voetballen

Schaakbeeld 17

Voetballen

Zaterdag 26 juni 2010

In de straat kennen ze zijn naam niet. Iedereen noemt hem De Schaker. Stomverbaasd waren ze, toen een klusjesman een paar weken geleden een versiering van oranje vlaggetjes aan zijn gevel kwam aanbrengen. Hij!! Als enige in hun straat! Tot hun spijt konden ze hem niet voor het televisiescherm zien zitten, want vanaf het aanbrengen van de gevelversiering had hij de gordijnen hermetisch gesloten gehouden. Zodat, zei hij tegen zichzelf, niemand kan zien dat mijn televisie uitstaat en dat ik lekker zit te schaken.

Schaker of voetbalfan? Schaken en voetballen hebben niets met elkaar te maken. Eén ding misschien: er zijn schakers die op de clubavond verstek laten gaan telkens als er voetbal op de televisie is. Maar dat zijn geen schakers. Het zijn voetbalfanaten. Bijna had ik geschreven: voetbalidioten. Maar ook met die mensen moet ik verder in het leven. Het kan zo maar gebeuren dat ik volgende week tegen een van hen loot. Als er tenminste geen voetballen is. Van insiders heb ik gehoord dat er voorlopig iedere dag voetbal op t.v. is. Dus zal ik wel niet tegen een van hen loten en kan ik ze toch wel idioten noemen. Voorlopig zie ik ze niet meer, en de kans is levensgroot dat ze zich ook niet de tijd gunnen om dit wekelijkse schaakbeeld te lezen. Je moet natuurlijk iedereen in zijn waarde laten. Daarom zal ik deze zich schaker noemende voetbalfanaten geen idioten noemen. Of fanaten. Zuiverder lijkt het me te spreken van “zogenaamde schakers”.

Over twee maanden hebben we weer onze jaarvergadering. Ik denk dat ik dan ga voorstellen de leden in te delen in twee groepen: de schakers en de zogenaamde schakers. Als er dan voetballen is, kan de competitie van de schakers gewoon doorgaan.

Wat ik op een schaakbord wel eens mis, is een voetbal. Een kleintje maar, hoor, niet groter dan een pionnetje. Zou mooi zijn als je een strafschop krijgt toegekend: je plaatst een van je stukken op de stip en je mag een rechtstreekse koningsaanval doen. Raak is mat! Wat bij voetballen veel leuker is dan bij schaken, is dat de scheidsrechter óp het veld loopt, en niet ernaast. Waarom lopen bij het schaken de scheidsrechters niet over het bord heen en weer? En dan nog het fluitje. Waarom wordt er bij een schaakpartij geen fluitje gebruikt? Zou mij als muziek in de oren klinken. Heel anders dan een vuzuvuza of hoe zo’n ding ook mag heten. En tenslotte – er zijn natuurlijk nog veel meer elementen aan het edele voetbalspel te ontlenen – zou het een geweldige opluchting geven wanneer de scheidsrechter, zodra de vlag dreigt te vallen, nog drie minuten extra op de klok geeft. Die vlag doet denken aan de grensrechters. Wanneer we twee grensrechters permanent langs het bord zetten, hebben we helemaal geen schaakklokken met vlaggen meer nodig.

Schitterend spel, dat voetballen, eigenlijk veel leuker dan schaken. Nooit zie je eens schaken op t.v. Maar dan voetballen! Voorlopig zien ze mij niet meer op de club. Die saaie schakers. Ik heb ze nog nooit horen juichen, loeien, fluiten, met vuurwerk gooien, en met bierblikjes en losgerukte stoeltjes. En dat durft zich schaker te noemen! Ik wend mij definitief af van die zogenaamde schakers.

P.S.

Hoe staat Nederland er eigenlijk voor? Liggen ze er al uit?

En van Wely? Al uit het N.K. vertrokken?

Tekst: Cas Aubel

Foto en tekeningen: Frans Drummen

Volgende aflevering: Passiespelers.

alle afleveringen schaakbeeld; www.smb.nl