Jorden van Foreest grootmeester
Jorden van Foreest heeft op het WK-jeugd zijn derde en beslissende grootmeesternorm gescoord. Aangezien hij al ruimschoots aan de ratingeis voldoet,
zal hij binnenkort tot grootmeester worden benoemd.
Zijn eerste grootmeesternorm scoorde hij nog maar vijf maanden geleden, in april bij het Aeroflottoernooi in Moskou. De tweede norm volgde vorige maand in Lüneburg en nu de derde in Khanty-Mansiysk. Jorden is pas zestien jaar en geldt dan ook als een van de grootste Nederlandse jeugdtalenten van dit moment.
Later deze week komen we met een uitgebreid verhaal over Jorden van Foreest. Op Wikipedia is hij vandaag meteen tot grootmeester benoemd.
foto: Ab Scheel
Gefeliciteerd Jorden!
Ik meen me te herinneren dat Loek van Wely het ook zo snel voor elkaar kreeg. Een prachtig resultaat van Jorden.
Nee hoor, op de FIDE-site zie ik dat Loek van Wely 20 of 21 was toen hij grootmeester werd. Ook knap, maar Stellwagen, Spoelman en Van Kampen waren jonger. Ik zal het deze week even uitzoeken. Giri was als enige jonger dan Jorden. Giri was toen nog geen Nederlander voor de FIDE, maar hij woonde hier toen al wel.
Dus…is Jorden van Foreest nu de jongste Nederlandse grootmeester aller tijden?
Ik denk dat <meijgia> bedoelt dat Jorden de normen zo snel achter elkaar heeft behaald. Dat volgens hem van Wely dat ook deed…
Na de Meestertitel vorig jaar van Jorden zei ik al dat de Grootmeester titel niet lang op zich zou laten wachten en 3 GM normen halen in een tijdbestek van 5 maanden is een geweldige prestatie! Kan hij over een paar jaar Giri naar de troon steken?
O, dat zou heel goed kunnen, Arjo.
Ik herinner me wel dat Harmen Jonkman drie grootmeesternormen scoorde binnen een jaar. Hoe veel maanden dat waren, weet ik niet meer.
En Dennis de Vreugt scoorde vijf meesternormen ruim binnen een jaar.
En volgens mij had ook Robin Swinkels zowel bij zijn IM- als bij zijn GM-normen alles snel voor elkaar!
Herman, dat herinner je je goed. Niet dat ik me dat herinner, maar… leuke tip: op de FIDE-site bij spelers en ratings houden ze het vanaf een bepaald moment bij. Bij Van Wely is het niet te zien, bij de veel jongere Swinkels wel. Je kunt zien wanneer ze IM en GM zijn geworden (datum FIDE-congres) en van de huidige titel, waar ze hun normen hebben gehaald.
Robins GM-normen:
– Groningen december 2008
– Deizisau april 2009
– KNSB-competitie t/m mei 2009
Voor de IM-normen kijk ik in mijn eigen archief, dat ik de laatste jaren helaas niet meer zo goed bijhoud. Maar toen nog wel:
– Dieren 2006 (juni/juli?)
– Mallorca 2006
– Gibraltar januari 2007
Dus zowel meester als grootmeester in ongeveer een halfjaar.
Nou ja, grootmeester in een halfjaar… ik bedoel natuurlijk tussen de eerste en de derde norm. Toen Robin in januari 2007 meester werd, duurde het nog ruim twee jaar voordat hij grootmeester werd. Maar dan is drie normen achter elkaar heel opvallend.
Een mooie prestatie van Jorden, maar…wat is eigenlijk het nut van al die titels?
Ik zie het in ieder geval niet. We hebben sinds 1970 de Elo-ratings en dat lijkt me voldoende. Ik begrijp dat het een geweldige cultuurschok zou zijn, maar van mij mag het afgeschaft worden. Het is nu toch vooral bezigheidstherapie voor de FIDE-bobo’s.
Bij andere individuele sporten (afgezien van dammen) heb je dat toch ook niet?
Dafne Schippers is toch ook geen (dames)grootmeester?
