Emoties
Tijdens één van de matches tussen Kortsjnoi en Petrosian besloot het organisatiecomité na enkele partijen een schot onder de tafel te plaatsen. De spelers zaten zo opzichtig naar elkaar te schoppen dat het de lachlust van het publiek opwekte. Maar ik heb nooit gehoord dat een schaker, wiens uitgestoken benen per ongeluk worden geraakt, kermend ter aarde stort en huilend om de wedstrijdleider roept.
Of deze. Het zijn maar een paar zetten. Speelt u even mee? 1. e4 c5 2. Pf3 e6 3. d4 cxd4 4. Pxd4 a6 5. Ld3 Pe7. Er staat een volstrekt normale stelling op het bord. Zwart heeft zijn paard naar e7 gespeeld om later na Pbc6 op c6 met een stuk terug te kunnen pakken. De hele wereld kijkt via internet mee, want het is een toptoernooi. En dan speelt wit plotseling 6. Pb1-d6 mat. Op de tribune gaat het publiek te keer. Ook in huiskamers en cafés op alle continenten stijgt een gigantisch gebrul op. Iedereen heeft het gezien. Wit deed een onreglementaire zet. Maar de scheidsrechter keurt hem goed. 1-0.
Het kan nog erger. Gewone partij. Eén van de spelers wordt loepzuiver matgezet. Maar de scheidsrechter wuift niets aan de hand, doorspelen. Of hij fluit af en kent de tegenstander een vrije zet toe.
Misschien heeft Blatter gelijk en draagt dit soort idioterie bij aan de emoties die voetbal populair maken bij het grote publiek. Maar ik vrees dat hij te ver is gegaan. Er komt een moment dat de media het niet meer pikken. De rol van de scheidsrechter in het voetbal is véél te groot. Hij heeft meer invloed op de uitslag van de wedstrijden dan de spelers. Zelfs als de dwalingen onopzettelijk zijn, zijn ze onacceptabel, maar het is heel verleidelijk om af en toe boze opzet te vermoeden. Jack van Gelder beweert op televisie glashard dat er geen elektronische hulpmiddelen worden ingezet omdat de FIFA dan de uitslagen niet meer kan manipuleren. Als daar ook maar iets van waar is, moeten de televisieschermen op zwart. Net zoals in Duitsland de Tour de France al enkele jaren niet meer op de televisie komt omdat de wielrenwereld geen orde op zaken weet te stellen in de dopingproblematiek.
