Schaakrubrieken 8 mei 2010
INTRO
Deze week stond in het teken van het overlijden van Florencio Campomanes en de WK match tussen Anand en Topalov.
Campomanes
Hans Ree (NRC- krant en website) en Gert Ligterink (Volkskrant) besteden aandacht aan het overlijden van Campomanes. Bijzonder leuk was de volgende anecdote van Gert :
‘Als ik (Gert) hem tegenkwam, begroette hij me meestal vriendelijk met de standaardzin :’Goede morgen meneer Böhm , ik zie aan uw gezicht dat u van plan bent iets onaangenaams over me te schrijven.’’
Op onze site is ook aandacht besteed aan het overlijden van Campomanes. Klik hier.
WK-match
Hans Böhm (Telegraaf) en Henk Prins (Nederlands Dagblad) besteden aandacht aan de eerste helft van de WK-match. Met nog enkele ronden te is de stand gelijk.
Herman Grooten en Dimitri Reinderman hebben op onze site de analyses verzorgd van alle partijen van deze WK tweekamp.
Hans Ree
Zijn rubriek ‘Campomanes, 1927-2010 begint met :
‘Over Florencio Campomanes, die in de nacht van zondag op maandag in Baquio City overleed, vertelt John Nunn een aardige anecdote in zijn boek Secrets of Grandmaster Chess.
‘Het speelt in 1980 bij het Europese landenkampioenschap in het Zweedse stadje Skara. Dat toernooi is vooral bekend geworden door de overwinning op Karpov van Tony Miles, die met zwart de brutale opening 1. e4 a6 2. D4 b5 speelde.
Toen de Engelse ploeg aankwam, waren er in het hotels weinig kamers, wat de Engelse captain David Anderton oploste door op goed geluk een aantal sleutels van de balie te graaien en ze aan zijn teamleden uit te delen. Nunn ging naar zijn kamer en pakte zijn koffer uit, toen opeens Campomanes binnenkwam. "Wat doe je in mijn kamer?” vroeg Campomanes verbaasd. "Jouw kamer, waarom? Hij is leeg”, zei Nunn. Campomanes zei: "Ik zal het je bewijzen dat het mijn kamer is, kijk maar.” Hij liep naar het bed, trok de matras omhoog en haalde er een dikke bundel bankbiljetten onder vandaan. Nunn was overtuigd. Campomanes was toen nog geen president van de FIDE.’
Hij behandelt de partij Florencio Campomanes – Julio Kaplan, Olympiade Havanna 1966.
De schaakopgave van de week is een stelling uit de partij Milos Perunovic – Radovan Govedaric, kampioenschap van Servië 2010. Zie hieronder.
Gert Ligterink
Voor zijn rubriek ‘Campomanes :handig bestuurder en groot schaakliefhebber’, de analyse van de partij Campomanes – Kaplan en het naspelen hiervan klik hier.
Hans Böhm
Zijn rubriek ‘ De WK-tweekamp’ begint met :
‘De tweekamp om de wereldtitel tussen regerend wereldkampioen Viswanathan Anad uit India en Veselin Topalov uit Bulgarije loopt naar z’n eind.’ Vervolgens geeft hij aan wat het reglementen voorschrijven.
Een ander citaat:
‘Het zou redelijk zijn als de secondanten een bonus krijgen bij winst maar ik denk niet dat de manager van Topalov, de heer Silvio Danailov, zo opereert. Die is meer gericht op het zoeken naar problemen zoals die rare huisregel dat een remiseaanbod via de wedstrijdleider moet gaan. Anand schikt zich hierin met tegenzin, de verwachting is dat hij na de tweekamp wel commentaar zal geven.’
Vervolgens behandelt hij hoogtepunten uit de eerste helft van de match.
Bab Wilders
Voor zijn schaakrubriek met een driezet van O. Wurzburg , met boeksprekingen en een analyse van de partij Ragozin- Shaposhnikov klik hier.
Henk Prins
In zijn rubriek besteedt hij aandacht aan de WK tweekamp tussen Anand en Topalov.
‘In de Bulgaarse hoofdstad Sofia wordt sinds 22 april gestreden om de wereldtitel. De match gaat tussen de Bulgaarse grootmeester Topalov, de uitdager, en de heersende wereldkampioen, de Indiase grootmeester Anand. In de eerste partij werd de wereldkampioen ‘overspeeld. Deze partij is mooi om na te spelen.’
Hij behandelt uitgebreid de eerste partij van de match.
‘In de tweede partij sloeg Anand hard terug met een schitterende overwinning. Dit kunstje haalde hij ook uit in de vierde partij, beide keren met wit.’
Rini Kuijf
Uit zijn rubriek ‘Dagschaak’ opgave A5165 voor gevorderden.
E-columns op internet
Hans Ree , 4 mei 2010
Zijn e-column ‘ Campomanes’ begint met :
‘Een heilige was Florencio Campomanes beslist niet, daar is in de tijd dat hij president van de FIDE was, van 1982 tot 1995, veel over geschreven.
Hij stierf op 3 mei in de Filippijnse stad Baguio, 83 jaar oud, en op de dag na zijn dood wil ik het hebben over een van zijn mooie eigenschappen; hij hield echt van schaken.
Tussen 1956 en 1966 speelde hij vijf keer voor het Filippijnse team op olympiades – alleen Varna 1962 sloeg hij over – en ook veel later, toen hij president van de FIDE was en ook daarna, zag ik hem vluggertjes spelen, bijvoorbeeld in Groningen in 1997, bij het wereldkampioenschap van de FIDE, waar hij als gepensioneerd ‘honorary president’ op bezoek was.’
Voor de volledige e-column, de analyse van de partij Campomanes – Eriksen en het naspelen hiervan klik hier.