Nederland telt volgens Wikipedia 36 grootmeesters, hoewel die niet allemaal actief of in Nederland geboren zijn. Jorden van Foreest staat er ook reeds als grootmeester vermeld. In 1974 was Jan Timman de vierde Nederlandse grootmeester, na Euwe, Prins en Donner. In de atletiek krijg je, als je veel wedstrijden wint, gouden schoenen en die zijn ook voor de voetballer van het jaar weggelegd. Elke sport heeft wel zijn manier om topsporters te eren. De titel grootmeester is de manier om dat bij het schaken te doen.
Met alle respect voor hoge rating houders, maar een Titel verkrijgen is toch net iets meer dan enkel ratingstatus. Bij een rating van 2450 + heb je al heel wat spelers, maar voor de norm GM betekent dat je die rating tenminste twee of driemaal over aantal partijen hebt weten vast te houden. Daarnaast heb je tegen schakers uit de hele wereld moeten schaken. Das toch wat meer presentatie dan enkel je raiting op bepaald niveau tillen. Daarnaast kun je met altijd deelnemen aan bijvoorbeeld toernooien met 2300 spelers een behoorlijke raiting opbouwen, terwijl bij het behalen van een norm behoorlijke eisen zitten. Oftewel een titel verkrijgen is zeker een prestatie. Bij andere sporten worden er ook wel degelijk titels en of namen aan bepaalde rangen gegeven. In voetbal heb je bijvoorbeeld profvoetballer eredivisie of Primera Division. Dat betekent informeel meer dan enkel betaalde voetballer. Je hebt dan echt een prestatie bereikt. Al stijgt het aantal explosief er zijn verhoudingsgewijs tot aantal schakers nog altijd weinig GM’s en zeker 2700+ en of 2800 + spelers waar wellicht een nieuwe titel voor zou mogen komen.
@12
Jan Timman was eerder grootmeester dan Lodewijk Prins. Die werd pas jaren later tot grootmeester benoemd op grond van resultaten uit het grijze verleden.
@Richard:Ik had dat ergens zo gelezen, maar je hebt gelijk wat Prins aangaat. Ik denk wel dat hij rond 1965, toen hij schaakkampioen van Nederland werd, op zijn top was. Hij speelde 30 jaren lang tot 1970 mee in de Schaakolympiade. In 1956 organiseerde hij het Kandidatentoernooi in Amsterdam, dat gewonnen werd door Smyslov. [Het was mijn eerste aanraking met het schaken].
Van dat toernooi in 1956 heb ik het toernooiboek! Uit een erfenis!
Ja, dat is een voortreffelijk toernooiboek, geschreven door Euwe en Muhring de schaakleermeesters van die tijd. Ik kom het antiquarisch nog wel eens tegen, want het is in het Duits geschreven en had een vrij hoge oplage.
Het grote verschil tussen titels en ratings is dat je (veel) rating kunt verliezen, maar je titel raak je nooit meer kwijt. Daar kun je wel kritiek op hebben, bijvoorbeeld dat spelers een grootmeesternorm scoren door oude, verzwakte grootmeesters te verslaan. Organisatoren van ‘normentoernooien’ maken daar soms zelfs gebruik van. Maar het is ook wel respectvol voor spelers die een titel bereikt hebben.
Van dat kandidatentoernooi in Amsterdam werden trouwens ook een paar ronden in Leeuwarden gespeeld. Het eerste grote schaakevenement in Leeuwarden, al waren het geloof ik maar twee ronden.
Het toernooiboek gaat hier in de inleiding op in. Ten eerste was er in die tijd nog weinig hotelruimte in Amsterdam en was het verder moeilijk geweest een zaal met voldoende ruimte en faciliteiten te vinden. De uiteindelijke locatie in Amsterdam was eigenlijk te klein voor een dubbelrondig toernooi met tien deelnemers en 18 rondes. In ronde 10 en 11 was men in Leeuwarden, waar in een veel ruimere zaal onder ideale omstandigheden gespeeld werd. De Friezen kregen daar de complimenten voor.