BDO: verslag 1e ronde
Het BDO toernooi begint vandaag alweer al zijn zesde editie, en behalve de twee traditionele tienkampen, bedoeld om normen te scoren en natuurlijk ook om mooi schaak te laten zien, ook voor de eerste keer met een open groep. Het door de organisatoren beoogde aantal van 80 deelnemers werd bijna gehaald: 77 inschrijvingen en bijna net zoveel schakers verschenen aan de borden. De GMs laten hier evenwel verstek gaan, terwijl er toch voor deze categorie een aantrekkelijke geldprijs ligt te wachten. Of zouden ze van de startgelden in de andere Nederlandse zomertoernooien een welverdiende vakantie genieten? Nu doet het Open het met twee FMs. Hoogst geratete Frank Erwich gaat in ieder geval voor de eerste plek, en ook voor promotie. Gemakkelijk had hij het niet tegen good old Jan Burggraaf, die uit een hybride Hollandse opening zowaar een kansrijke stelling opbouwde, waardoor Frank zeeën van tijd verslond om de boel bij elkaar te houden.
Jan bleef snel spelen, miste een paar keer de meest dwingende voortzetting om vervolgens pardoes groot materiaal weg te geven. Ook de andere FM, Aran Kohler moest hard werken voor zijn puntje.
Wim Laurens Gravemaker hield lang stand in ongeveer gelijke stelling, totdat alles duidelijk werd in een toreneindspel met vier pionnen elk. Wim Laurens’ pionnen waren allemaal zwak en een beetje techniek deed de rest. HWP coryfee René Duchêne, warm gespeeld in Vlissingen (met 6 uit 9 mag je thuiskomen) kreeg een scherpe stelling op bord tegen Thijs Roorda en miste in veeleisende stand een principiële voortzetting (g5!), waarna zwart sterk in het centrum counterde (d5!). Er kwam een voor René beroerd eindspel op het bord dat een abrupt einde kende toen Thijs een toren weggaf. Zo kwam hij nog goed weg , met misschien maar met een klein deukje in het zelfvertrouwen. Of strijkt er een engeltje neer? Een hoge rating zou dit toernooi wel eens niet zoveel kunnen zeggen: kijk naar de uitslagen in de eerste ronde en constateer dat voordeel van de voorzet belangrijker is dan een hogere rating.
Ondertussen spelen de tienkampers in alle rust hun partijen, in een aparte zaal van het ruim bemeten Haarlems denksportcentrum en daarmee in een ambiance dit toernooi waardig, Verder nog prachtige stukken, prima catering, een internetverbinding die het meteen vanaf zet een doet, twee (!) bijzettafeltjes per tafel voor de parafernalia, en zelfs een imposant damdemonstratiebord aan de wand. Dit laatste om de schakers eraan te herinneren dat schaken geen dammen is: slaan is niet verplicht. Torov en Bok wisten dat natuurlijk al lang, toen ze zenuwblokjes met hun pionnen aan het bouwen waren en beiden op drie manieren met hun pionnen konden slaan. Aan grootmeesters is het opbouwen van dergelijke spanning wel toevertrouwd en nog meer de juiste timing om zo’n spanning op te lossen. Toen dat gebeurde liep Benjamins stelling leeg als lekke ballon. Ook titelverdediger Dimitri Reinderman deed goede zaken. De eerste 20 zetten had hij thuis al op het bord gehad, en hij zag dat het goed was. Na dameruil telde hij het punt al.
Local hero Bart Gijswijt in de challenger groep daarentegen had niet zoveel voordeel van zijn voorbereiding, om precies te zijn helemaal niets. Na 10. Lb7 (10.. Pd5 komt in overweging met het idee Dd6 en spel op de witte velden) werden de lopers geruild en had wit een betere structuur die al snel leidde tot pionwinst. Bart had wel mooie activiteit en behield die ook toen hij eerst de pion terugwon en er later er weer een moest inleveren. Het toreneindspel was daarmee remise te houden. Top seed Manuel Bosboom deed in deze groep wat van hem werd verwacht: scherp en onverschrokken spel, en de rokade is een zwaar overschatte zet vooral met zo’n mooie centralisatie rond de zwarte koning. Voorlopig doen ook hier de favorieten wat ze moeten doen. Morgen weten we weer, of zoals Dimitri wijsgerig opmerkte: “er zijn nog acht ronden te gaan”.
