Schaakrubrieken 24 april 2010
Hans Ree
Zijn rubriek ‘Holland spreekt mee’ begint met :
‘Voordat vandaag in Sofia de eerste partij van de WK-match tussen Anand en Veselin Topalov begint, waren er al schermutselingen. Terwij Anands vrouw Aruna probeerde om in het vleugellam geslagen Europa een reis naar Sofia te organiseren, strooiden Topalov en zijn manager Danailov ruimhartig met interviews, waarin ze de tegenpartij niet spaarden. Een dialoogje tussen de Bulgaarse jourmnaliste Maria Dimitrova en Topalov ging bijvoorbeeld zo:,,De organisatoren hebben an alle verlangens van Anand voldaan, maar toch weigert hij om volgens de plaatselijke regels te spelen.” Topalov:,,Ik denk dat Anand de strategie heeft gekozen om alle voorstellen van de Bulgaarse organisatoren ter verwerpen.”
De partij van de week is Mark Dvoretsky (Homburg Apeldoorn) – Jan-Willem de Jong (LSG), meesterklasse achtste ronde. Deze partij eindigde als volgt:
’32. Txe3+ Nu gaat zwart mat. 32. .. fxe3 33. Pd5+ Ke8 34. De4+ Kf8 33. De7+ Kg8 35. Dg5+ Zwart gaf op.’
De schaakopgave van de week is een stelling uit de partij Anand- Ivantsjoek (World Blitz Moskou 2009).
Gert Ligterink
Voor zijn rubriek ‘Concurrentie bij clubteams in meesterklasse is bescheiden’, de analyse van de partij Smeets –Werle (Groningen 2010) en het naspelen hiervan klik hier.
Hans Böhm
Zijn rubriek ‘ Hilversum (HSG) kampioen’ gaat over het slot van de nationale schaakcompetitie 2009-2010. Hilversum wordt kampioen, Utreccht tweede en Groningen derde.
Een citaat:
Toch is een overkill aan Elo-punten niet altijd een garantie voor de overwinning. In het gemeentehuis van Hilversum keek grootmeester Yasser Seirawan (Elo 2650) bij aanvang van zijn partij even verbaasd op toen David van Kerkhof (Elo 2220) hem de hand schudde. Seirawan was op dat moment topscorer in de Meesterklasse met 7/8 en Van Kerkhof werd door zij teamcaptain opgeofferd aan een hoog bord zodat de betere spelers aan de lagere borden de punten konden pakken. Een verschil van 400 Elo-punten is kolossaal, Sereiwan zou tien Van Kerkhofs moeten kunnen hebben.
Daarna bespreekt hij de partij Van Kerkhof (HMC Calder) – Seirawan (HSG). Een interessante partij die Seirawan verloor. Seirawan:,, Een compliment aan mijn tegenstander, hij speelde een prima partij.”
Topscorer in de Meesterklasse werd Martin Martens (Rotterdam).
Bab Wilders
Voor zijn schaakrubriek met een driezet van W. Drucker , met boeksprekingen en een analyse van de partij Shamkovich-Cholmov klik hier.
Henk Prins
In zijn rubriek behandelt hij de oplossingen van een aantal tweezetten. Een hiervan laten wij hieronder volgen.
1. Ta5! geeft als dreiging 2. Tb5 mat en 2. Ld2 mat. Op 1. ..Pc4 komt 2. Da4 mat en op 1.. Pxa5 komt La3 mat, op 1. ..Kxa5 komt Ld2 mat. Gemaakt voor de onverwachte sleutelzet.
Rini Kuijf
Uit zijn rubriek ‘Dagschaak’ opgave A5153 voor gevorderden.
Max Pam
Zijn rubriek ‘Het draait weer eens om IJsland’ begint met :
‘The New York Times bracht het groot, maar de Nederlandse kranten hadden er slechts een klein berichtje voor over: de piramidebankier Jezdimir Vasiljevic is door Nederland uitgeleverd aan Servië. Zelf had had Vasiljevic graag gezien dat ze hem op het vliegtuig naar Chili hadden gezet, maar de Nederlandse overheid voldeed aan het verzoek van de Servische regering. Vasiljevic werd gezocht omdat hij zo’n kleine honderd miljoen heeft weggemaakt van spaarders bij de Jugoskandic Banka. Hij deed dat ongeveer op dezelfde manier als Bernie Madoff, maar dan op kleinere schaal.’
