NK Algemeen+Vrouwen en Open NK

Eindspelen zijn mooier en interessanter dan menigeen denkt!

In elk toernooi zien we de nodige eindspelen ontstaan en vrienden en bekenden weten dat ik dat daar een meer dan normale interesse voor heb. In dit Nederlands Kampioenschap zag ik een paar eindspelen die mijn aandacht trokken, toevallig omdat er een luikje in mijn hoofd openging waardoor een bepaald type kennis plotseling naar boven kwam. Gezegd moet worden dat de nu volgende fragmenten vaak in een tijdnoodfase (en soms uit een tiebreak kwamen, met veel minder tijd) ontstonden, waardoor ik geneigd ben het spel van de spelers met de mantel der liefde te bedekken. Vanaf de zijlijn wordt van alles geroepen (vooral in het hedendaagse voetbal!) en de schaakwereld doet daar tegenwoordig ook volop aan mee. Heeft uiteraard te maken met de engines die iedereen kan aan en uitzetten. In livestreams zien de commentatoren (én het publiek) vaak geen engine, maar wel een balk aan de zijkant van het diagram die flink omhoog (dan wel omlaag) schiet als er een blunder wordt gemaakt. Dan is het makkelijk om kritiek te leveren; gemakshalve wordt vergeten dat als je zelf achter het bord zit en de spanning van de partij voelt, het allemaal niet zo eenvoudig is om de goede voortzettingen te vinden. Dit gezegd hebbende, bespeur ik bij veel schakers weinig affiniteit met eindspelen. Er blijkt bij velen een soort “ingewortelde angst” te bestaan om een eindspel in te gaan; men houdt liever zoveel mogelijk stukken op het bord om in een koningsaanval zijn slag te kunnen slaan. Dat wil iedereen wel! Desondanks ben ik van mening dat kennis van het eindspel, aangevuld met de nodige vaardigheid om een eindspel ook op de juiste manier te kunnen behandelen, bij veel spelers tot een aanzienlijke verhoging van hun niveau zou kunnen leiden. Is het niet bekend dat je middenspelen veel beter gaat behandelen als je weet wat je moet overhouden? Omdat ik dit soort bevindingen en deze conclusies al vaker heb geuit (zoals u kunt zien in de serie “Eindspelfinesses” die ik ooit samen met GM Twan Burg heb opgezet) leidde dat er zelfs toe dat ik door New in Chess werd benaderd of ik boek over het eindspel in elkaar te zetten. Mocht het u in interesseren, onderaan dit artikel de link naar dit boek.

Dat het eindspel zo moeilijk is, blijkt ook uit de vele voorbeelden uit de (groot)meesterpraktijk. In het NIC-blog heb ik hiervan een paar krasse staaltjes uit dit jaar gevonden, waarin sterke GM’s soms vreselijk mistasten:

Lees meer >

Machteld van Foreest dameskampioen

Internationaal zijn er vast wel voorbeelden van (post gerust als u er eentje of meer weet), maar in Nederland zal het unicum zijn: op dezelfde dag dat broer Jorden algemeen kampioen werd, won Machteld van Foreest het kampioenschap bij de vrouwen. Nadat ze in de tweede finalepartij tegen Robin Duson eerst in het middenspel twee keer een winst miste, wist ze daarna een totaal verloren eindspel met twee pionnen minder nog remise te houden.

Lees meer >

Jorden van Foreest Nederlands kampioen

Jorden van Foreest heeft voor de tweede keer in zijn leven het algemene Nederlands Kampioenschap gewonnen. Dankzij goede voorbereiding en het Griekse geschenk wist hij vandaag in slechts 25 zetten te winnen van Loek van Wely. Het was ook makkelijk voorbereiden voor Jorden, want Loek speelde iets wat hij al vijf keer eerder gespeeld had. Op zet 11 speelde Jorden een verbetering die twee voordelen had: ten eerste was het praktisch een lastige stelling voor zwart,

Lees meer >

NK Dames: Finale begonnen met remise

De finale van het Nederlands Dameskampioenschap gaat tussen Robin Duson en Machteld van Foreest. Het mag gezegd zijn dat beide dames enigszins geluk hadden in de halve finale (Machteld kwam in een objectief verloren eindspel weg met remise; Robin kreeg in de verlenging de gelegenheid om een klassiek matoffer te brengen; zie het verslag van gisteren), maar dat hoort er soms bij.

Vandaag speelden ze hun eerste partij,

Lees meer >

NK Finale Wely – Van Foreest: morgen de echte finale!

De finale! Broer en zus(je) Van Foreest tegen Loek van Wely en Robin Duson. Wat mij betreft een mooi affiche. Qua rating beginnen broer en zus als favoriet aan de eindstrijd, maar uiteindelijk hoeft dat niet veel te zeggen. Veel meer regels aan een algemene introductie ga ik ook maar niet vuil maken, ik zal verslag doen van de herenpartij.

Van Wely – Van Foreest

Frans Peeters (2025)

Van Wely opende met 1.c4. Voor zover ik weet, is hij daar behoorlijk vertrouwd mee. Niet alleen staan er aardig wat partijen van hem met die openingen in de database, ik mocht het ook zelf ervaren toen ik in 2019 besloot zijn Engelse opening agressief te bestrijden. Dat duurde welgeteld 30 zetten, daarna konden de stukken weer in de beginstand. Jorden van Foreest doet dat natuurlijk een stukje beter, en vooral ook sneller! Het valt me op dat hij dit toernooi best snel speelt, in ieder geval in de openingsfase. Dat viel me in ieder geval dusver op, naast het feit dat Van Foreest bijna weer terug is in de 2700-club (live-rating voor de partij was 2699.4)!

