Schaakverslaafde in ‘Wijk’

Marcel Schröer vindt Corustoernooi heel speciaal

WOERDEN * De echte schaakliefhebber leeft zich uit in toernooien over de hele wereld. Marcel Schröer is een van hen. Geen evenement is echter voor hem zo adembenemend als het Corustoernooi in Wijk aan Zee. Absolute wereldtoppers hebben er al vijf partijen opzitten. Morgen slurpt het badplaatsje honderden amateurs op. Stuk voor stuk met hoge bloeddruk en versnelde hartslag.

Wat maakt het toernooi, dat zijn 72ste editie beleeft, zo bijzonder? Schröer heeft daar zijn eigen visie op. ,,Het zijn niet alleen de allerbeste schakers van de wereld die zich hebben verzameld. De amateurs, spelend in dezelfde ruimte, zijn net zo bepalend voor de bijzondere sfeer. Je hebt het gevoel dagenlang het middelpunt van de schaakwereld te zijn.”

Het is een reünie en een feest tegelijk. ,,Heel speciaal vind ik het, dat de in mijn ogen desolate sfeer in het dorpje wordt opgeluisterd door schakers, die dagenlang alleen elkaar en het schaakspel hebben. Er is verder eigenlijk niets. Een paar restaurants die een complete jaaromzet draaien. Verder is er rust, met op de achtergrond die unheimische rookpluimen van de staalfabrieken….”

Schröer startte in ‘Wijk’ ooit in de vierkampen. Acht jaar geleden stapte hij over naar het ‘echte werk’, de tienkampen. Deelname past bij zijn bestaan als schaakverslaafde. Met een groepje vrienden bezoekt hij ieder jaar een toernooi in het buitenland. Dat bracht hem onder andere naar Dresden, Mallorca, San Marino, Corsica, Barcelona, Oostenrijk en Guernsey.

Naast zijn fulltime baan als IT Specialist bij IBM Nederland is er geen ruimte voor andere liefhebberijen dan het spel op de 64 velden. Zijn woning draagt daarvan ook duidelijke sporen. In de gang hangt een kapstok met schaakmotieven. Een speciaal voor hem gemaakte tafel met ingelegd bord siert de keuken. Koffie wordt geserveerd in kopjes met afbeeldingen van schaakstukken. De boekenkast in de woonkamer is gevuld met honderden schaakboeken. Ook hier een bijzondere tafel, met afmetingen die ruimte bieden aan – afgemeten – welgeteld drie schaakborden. Hier traint de heer des huizes regelmatig met andere schaakgekken.

,,Goed beschouwd stop ik er ongelooflijk veel tijd in. Minimaal tien uur per week”, bekent hij. Dat is opvallend voor een laatbloeier: rond zijn zesde levensjaar leerde hij de spelregels van zijn vader, maar pas op 20-jarige leeftijd sloeg de vlam in de pan tijdens zijn studietijd in Eindhoven. Vanaf 1989 is hij lid van Woerden. ,,Dat was in die tijd een typische ouwe mannenclub. Inmiddels is er veel veranderd. We zijn nu een middelgrote, actieve vereniging die onder leiding van Pia van Rossum ook aandacht aan de jeugd besteedt. Ooit organiseerden we een basiscursus voor vrouwen. Die zie je zelden aan het schaakbord. Tien van hen bleven lid na de opleiding. We konden een echt damesteam vormen, uniek in dit wereldje.”

Bescheiden als hij is, kent hij geen hoogdravende ambities. ,,Eerst wilde ik over de ratinggrens van 2000 heen. Nu dat is gelukt, wil ik uiteraard nog sterker worden, maar het belangrijkste is dat ik kan meedraaien in een leuke, hogere klasse.” Dat is geen punt in Wijk aan Zee: Schröer komt uit in de tweede groep, twee stapjes verwijderd van het podium waarop de profschakers opereren.

Paspoort

Naam: Marcel Schröer

Geboren: 31 maart 1965 in Breda

Opleiding: VWO, niet-afgeronde academische opleiding (natuur- en wiskunde)

Werk: IT Specialist

Privé: Vrijgezel

Club: SC Woerden

Beste prestatie: Barcelona (2007), hoge rating tegen sterke concurrentie.

HENK J. DE KLEIJNEN (Algemeen Dagblad)