Amstelveen 1 komt net te kort tegen BSG

Amstelveen 1 komt net te kort tegen BSG (door Jelmer Sminia)

Met de wetenschap nog tegen alle promotieconcurrenten te moeten spelen stond er vandaag een belangrijke wedstrijd op het programma. BSG (degradant uit de Meesterklasse) moest verslagen worden. Op volledige sterkte kon een nipte nederlaag helaas niet voorkomen worden.

Teamcaptain Sander Los kwam redelijk uit de opening waarna het echter snel mis ging. In een mindere stelling, waarin zijn tegenstander ergens de winst gemist heeft, kreeg Sander de kans via een trucje af te wikkelen naar een ongelijk lopereindspel dat snel in remise verzande. Snel daarna kreeg Jelmer Sminia een gewonnen stelling op bord tien tegen Peter Drost, welke na de 40e zet de speelzaal verliet om nooit meer terug te keren…

Ondanks de prille voorsprong stonden de overige borden er niet florissant bij. Op bijna alle borden hadden we een eindspel met een pion minder. Lody Kuling, Bram ter Schegget, Paul-Peter Theulings en Matthew Tan wisten de remise nog binnen te brengen, waarin aangetekend moet worden dat Matthew nog probeerde voor de winst te gaan maar zich bijna verslikte. Helaas voor Amstelveen wist de tegenstander van Tobias Kabos zijn pion-meer eindspel wel binnen te halen. Jan Helsloot had in een betere stelling een toren laten insluiten en met een kwaliteit minder bleek de stelling verloren. Met de solide halfjes van Sybolt Strating en Kevin Tan bleef het team steken op een 5½ -4½ nederlaag. De laatste promotiekans is daarmee ook meteen verkeken.

A2 wint net niet van LSG 3

Gesterkt door de fraaie zege in de vorige ronde trok A2 naar Leiden waar er duidelijk kansen lagen op een mooi resultaat. De score werd al snel geoepend door Esther, die een kortsluiting bij zwart hard afstrafte en na stukwinst de partij zelfs besloot met mat. Christopher Brookes gunde de tegenstander datzelfde genoegen toen teveel vijandelijke stukken zijn stelling binnen zwermden en de situatie onhoudbaar was geworden. Eric Roosendaal had een missertje in de opening maar wist uiteindelijk de zaak nog af te wikkelen naar een toreneindspel dat nog net remise was. Jan Krans kwam met zwart prettig uit de opening en wist via handige manoeuvres een pion buit te maken en wit volledig klem te zetten. Martijn van der Eijk stond ‘wel lekker’ hoewel de stukken toch niet helemaal optimaal samenwerkten – toen overzag hij een trucje en was het meteen 0-1.

Een gelijke stand met nog drie partijen te gaan en het zag het er goed uit, zij het dat daar wel wat geluk bij zat. Harold de Boer was min of meer overspeeld toen wit ineens een blackout had en een kwaliteit weggaf. Daardoor stonden alledrie de partijen ineens zeer gunstig. Gijs IJzermans had in een dameloos middenspel met veel verspreide pionnen handig gespeeld en hield daar tenslotte een paar pluspionnen en een vol punt aan over. Harold miste echter de winst en moest genoegen nemen met remise. Dus was er nog een steeds een halfje nodig en dat leek er bij Jeroen Schoonackers ook ruim in te zitten. Maar de stelling was lastig, een beetje half dichtgeschoven met veel lichte stukken op het bord. De tijd begon te dringen en Jeroen moest kiezen uit een stuk of zes mogelijke afwikkelingen waarvan er vele bijna winnend waren, koos de verkeerde en verloor daardoor helaas een zeker lijkende remise waardoor de eindstand alsnog op 4-4 uitkwam.

A3 sleept er een 4-4 uit in Zaanstad (door Henk Boot)

Na een goede start in de competitie waren we door twee opeenvolgende nederlagen weer in de onderste helft van de ranglijst beland. Nu hebben we de afgelopen jaren natuurlijk een goede reputatie opgebouwd van Houdini-achtige ontsnappingen, maar het is wel zo plezierig als we een beetje in de middenmoot kunnen bivakkeren. De reis naar Zaandam ging voorspoedig, geen winterse taferelen met sneeuw en gladheid en de laagstaande zon hadden we in de rug, zodat ook dat geen reden was voor uitstel. We waren weliswaar enigszins gehandicapt door afwezigheid van Jonathan Tan en Darrell Kho en de aanwezigheid van de volstrekt uit KNSB-vorm zijnde teamleider, maar toch begonnen we vol goede moed. Al vlug een vreedzame remise van Peter de Heer aan bord 8. Bert Kampen mocht op bord 3 proberen zijn goede vorm waar te maken tegen de sterke Chris de Saegher. In een prettige stelling bleek er in plaats van een grote afruil ergens sprake van overbelasting, waardoor een nederlaag het gevolg was. Regelmatige remises van Tjerk Sminia en Florian Jacobs volgden. Henk Boot bewees zijn slechte vorm door twee zetten om te draaien en een gelijke stelling in een verloren stand te veranderen. Een 3½-1½ achterstand was het gevolg.

