de Volkskrant schaakrubriek 8 mei 2010
Campomanes: handig bestuurder en groot schaakliefhebber
De toekomst zal leren hoe de Filippijn Florencio Campomanes in de herinnering van de schakers zal voortleven: als een corrupte bestuurder bij uitstek of als een charmante ritselaar, die onmiskenbaar zijn verdiensten heeft gehad. Afgelopen maandag overleed de voormalige president van de Wereldschaakbond FIDE in Manilla op 83-jarige leeftijd.
Groot was de verslagenheid bij de West-Europese federaties, toen Campomanes in 1982 de presidentsverkiezingen won in Luzern. Altijd was de FIDE een solide bond geweest, die met steun van de toonaangevende landen geleid werd door onkreukbare mensen als Euwe en de IJslandse parlementsvoorzitter Olafsson. Nu werd iemand de baas, die zijn verkiezing te danken had aan de in sommige gevallen gekochte stemmen van de kleine landen.
Campomanes bleek een slim diplomaat, die zijn positie versterkte door goede betrekkingen te onderhouden met de machtige schaakbond van de Sovjet-Unie. En hij boekte ontegenzeggelijk successen. Onder zijn leiding steeg het aantal bij de FIDE aangesloten landen van 100 naar 150.
Maar Campomanes slaagde er niet in een goede relatie op te bouwen met de topspelers. Hoon was zijn deel, toen hij in februari 1985 in Moskou de vijf maanden durende WK-tweekamp Karpov – Kasparov na 48 partijen afbrak en een nieuwe match verordonneerde. De geschiedenis overziend kan worden vastgesteld dat Campo’s beslissing niet slecht heeft uitgepakt
In 1995 werd Campomanes’ positie onhoudbaar. De FIDE verkeerde in diepe crisis nadat Kasparov had besloten de bond vaarwel te zeggen en voortaan zelf de wedstrijden om de wereldtitel te regelen. Campomanes droeg de leiding over aan de Rus Iljoemzjinov, die sindsdien vanuit de schapenrepubliek Kalmukkië over de schakers regeert.
Campomanes was niet alleen een handig bestuurder, hij was ook een groot schaakliefhebber, die op zijn charmantst was als hij na een moeizame vergadering vluggertjes kon spelen. En hij was niet haatdragend. Als ik hem tegenkwam, begroette hij me meestal vriendelijk met de standaardzin: `Goedemorgen meneer Böhm, ik zie aan uw gezicht dat u van plan bent iets onaangenaams over me te schrijven’.
In de periode 1956-1966 vertegenwoordigde Campomanes vijfmaal de Filippijnen op Olympiades. Grote successen heeft hij niet behaald en het kostte moeite een toonbare winstpartij tegen een opponent van niveau te vinden. De volgende partij is net acceptabel. Campo’s tegenstander uit Puerto Rico werd in 1967 jeugdwereldkampioen voor onder anderen Timman en Hübner.
Campomanes – Kaplan
Olympiade Havana 1966
1. c4 Pf6 2. Pc3 c5 3. e4 Pc6 4. g3 g6 5. Lg2 Lg7 6. Pge2 0-0 7. 0-0 d6 8. d3 Tb8 9. h3 a6 10. a4 Pe8 11. Le3 Pd4 12. f4 Pc7 13. Lxd4 cxd4 14. Pd5 Pxd5 15. exd5 b5 16. cxb5 axb5 17. a5 b4 18. Db3 La6 19. Tfc1 Dd7 20. Tc6 Lb5 21. Tc2 Da7 22. Pc1 Tfe8 23. Kh2 h6 24. Lf3 Lf6 25. h4 h5 26. Lg2 e5 27. dxe6 Txe6 28. f5 gxf5 29. Tf2 De7 30. Dd1 Le5 31. Dxh5
Na een rommelige fase had zwart nu 31 … Kg7 32. Pe2 Lxd3 33. Pf4 Th6 moeten spelen. De volgende zet verliest kostbare tijd
31 … Tg6 32. Pe2 Lxd3 33. Pf4 Lxf4 34. Txf4 Tc8?
Sterker is 34 … De3!.
35. a6 Da7 36. Dd1 Lxa6 37. Lf1 d5 38. h5 Tgc6 39. Txf5 Db7 40. Dg4+ Kf8 41. Lxa6 Txa6
42. Taf1
Hij mist de eerste kans op de beslissende klap. Na 42. Txf7+ Kxf7 (42 … Dxf7 43. Dxc8+) 43. Tf1+ Ke8 44. Dg8+ Kd7 45. Dg7+ Kc6 46. Tf6+ wint wit de dame.
42 … Tc2+ 43. Kh3 Tac6 44. Tg5 Da6
45. Txf7+!
Maar nu is hij op zijn post.
45 … Kxf7 46. Dd7+ Kf8 47. Dd8+ Kf7 48. Dg8+ Ke7 49. Dh7+?
Wit verdrinkt in de zee van mogelijke schaakjes. Zwart loopt mat na 49. Tg7+ Kd6 50. Df8+ Ke5 51. Te7+ Kd6 52. Te8+ Kc7 53. De7+ Kb6 54. Tb8+.
49 … Kd6 50. Tg6+ Ke5?
Na 50 … Kc5 heeft wit niet beter dan 51. Txc6+ Kxc6 52. Dxc2+ Dc4 53. Dd1 d3 en zwart kan niet verliezen.
51. Tg5+? Kd6 52. Tg6+ Ke5? 53. De7+!
Terug op het rechte pad.
53 … Te6 54. Dg5+ Ke4 55. Dg4+ Kd3 56. Txe6 Da5 57. Dd1+ Kc4 58. Tc6+
Zwart geeft op.
