar gehoord, maar partijen van hem ken ik niet. Dus ook ikzelf ga genieten van deze column.
