Hoge cijfers bij Voerendaal-De Stukkenjagers
Na het daverende succes van de Europacup in Eilat (Israël) stond de spelers van Stukkenjagers 1 de volgende uitdaging te wachten: de landskampioen uit Voerendaal. Op papier een zware dobber, met gemiddeld zo’n 130 punten per bord minder. Maar de voorbereidingen waren goed: een meerderheid van het team (Jan, Mart, Anne, Stefan, Mark C en ikzelf) was al een dag van tevoren naar Maastricht gereisd om te acclimatiseren in het Limburgse land. Rond 21u ’s avonds zaten we dan aan het eerste drankje in een gezellig Maastrichts eetcafé. Jan niet, die had zijn avond volgepland door een klassiek concert bij te wonen. De sfeer zat er goed in, en de eerste woordgrappen werden al gelijk gemaakt (op dezelfde voet verder als in Eilat…). Om maar een voorbeeld te noemen: “Zou Voerendaal op Orlovsterkte zijn?”
Enfin, U begrijpt het niveau van de gesprekken aan tafel. Wat wil je ook na een dag werken/studeren, en een reis van 2,5 uur achter de rug! Nadat we het hoofdgerecht (voor 2 van ons 700g vlees, raadt U maar wie het waren!) besloten we dat we Maastricht niet konden verlaten zonder op het Vrijthof geweest te zijn. Het was wel opvallend rustig aldaar, we hadden verwacht dat heel Maastricht in het weekend in zou luiden op het Vrijthof of omstreken, maar dat bleek niet het geval. Zelfs oud-Limburg(emeester) Mart kon dit niet verklaren. Enfin, zoals we in Eilat ook een heerlijke cocktail ontdekt hadden, zo was het op het Vrijthof ook het geval, en we gingen pas weg toen het café ging sluiten. Een geslaagde avond dus! BOB Anne reed ons weer keurig naar het hotel iets buiten de stad; Jan en Stefan zaten in een ander hotel vlakbij het Vrijthof. We hadden afgesproken om 9.45u te gaan ontbijten, aangezien we dachten dat het ontbijt tot 10u was. ’s Ochtends kwamen we er echter achter dat het ontbijt in het weekend tot 11u30 was, dus besloten Anne en ik ons nog even om te draaien. Mark en Mart waren toen al wakker en besloten toch op de afgesproken tijd te gaan ontbijten. Anne en ik schoven omstreeks 10u30 aan; Mart en Mark waren toen al toe aan de derde ronde van het voortreffelijke ontbijt! We hadden om 11u15 afgesproken om Jan en Stefan op te halen, echter hadden we de nodige problemen om op tijd het hotel te verlaten (een lange rij bij het uitchecken, parkeerkaartjes die nog opgehaald moesten worden en alleen met chipknip betaald konden worden; en natuurlijk stond er niet genoeg op de chipknip etc. etc.). We kwamen er al snel achter dat alhoewel we slechts een aantal km van Klimmen verwijderd waren, we niet op tijd gingen komen. Ook stonden Jan en Stefan een half uur in de regen op ons te wachten op station Maastricht, geen ideaal begin van de dag… Maar goed toen we toen een kwartier te laat bij de speelzaal aankwamen, stond ons een aangename verrassing te wachten: Voerendaal en de wedstrijdleider waren zo vriendelijk geweest om de klokken nog niet aan te zetten! Dus begonnen we om 12u20 de wedstrijd, met allemaal evenveel bedenktijd.
Al snel bleek dat Voerendaal op schaakgebied niet even coulant was met de Stukkenjagers. Binnen een mum van tijd bleek dat we tegen een redelijk kansloze nederlaag aankeken, en dat het deze dag van individuele successen zou moeten komen. Ik behandel de partijen op bordvolgorde, omdat ik vanwege tijdnood (what’s new…) de trail niet helemaal heb meegekregen.
Stefan zorgde op 1 voor een verrassing door met wit Orlov keurig op remise te houden. Hebben we Orlov toch nog een keer dwarsgezeten, na die vreselijke schwindel van hem op Cor van een aantal jaar geleden… Anne verloor vrij kansloos van Saltaev. Na een stuk of 15 zetten met zwart tegen een witte pion op e6 aankijken is al niet prettig, en zeker niet als je die pion ook nog achter staat… Jan (de enige die op papier een hogere rating had dan zijn tegenstander) speelde met wit tegen Bitalzadeh, maar kwam helaas niet verder dan remise. Frans keek met zwart tegen Hausrath lang tegen een iets mindere stelling op, en dan heb je geen prettige middag. Na lang vechten moest hij toch het loodje leggen. Voor degenen die de Millenium-triologie (deel 2 en 3) gelezen hebben; ik moest bij Hausrath denken aan Ronald Niedermann, Hausrath ziet er ongeveer zo uit als ik Niedermann ingeschat had! Ook op het bord bleek Hausrath de koelbloedige moordenaar te zijn als Niedermann in de boeken… overigens naast het bord niet (zoals ik me heb laten vertellen). Herman redde op 5 de Stukkenjagers eer door met wit Tereick te verslaan: “Ik dacht een aardige partij te hebben gespeeld, maar bij nader inzien is die verre van vlekkeloos als ik Deep Fritz moet geloven; het schaken is gewoon te moeilijk, dat is duidelijk. De combinaties die er in deze partij door de computer zijn gevonden zijn soms van wonderlijke schoonheid!” Oordeelt U zelf! Herman verdient sowieso alle lof omdat hij in dezelfde week zijn moeder was verloren, waardoor deze overwinning hem extra gegund was.
Grooten-Tereick via de viewer:
Mark C. had een zware middag tegen Levin, maar wat wil je ook met meer dan 300 Elopunten minder. In de geanimeerde analyse met de grootmeester na afloop bleek dat Mark zelfs nog ergens heel redelijk had gestaan en zeker niet kansloos ten onder was gegaan.
Ikzelf had een spannende tactische partij tegen Wantola, die na een loeiende tijdnood van mijn kant nog net te houden was. Toen de rook opgetrokken was na de 40e zet, bleek ik een iets beter eindspel te hebben. Dit bleek echter niet voldoende voor de winst, en zo werd het een redelijk terechte remise. Cor had op 8 een tussenzet van Trella over het hoofd gezien, waarna hij bijna gelijk kon opgeven. Mart had op 9 weer een typische Mart-situatie met weinig tijd; op een gegeven moment, toen ik mijn 40e zet had gespeeld en even rond ging kijken, had Mart nog 5 seconden over. Hij zat zo geconcentreerd achter het bord dat het er sterk op leek dat hij de 40 nog niet gehaald had. En toen ik op zijn notatievel keek, bleek dat hij zelfs pas bij de 38 was! Uiteraard redde hij de tijdcontrole, maar datzelfde gold niet voor zijn stelling. Mark H. op 10 had na lang vechten met zwart ook door dat Driessens vandaag te sterk voor hem was. Een eindscore van slechts 2,5 punt dus, tegen een duidelijk sterker Voerendaal. Maar op 24 november zijn we terug, in eigen huis tegen koploper En Passant!
(Alle foto’s zijn van Jos Sutmuller)
Alle partijen uit deze wedstrijd via de viewer: