Station

De vliegreis was soepel verlopen en we hadden gepland om een stuk met de trein te gaan en uiteindelijk het laatste stukje met de metro. Zo zouden we nog maar vijf minuten naar het hotel hoeven lopen en dat is wel zo fijn met een paar zware koffers. Dus we volgden de bordjes richting de trein, kregen wat hulp met kaartjes kopen en stapten de trein in. Zoals gepland gingen we richting metro om nog dichterbij het hotel te komen. Om bij de metro te komen moesten we helaas een heel hoop trappen op…

Zakkenroller

Maar niet alleen een kangoeroe moet voor zakkenrollers oppassen, ook wij waren al snel gewaarschuwd! Toen de roltrap niet wilde meewerken, liepen we zelf maar met koffer en al naar boven. Ik ging een beetje van links naar rechts en dacht dat daarom een vrouw mij niet voorbij kon komen. Lisa liep iets achter mij en toen we boven waren vroeg ze aan mij of die vrouw mij hielp, omdat ze zo dichtbij liep. Toen ik vertelde dat ze me helemaal niet hielp, keken we toch wel geschrokken of ik al mijn spullen nog had. Gelukkig was er niets uit mijn tas gehaald, maar de rits stond wel een stukje open en we waren dus meteen gewaarschuwd voor die vervelende zakkenrollers!

Opgelucht gingen we verder en bij het uitstappen van de metrohalte vroegen we de weg en toen gingen we verder op pad…

Wielen

Het is een beetje onhandig als er dan terwijl je loopt, opeens een wieltje naar buiten buigt… Ondertussen waren we al een tijdje aan het lopen en wilden we bijna opgeven, omdat het zo niet te doen was. Gelukkig kwam er toen een heel aardige vrouw die ons wel even wilde helpen. Nadat ze haar hond even vast had gebonden kwam ze met een enorme rol tape terug! Misschien gebruikte ze die tape wel vaker, want mijn wieltje werd vakkundig heel stevig vast getapt.

Voor de zekerheid vroegen we nog een keer aan iemand de weg naar ons hotel. Die zei toen dat we de andere kant op moesten… Na een heel diepe zucht zijn we toen nog een stukje verder gelopen en hebben we op een terrasje wat energie opgedaan met een lekker koel drankje. Daarna zagen we gelukkig al snel de naam van ons hotel, maar we waren toch wel verbaasd toen we zagen dat het station er pal naast lag!! We konden toen maar één ding bedenken: als we niet meer met de metro waren gegaan, dan waren we zo’n anderhalf uur geleden al in ons hotel geweest! Door met de metro te gaan, kwamen we alleen maar verder van het hotel…

Siesta

We hadden uitgeput onze hotelkamer bereikt en gingen even uitgestrekt het bed uitproberen. Even later hoorden we het getik van de regen op ons raam al niet meer, omdat we toen in diepe rust waren. Een wat latere siësta dan normaal, maar na een uurtje waren we er weer helemaal klaar voor!

’s Avonds zijn we rustig wat gaan eten en hebben we meteen de omgeving al een beetje onderzocht. Alles zag er prima uit en we konden dan ook met een gerust hart gaan slapen.

Dezelfde steen

Om niet nog een keer met een omweg te lopen, besloten we in het begin van de middag al een bezoekje aan de speelzaal te brengen. De organisatie had daar echter niet op gerekend en in eerste instantie mochten we de speelzaal niet binnen. Na enig overleg mochten we toch naar binnen en zo konden we alvast een kijkje nemen waar we later in de middag zouden spelen.

De indeling hadden ze al op de deur opgehangen en dus gingen we nog even voorbereiden. Daarna weer voorbereid terug naar de speelzaal en na gezellig met z’n vieren gegeten te hebben, zat er al weer bijna een dag op.

Rambla

Deze dag hadden we het ontbijt dat maximaal tot 11 uur staat, soepel gehad en zo hadden we nog de middag over om wat leuks te gaan doen. We besloten met de metro richting Rambla te gaan, om daar alvast een stukje van de stad te bezichtigen. Eerst kwamen langs een soort ‘dierenafdeling’, want er waren echt heel veel soorten dieren te zien. Van vogels tot hamsters, schildpadden, vissen, eekhoorns, kuikentjes en zelfs een fred! Op de terugweg kwamen we nog wat eigennaardigs tegen, kijk maar eens naar de foto hieronder:

Er zal wel iets onder het kleed of in de stok zitten, maar het blijft even goed kijken als je zoiemand ziet.

Hierna nog even wat energie opdoen voor de partij, door ergens een broodje te schoren en vervolgens richting speelzaal.

Draak

In Barcelona nam de organisatie het niet zo nauw qua het betalen van het inschrijfgeld. Voor de aanvang van ronde 1 stond er een hele rij voor het ‘secretaria’ en daarom hadden we besloten om een dagje later te betalen. Iedere deelnemer kreeg dan een shirt met daarop een drakenkop. Die afbeelding kwam je in heel de speelzaal veel tegen en hij kwam ons best bekend voor. Op weg terug naar ons hotel kwamen we langs een interessant beeld met ook een drakenkop. Zo kwamen we erachter dat de inspiratie voor de afbeelding om de hoek van ons hotel stond!