Inmiddels leek toch niet alle hoop verloren, want tegen de ons bekende Tjerk van Blokland stond Renzo Finkenflügel een tijdlang erg gedrongen met een paard op a8, maar toen wit even niet de juiste zet vond, was Renzo er als de kippen bij om een evenwichtig toreneindspel te bereiken, waarna remise een logische uitslag werd. Invaller Roger Mehra speelde op bord 7 een puike partij, kreeg twee stukken voor een toren en hoewel zwart nog wat pionnetjes mocht meesnoepen, was toch duidelijk dat onze man alle troeven in handen had. Toen zwart vergat zijn enige troef, een vrijpion op a7, in te zetten, werd hij bekwaam opgebracht.

Alle ogen waren dus gericht op onze kopman Dennis Brouwer, die deze keer eens met wit een in het begin nog rustige Spaanse partij speelde, maar na verloop van tijd ontstond er een onevenwichtige materiaalverhouding met veel pionnen en een toren tegen twee lichte stukken. Toen zwart de h-lijn met een loperoffer openbrak en de zwarte dame op de onderste lijn schaak kon geven, was winst zeker niet direct in zicht. Nadat directe zwarte dreigingen rond de 30e zet waren afgewend volgde in de tijdnoodfase een groot aantal schaakjes, waarbij de witte koning uiteindelijk via a8 op c8 belandde. Toen de zwarte schaakjes op waren, was de winst en daarmee een zwaar bevochten 4-4 een feit.

A1 verliest minimaal, A2 en A3 gelijk

Amstelveen 1 komt net te kort tegen BSG (door Jelmer Sminia)

Met de wetenschap nog tegen alle promotieconcurrenten te moeten spelen stond er vandaag een belangrijke wedstrijd op het programma. BSG (degradant uit de Meesterklasse) moest verslagen worden. Op volledige sterkte kon een nipte nederlaag helaas niet voorkomen worden.

Teamcaptain Sander Los kwam redelijk uit de opening waarna het echter snel mis ging. In een mindere stelling, waarin zijn tegenstander ergens de winst gemist heeft, kreeg Sander de kans via een trucje af te wikkelen naar een ongelijk lopereindspel dat snel in remise verzande. Snel daarna kreeg Jelmer Sminia een gewonnen stelling op bord tien tegen Peter Drost, welke na de 40e zet de speelzaal verliet om nooit meer terug te keren…

Ondanks de prille voorsprong stonden de overige borden er niet florissant bij. Op bijna alle borden hadden we een eindspel met een pion minder. Lody Kuling, Bram ter Schegget, Paul-Peter Theulings en Matthew Tan wisten de remise nog binnen te brengen, waarin aangetekend moet worden dat Matthew nog probeerde voor de winst te gaan maar zich bijna verslikte. Helaas voor Amstelveen wist de tegenstander van Tobias Kabos zijn pion-meer eindspel wel binnen te halen. Jan Helsloot had in een betere stelling een toren laten insluiten en met een kwaliteit minder bleek de stelling verloren. Met de solide halfjes van Sybolt Strating en Kevin Tan bleef het team steken op een 5½ -4½ nederlaag. De laatste promotiekans is daarmee ook meteen verkeken.

A2 wint net niet van LSG 3

Gesterkt door de fraaie zege in de vorige ronde trok A2 naar Leiden waar er duidelijk kansen lagen op een mooi resultaat. De score werd al snel geoepend door Esther, die een kortsluiting bij zwart hard afstrafte en na stukwinst de partij zelfs besloot met mat. Christopher Brookes gunde de tegenstander datzelfde genoegen toen teveel vijandelijke stukken zijn stelling binnen zwermden en de situatie onhoudbaar was geworden. Eric Roosendaal had een missertje in de opening maar wist uiteindelijk de zaak nog af te wikkelen naar een toreneindspel dat nog net remise was. Jan Krans kwam met zwart prettig uit de opening en wist via handige manoeuvres een pion buit te maken en wit volledig klem te zetten. Martijn van der Eijk stond ‘wel lekker’ hoewel de stukken toch niet helemaal optimaal samenwerkten – toen overzag hij een trucje en was het meteen 0-1.

Een gelijke stand met nog drie partijen te gaan en het zag het er goed uit, zij het dat daar wel wat geluk bij zat. Harold de Boer was min of meer overspeeld toen wit ineens een blackout had en een kwaliteit weggaf. Daardoor stonden alledrie de partijen ineens zeer gunstig. Gijs IJzermans had in een dameloos middenspel met veel verspreide pionnen handig gespeeld en hield daar tenslotte een paar pluspionnen en een vol punt aan over. Harold miste echter de winst en moest genoegen nemen met remise. Dus was er nog een steeds een halfje nodig en dat leek er bij Jeroen Schoonackers ook ruim in te zitten. Maar de stelling was lastig, een beetje half dichtgeschoven met veel lichte stukken op het bord. De tijd begon te dringen en Jeroen moest kiezen uit een stuk of zes mogelijke afwikkelingen waarvan er vele bijna winnend waren, koos de verkeerde en verloor daardoor helaas een zeker lijkende remise waardoor de eindstand alsnog op 4-4 uitkwam.