Lees meer >

Winst vereist: twee strategieën

In de tweede ronde van de halve finale moest Anna-Maja Kazarian zien te winnen van Machteld van Foreest, terwijl Anne Haast het volle punt nodig had tegen Robin Duson. Ze pakten het ieder op een andere manier aan. Kazarian probeerde met dubieus openingsspel haar tegenstandster tot onverstandige dingen te verleiden, terwijl Haast het probeerde middels het uitbouwen van een klein voordeeltje in een lange partij. Beiden hadden succes met hun strategie: Van Foreest besloot in een duidelijk betere stelling tot een meer dan dubieus stukoffer en Duson verzuimde enkele keren met een pionoffer haar stukken te mobiliseren.

Lees meer >

NK Algemeen Ronde 3.2

Vandaag stonden de beslissende partijen in de halve finale op het programma: Vrolijk moest winnen van Van Foreest om uitschakeling te voorkomen. Een erg lastige opgave, hoewel Vrolijk wel wit had.
Bij De Winter – Van Wely gaat het om de vraag of de beslissing al in de klassieke partijen zal vallen, of dat er een barrage voor nodig was. Een aantal fragmenten, met korte impressies of overdenkingen bij de stellingen, terwijl de partijen gespeeld werden.

Lees meer >

{update} NK Dames Ronde 3.1: Wit wint 2-0

Vandaag werden de eerste rondes in de halve finale gespeeld. In beide partijen kwam de Witspeelster tot winst.

In de partij tussen de finalisten van het Online NK2020, Machteld van Foreest en Anna-Maja Kazarian, had Machteld een venijnige zijvariant tegen de Najdorf klaarliggen, waarin ze al in een vroeg stadium haar f- en g-pionnen aanbood voor open lijnen. Anna-Maja ging dapper op de uitdaging in en verbruikte veel tijd in een poging zich door de kluwen aan lastige varianten heen een weg te banen.

Lees meer >

NK Algemeen 3.1: op weg naar de finale

Dag 5 van het NK en nu al staan de halve finales op het programma. Ik heb hier op Schaaksite al het nodige gemopper van mannen op leeftijd voorbij zien komen over de knock-out opzet van het toernooi. Als mede-man op leeftijd: ook ik ben geen fan.  Vroeger, zo sprak opa, was het NK een prestigieus toernooi met 14 deelnemers die allemaal tegen elkaar speelden. Door de jaren heen zagen we het aantal deelnemers afnemen naar 12, naar 10 en zelfs naar 8, totdat in 2022 de totale switch naar de Aldi/Lidl-variant van een schaaktoernooi werd gemaakt: een knock-out met 16 spelers. Tsja, de centjes hè. Het is voor onze niet al te rijke bond een stuk goedkoper om een toernooi te organiseren waarbij elke 2 dagen de hotelkosten halveren.

Ook het WK is in het verleden trouwens een aantal keer als knock-out toernooi gespeeld. In 2004, Arthur de Winter was nog niet geboren, Liam Vrolijk liep nog in de luiers, werd het gewonnen door Rustam Kasimdzanov die maar liefst 5 van zijn 7 matches met rapidpartijen besliste en ondermeer Veselin Topalov uitschakelde die tot dan toe 9,5 uit 10 (!) had gescoord. Kortom, twijfels of het de juiste formule is om de sterkste schaker aan te wijzen. Verder overigens geen slecht woord over Rustam hoor. Het is een bijzonder aardige kerel die bovendien indruk maakte door als kersverse wereldkampioen gewoon mee te spelen in het HZ toernooi, simpelweg omdat hij dat al had toegezegd. Een man een man, een woord een woord. Leuk voor de organisatie en ook leuk voor Jan Werle die de wereldkampioen zijn eerste nederlaag mocht toebrengen.

Afijn, genoeg boomergemopper, want is het allemaal ellende? Nee en zeker niet voor degenen die juist wel van het spektakel van rapid- en snelschaken houden. Gisteren werden maar liefst 3 van de 4 matches beslist in partijen met versneld tempo. Adrenaline, blunders over en weer, verrassende uitslagen, het kwam allemaal voorbij. Het was maar de vraag of dat vandaag met alleen maar “langzame” partijen op het programma ook te zien zou zijn.

Voor de schakers die de partijen online volgden via Lichess of het live commentaar van Nick Maatman op Twitch was er na zo’n anderhalf uur spelen wel degelijk een enorme verrassing. Kort voor Nicks pauze stond in de partij Loek van Wely – Arthur de Winter de volgende stelling op het bord:

In 10 minuten kan veel gebeuren en een kopje thee en een korte blik in de toernooizaal later zette Nick zijn analyse rustig voort met deze stelling:

Lees meer >

NK Algemeen 2.2: drie barrages, heel veel vuurwerk

De returnwedstrijden waren vandaag een behoorlijk spektakel. Twee partijen (L’Ami-De Winter en Van Wely-Sokolov) waren gisteren in een overwinning voor de Witspeler geëindigd, waardoor er twee must-winsituaties waren ontstaan.

 

Jorden van Foreest – Thomas Beerdsen
(Analyse van René Tiggelman)

Gisteren eindigde de eerste partij na het nodige spektakel in remise. Nu, met ratingfavoriet Jorden achter de witte stukken, mocht de argeloze toeschouwer zeker nog meer vuurwerk verwachten.

Lees meer >