Feestje

Ook in de omgeving van de speelzaal hielden de mensen wel van een feestje! Er scheen een groot festival te zijn en het was dan ook best wel druk. We wilden met een groepje Nederlanders wat gaan eten, maar dat viel niet mee. Of de terrasjes hadden helemaal geen plaats meer, of ze hadden wel wat plaatsen, maar dan niet voor tien. Uiteindelijk was het ons toch gelukt en hebben we gezellig met een groepje wat kunnen eten. 🙂

Lisa Hortensius

Om 00.00 was ik de gelukkige die haar als eerst mocht feliciteren! Lisa had het cadeautje al een week mogen bewonderen en was blij dat ze het eindelijk open mocht maken! Ze kreeg helaas geen punt cadeau van haar tegenstander, maar na het avondeten volgde nog een verrassing. In plaats van het dagelijkse ijsje, volgde er nu een enorme taart! Zo zaten we even later met een aantal Nederlanders te smullen van een heerlijke chocoladetaart. 😀

Boter

Terug aangekomen bij onze hotelkamer vielen we met onze neus in de boter! Het hotel was de verjaardag van Lisa niet vergeten en had zelfs heel attent een verrassing achter gelaten. Er stond een groot dienblad met daarop een afgedekt bord, bestek, twee glazen en een fles water. Nieuwsgierig haalde Lisa de deksel eraf en er zat een versierd bord met een taart onder! Aangezien we net taart ophadden, werd deze taart vakkundig in de koelkast gezet en de volgende dag hebben we hem alsnog opgegeten.

Montjuic

De tiende en laatste ronde van het toernooi begon al ’s middags en daardoor hadden we het eind van de middag en de avond om al een paar dingen te gaan bekijken. Het Spaanse dorp staat bekend om de leuke kleine winkeltjes met allemaal een eigen soort producten en dus besloten we daar eens langs te gaan. We hebben alle winkeltjes op ons gemak bezocht (inclusief een winkeltje met schaakborden!) en daarna zijn we verder op pad gegaan…

Magic Fountain

Voor de avond hadden we de Magic Fountain gepland staan, omdat die vooral ’s avonds heel mooi is met een licht- en geluidshow. Het was erg mooi en ook na een tijdje blijft het je fascineren!

Sagrada Familia

Als toerist in Barcelona vonden we dat we in ieder geval de Sagrada Familia moesten bekijken. Zo’n enorm gebouw blijft erg indrukwekkend en het was mooi om te zien hoe ze onderscheid hebben gemaakt tussen het moderne en antieke gedeelte.

We moesten even wachten op de lift, maar uiteindelijk kwamen in de torens van de Sagrada en daar hadden we een mooi uitzicht. 🙂

Parc Guell

Een groot deel van de middag hebben we in Parc Güell door gebracht. Eerst hebben we rustig geluncht en daarna zijn we een tijdje op de heel lange bank van mozaïek gaan zitten. Na een blik op het schitterende uitzicht hebben we daar tot slot nog een wandeling gemaakt.

Antoni Gaudi

Het huis is misschien niet zo heel bekend, maar voor de ontwerper geldt het tegenover gestelde. Het huis staat in de buurt van Parc Güell en daarom hadden we besloten er in ieder geval even langs te lopen.

Tot slot zijn we nog even langs het Hospital de Sant Pau gelopen, maar helaas konden we daar verder niet naar binnen.

Palau de la musica

We waren de dag begonnen met een bezoek aan de kathedraal en aan Santa Maria del mar. Daarna volgde een bezoek aan Palau de la Musica met een rondleiding door deze mooie concertzaal. Na een lunch op het plein van de Arc de Triomf (niet die van Parijs dan natuurlijk) en een wandeling door het Picasso museum, vonden we het wel mooi geweest en besloten we weer richting hotel te gaan.

Net voor we echt naar ons hotel gingen, besloten we nog even langs de supermarkt te gaan voor aluminiumpapier. We hadden alleen geen idee wat dat in het Spaans was en een medewerker van de winkel kon ons vertellen dat er niemand was die echt Engels kon spreken… Na enig gezoek hadden we het toch kunnen vinden, maar we waren wel erg verbaasd over de Spaanse naam voor aluminiumpapier. We kwamen er namelijk achter dat het ‘paper d’aluminium’ heet! Als we heel rustig op z’n Nederlands aluminium hadden uitgesproken, dan was er best een redelijke kans geweest dat ze ons wel hadden begrepen!

Casa Mila

De woensdag stond vooral in het teken van het bezoeken van de huizen, ontworpen door Antoni Gaudi. We begonnen met het bezichtigen van de Casa Mila, waar vooral het dak heel interessant was. Daar waren verschillende schoorstenen te vinden, die wel een erg aparte maar ook leuke vorm hadden gekregen:

Een stukje verderop kwamen we bij Casa Battlo aan. Daar was vooral het ontwerp heel erg indrukwekkend. Gaudi had echt over ieder detail nagedacht, zelfs de trapleuning was naar de vorm van je hand gemaakt!

Via de Gotische Wijk ging onze toeristische reis voort naar Palua Güell. Helaas was die dicht wegens renovatie en daarom besloten we verder te gaan naar de Mercat de la Boqueria. Dat is een enorme markt waar je vooral vlees, vis, fruit en snoepgoed kunt vinden. We probeerden allebei een fruitdrankje en gingen tot slot nog wat souvenirtjes inslaan op de Rambla.

Kabelbaan

Een dag in het teken van het uitzicht. Met twee kabelbanen konden we bij een kasteel komen, waar we een prachtig uitzicht hadden. 😀