A3 sleept er een 4-4 uit in Zaanstad (door Henk Boot)

Na een goede start in de competitie waren we door twee opeenvolgende nederlagen weer in de onderste helft van de ranglijst beland. Nu hebben we de afgelopen jaren natuurlijk een goede reputatie opgebouwd van Houdini-achtige ontsnappingen, maar het is wel zo plezierig als we een beetje in de middenmoot kunnen bivakkeren. De reis naar Zaandam ging voorspoedig, geen winterse taferelen met sneeuw en gladheid en de laagstaande zon hadden we in de rug, zodat ook dat geen reden was voor uitstel. We waren weliswaar enigszins gehandicapt door afwezigheid van Jonathan Tan en Darrell Kho en de aanwezigheid van de volstrekt uit KNSB-vorm zijnde teamleider, maar toch begonnen we vol goede moed. Al vlug een vreedzame remise van Peter de Heer aan bord 8. Bert Kampen mocht op bord 3 proberen zijn goede vorm waar te maken tegen de sterke Chris de Saegher. In een prettige stelling bleek er in plaats van een grote afruil ergens sprake van overbelasting, waardoor een nederlaag het gevolg was. Regelmatige remises van Tjerk Sminia en Florian Jacobs volgden. Henk Boot bewees zijn slechte vorm door twee zetten om te draaien en een gelijke stelling in een verloren stand te veranderen. Een 3½-1½ achterstand was het gevolg.

Inmiddels leek toch niet alle hoop verloren, want tegen de ons bekende Tjerk van Blokland stond Renzo Finkenflügel een tijdlang erg gedrongen met een paard op a8, maar toen wit even niet de juiste zet vond, was Renzo er als de kippen bij om een evenwichtig toreneindspel te bereiken, waarna remise een logische uitslag werd. Invaller Roger Mehra speelde op bord 7 een puike partij, kreeg twee stukken voor een toren en hoewel zwart nog wat pionnetjes mocht meesnoepen, was toch duidelijk dat onze man alle troeven in handen had. Toen zwart vergat zijn enige troef, een vrijpion op a7, in te zetten, werd hij bekwaam opgebracht.

Alle ogen waren dus gericht op onze kopman Dennis Brouwer, die deze keer eens met wit een in het begin nog rustige Spaanse partij speelde, maar na verloop van tijd ontstond er een onevenwichtige materiaalverhouding met veel pionnen en een toren tegen twee lichte stukken. Toen zwart de h-lijn met een loperoffer openbrak en de zwarte dame op de onderste lijn schaak kon geven, was winst zeker niet direct in zicht. Nadat directe zwarte dreigingen rond de 30e zet waren afgewend volgde in de tijdnoodfase een groot aantal schaakjes, waarbij de witte koning uiteindelijk via a8 op c8 belandde. Toen de zwarte schaakjes op waren, was de winst en daarmee een zwaar bevochten 4-4 een feit.

• A5 komt net te kort (5-3-2010)

Pechvolle wedstrijd loopt voor A5 verkeerd af

A5 leek op papier kansrijk tegen Caissa 9, mede dankzij een combinatie van ervaring op de hogere borden en jeugd op de lagere. Een snelle nederlaag van Jean-Paul Brookes werd al bijna even snel gecompenseerd door een prachtig schijnoffer van Shotaro de Niet. De hevige aanval die kopman Boudewijn van Beckhoven inzette was goed voor een remise (waarna de witspeler de rest van de avond doorbracht met wel erg frequent en opvallend luid hoesten).

A5 leek op koers naar een mooie uitslag mede doordat Michiel van Andel de tegenstander al vroeg in hoge tijdnood bracht maar die perste in de laatste paar minuten nog een fraaie mataanval uit. Jan Willem Stroes bracht de zaak weer in evenwicht door alle pionnen op de koningsvleugel weg te slaan en de aldus ontblote koning keurig op te knopen. Toen voltrok zich een kleine ramp bij Martin de Niet, die bezig was met een prachtige offerpartij. Na zwart een volle loper cadeau te hebben gedaan (met schaak zelfs) speelde hij Kg2 waardoor enkele zetten later Lxh3 van zwart met schaak werd genomen. Met Kh1!! had hij nu net dat ene vitale tempo gewonnen waardoor de zaak mat zou lopen. Martin vergat even later ook nog eeuwig schaak te geven en verloor zelfs nog. Daar stond tegenover dat Joël de Vries niet mocht mopperen toen hij een gedrukte stand overleefde en een paardeindspel zelfs nog wist te winnen.

Helaas verloor A5 alsnog toen Walther Kappelhof in spannende maar onduidelijke stelling rustig nadacht in de stellige overtuiging er bij het vallen van de vlag nog een kwartier bij te krijgen. "Dat komt er van als je zoveel toernooien speelt waarin je wel een kwartier extra krijgt" vond Walther toen de ergste teleurstelling een beetje was gezakt. Bepaald een pechavond voor A5. Website Amstelveen