Vervolgens gaat hij verder over de matches tussen Fischer en Spasski (Reijkjavik 1972 en Sveti Stefan 1992) en maakt een bruggetje naar het wereldkampioenschap dat in Sofia wordt gespeeld. De aswolk in IJsland blijft niet onvermeld omdat Anand vast zat in Frankfurt.
Hij behandelt twee partijen tussen Anand en Topalov. De eerste is de partij Anand – Topalov (Monte Carlo, 1999 – rapid) en de tweede is de partij Anand – Topalov (Sofia, 2006 – klassiek).
E-columns op internet
Hans Ree , 20 april 2010
Zijn e-column ‘ John Nunn is te slim voor schaken’ begint met :
‘Het is een beetje verdacht om intelligent te zijn. Aan onze jonge kampioen Anish Giri werd al een paar keer gevraagd of hij op school niet gepest wordt omdat hij zo goed schaken kan, en dan zei hij steeds dat hij daar geen last van had, omdat hij verder heel gewoon is.
Magnus Carlsen wijst ook altijd iedere suggestie dat hij bijzonder intelligent zou zijn kordaat van de hand.’
Voor de volledige e-column klik hier
Hans Ree , 23 april 2010
Zijn e-column ‘ Hoogland speelt Gurgenidze ’ begint met :
‘In het laatste nummer van het Duitse kwartaalblad Kaissiber, dat gisteren met de post kwam, staat een artikel van Maurits Wind over de Georgische grootmeester Bukhuti Gurgenidze (1933-2008). Ik spel hem hier maar op zijn Engels, want dat googelt makkelijker.
Door dat artikel moest ik denken aan de columnist van de Telegraaf Rob Hoogland.
Ik had altijd het idee dat die man in alles het tegendeel van mij was. Hij haat links. Ik ben zo links dat ik vind dat Groen Links zich voor de eerlijkheid Groen Rechts zou moeten noemen. Hij gooit in geschrifte graag op de meest grove manier de beuk er in, iets waar ik een hekel aan heb. Een barbaar, dacht ik altijd.
Maar wonder boven wonder, in een interview in de Volkskrant citeerde Hoogland laatst Gustave Flaubert. Ik bewonder Flaubert. Vervolgens citeerde hij taoïstische spreuken. Ik heb veel belangstelling voor het taoïsme. Hoe konden hij en ik zo overeenkomen?’
Voor de volledige e-column klik hier
Gert Ligterink 12 april 2010
Column – Smyslov in Wijk aan Zee (Dutch)
In 1964 vestigden Keres en Nei met hun overwinning in Beverwijk een hegemonie die gekoesterd werd door het Sportcomité in Moskou. Vanaf dat moment kon het Hoogovenstoernooi steeds rekenen op ijzersterke vertegenwoordigers van de Sovjet-Unie, die als vanzelfsprekend elk jaar de hoofdprijs wonnen. Portisch was dankzij zijn met Geller gedeelde hoofdprijs in 1965 de enige buitenstaander, die iets tegen de overmacht van de Sovjet-grootmeesters wist in te brengen.
De voortzetting van de traditie lag in 1972 in handen van Vassily Smyslov. De ex-wereldkampioen leek de ideale kandidaat, omdat hij in het voorafgaande half jaar in drie opeenvolgende toernooien 53 partijen lang ongeslagen was gebleven. Hij won het IBM-toernooi en eindigde als tweede, respectievelijk derde in het Sovjet-kampioenschap en het Aljechin memorial in Moskou.
Maar in januari 1972 was die grote vorm verdwenen. In de eerste toernooihelft in Wijk aan Zee won Smyslov geen enkele partij en werd hij door Portisch en Smejkal op niet mis te verstane wijze verslagen. Na zeven van de vijftien ronden stond hij met 2,5 punt op de dertiende plaats. Het had nog erger kunnen zijn, als Hans Ree een uitstekende stand zorgvuldiger had behandeld.
Waar het aan lag? In het toernooibulletin lees ik dat de grote man last had van de warmte in de speelzaal. In de loop der jaren heb ik heel wat klachten van deelnemers gehoord, maar nog nooit dat iemand het te warm vond in Wijk aan Zee. Maar wie weet, er werd gespeeld in de bovenzaal van Hotel Kennemerduin. Het is mogelijk dat de verwarming van dat soms wat gammele etablissement vreemde kuren had.
Voor de volledige e-column klik hier
