Paul Keres 3 heeft zware dag in Meppel

De uitwedstrijd naar het Meppel werd met vele zorgen tegemoet gezien. Rijden zo noordelijk nog wel treinen? Moeten we geen hotelovernachting boeken? Waar zit Yge Visser? Staan we straks nog wel boven de degradatiestreep? Wie is "Herenig Sluw Kanalen?" En (een vraag die het team tot op het bot verdeelde): ligt Meppel nu in Drenthe of Overijssel?

Eenmaal aangekomen in Drenthe bleek MSV over een mooie, klassieke locatie te beschikken, een zaaltje boven het stadscafe met uitzicht op het kerkplein. Onder zulke omstandigheden dient het spel gespeeld te worden. Geen wonder dat alle partijen harde, langdurige gevechten werden, met veel inhoud en wisselende kansen.

Halverwege zag het er best aardig uit voor ons. Invaller Ger Hageman stond al erg goed, en Leo leek de verdediging op orde te hebben nadat zijn tegenstander een stuk geofferd had. In de analyse bleek hij inderdaad gewonnen gestaan te hebben. Maar dan wel op een moment dat hij nog 8 zetten in 3 seconden moest doen. Ja, dan maakt het niet meer uit. Gelukkig stond Ger inmiddels een comfortabele centrumpion voor.

De tweede beslissing viel op bord 1, waar Evert de eer had tegen GM Visser te spelen. Na de opening was er nog weinig aan de hand, maar de grootmeester liet zijn klasse zien met een kwaliteitsoffer. De compensatie bestond er vooral uit dat wit zonder plan achterbleef en enkel nog kon reageren op de zwarte speldenprikken, net zolang tot zijn stelling instortte. Gelukkig stond Ger inmiddels twee pionnen voor.

Kees had in de opening dameruil toegelaten, in de veronderstelling dat dit een compleet gelijk eindspel zou opleveren. Dat klopte niet, een subtiel verschil in vergelijking met de variant die Kees in zijn hoofd had bezorgde wit een landurig voordeel van ruimte en loperpaar. De technische afwerking van wit kan direct in de boekjes gezet worden. De toestand begon langzamerhand zorgelijk te worden, al stond Ger nu een stuk tegen een pion voor.

Michiel Bouwhuis was er na visionair openingsspel (een dubbel torenoffer!) nog net in geslaagd een remise toreneindspel te bereiken. Dat behandelde hij zodanig men van een "rolfje" sprak. De goede verstaander begrijpt dat ook deze partij verloren ging. Het was een schrale troost dat Ger ondertussen een vol stuk voor stond.

Meer slecht nieuws kwam uit mijn eigen partij. In de opening ging het hard tegen hard: ik won een stuk op f3 terwijl wit zijn a-pion liet promoveren. Toen de rookwolken opgetrokken waren stond ik een pion achter, met goede remisekansen. Wit hield echter de druk erop en door wat tactische onnauwkeurigheden van mijn kant werd ik steeds verder achteruit geduwd. Ondanks grote tijdnood vond wit een winst, terwijl Ger er nog maar eens een pionnetje bij pakte.

Een stukje goed nieuws kwam er van het bord van Elmer, die zich had losgewerkt uit een passieve stelling en een pionnetje had gesnaaid. Het eindspel met gelijke lopers bleek geen enkel probleem. Dat was 5-1, en de 5-2 volgde snel, omdat Gers tegenstander, geconfronteerd met (alweer) pionverlies, onverwacht opgaf.

De laatste partij, die van Paul, was een boeiend gevecht waarin Paul op de koningsvleugel tekeer ging, terwijl zwart mooie centrumvrijpionnen kreeg. Op het cruciale moment durfde Paul echter niet ook nog zijn f-pion naar voren te stoten. Daarna was het waarschijnlijk remise, maar in de laatste minuten pakte de Meppeler toch de winst door zijn c-pion te promoveren.

Een zware 6-2 nederlaag dus, al werd het leed wat verzacht door de uitstekende maaltijd die het stadscafe bleek te serveren. De overige uitslagen in de klasse vielen niet mee, zodat we nu 9e staan. Er is veel werk aan de winkel voor Paul Keres 3. Zie website