1e ronde Nederlandse dames in Khanty- Mansiysk
Vlak voordat ik vertrok naar Khanty- Mansiysk zat ik op een terrasje aan het strand bij Wijk aan Zee, heerlijk te genieten van de laatste zomerse zonnestralen en de warmte die ik (dacht ik toen) voorlopig wel eventjes moest missen. Na een tijdje werd ik vergezeld door een groep mannen die hun vrijgezellenfeest aan het vieren waren. Op de vraag wat ik zoal in mijn eentje op z’n mooie dag op het terras deed, vertelde ik hen dat ik de volgende dag naar Siberië ging om te schaken.
Voor de verandering was de reactie niet SCHAKEN? Maar SIBERIË?! Ga je daar vrijwillig heen? Dat kan ik me niet voorstellen! En vervolgens kwam de tweede hersenkronkel.. en zei je nu dat je ging schaken? Waarschijnlijk werd ik even voor gek verklaard dat ik EN ging schaken en dit ook nog eens in Siberië ging doen.
Maar nadat ik ze uitlegde dat er ook hele “normale” schakers zijn en dat Siberië nog niet de -30 had bereikt werd er al iets positiever gereageerd. Alhoewel de meesten nog steeds niet snapte dat je als vrouw zijnde wilde schaken in welke plek op de wereld dan ook. Na de gebruikelijk vragen over, wat is je IQ en je moet wel heel slim zijn en de opmerking je lijkt niet op een schaker ( geen bril, geen vettig haar, bretels, sokken tot op je knieën op getrokken ) werd natuurlijk het schaakbord op tafel getoverd en moest ik natuurlijk bewijzen dat ik echt niet iets stond te verzinnen (voor alle niet schakende vrouwen, het werkt dus wel als versiertruc). Gelukkig waren de mannen niet heel erg sterk en dan een paar minuutjes was de stand ook al snel 2-0, waarna ze maar hun feest ergens anders voortzette.
Voordat ik naar Siberië vertrok had ik inderdaad ook wel mijn bedenkingen bij de plek. Aan de ene kant was het natuurlijk een hele ervaring om naar een gebied te gaan die je nergens in de reisbrochure tegen komt, aan de andere kant waren de nodige vraagtekens omtrent de organisatie van de Olympiade. Een maand voor de Olympiade begon was namelijk het voornaamste hotel nog niet af en was er de vraag of Khanty-Mansiysk wel de hoeveelheid mensen aankon.
Bovendien werden de vluchten ongeveer om de twee weken veranderd, met zelfs nog een dramatische wijziging 4 dagen voor vertrek, wat ons team uiteindelijk een vertraging van een hele dag bezorgde. Ook de verhalen van slecht eten en erbarmelijke omstandigheden, maakte het er niet beter op. Maar als echte avonturiers gingen we dan toch met zijn alle op pad. Het mannen team onder leiding van playing captain Loek van Wely, Jan Smeets, Erwin L’ami,, Anish Giri en Daniel Stellwagen en het vrouwen team onder leiding van Jeroen Bosch, Zaoqin Peng, Tea Lanchava, Marlies Bensdorp, Lisa Schut en ik.
Vanuit Amsterdam vertrokken we richting München om vervolgens met een boeiing gevuld met schakers naar Khanty-Mansiysk te vliegen. Verbazingwekkend genoeg kwamen we na alle tegenslagen nu een uur vroeger in Rusland aan. De vlucht was prima geregeld en de sfeer in het vliegtuig ook goed. Ook bij aankomst hadden we niets te klagen. Een heel team van Russische studenten stond ons midden in de nacht op te wachten om ons welkom te heten. Nederland kreeg de 19-jarige Shafa toegewezen als chaperonne. Dit lieve verlegen meisje zou ons de hele week moeten begeleiden zodat ons niets zou overkomen. Alhoewel haar Engels nog niet erg best is, doet ze erg haar best om ons zo goed mogelijk te begeleiden.
Vanuit het vliegveld werden we naar ons hotel gebracht, waar de kamers er prima uitzagen. Met een kleine jetlag en vermoeid van de reis konden we diep in de nacht (of vroeg in de ochtend) heerlijk tevreden in slaap vallen. De eerste dag was prima verlopen en alle horrorscenario’s die in de weken voor de Olympiade door mijn hoofd waren gegaan vielen uiteindelijk 100% mee. Vooral toen we volgende ochtend wakker werden en de temperatuur tot rond de 20 graden was opgeklommen konden we met een gerust hart gaat schaken. De toernooi zaal is verdeeld in twee ruimtes. De grote en de kleine speelzaal. Aangezien de topborden in de kleine speelzaal zitten, en de ruimte daar beduidend koeler is ( ondanks het imago wat Siberië heeft is het hier vaker te warm dan te koud) heeft het dames team als doelstelling zo lang mogelijk in de kleine speelzaal te spelen.
De eerste ronde speelden we tegen Botawana. Alhoewel ze goed speelden wonnen we uiteindelijk vrij gemakkelijk met 4-0. De tweede ronde troffen we het Deense team. Peng had een goede stelling maar verslikte zich in een combinatie. Marlies had een vrij gemakkelijke partij en Lisa rekende goed door en vond een hele mooie combinatie die haar een toren opleverde. Ik had daarentegen een vrij moeilijke partij, mijn tegenstandster gaf een pion weg, waarna ik de stelling niet goed evalueerde. In tijdnood kregen we een stelling met verschillende materiaal verhouding waarin ik van Jeroen te horen kreeg dat met een remise we zouden winnen. Aangezien mijn tegenstandster in tijdnood zat en de stelling niet heel duidelijk was, bood ik remise aan. Mijn tegenstandster mocht dit niet aannemen van de coach en dacht veel te lang na, waarna ze steeds slechter kwam te staan. Uiteindelijk won ik het eindspel. Een gedetailleerd verslagen van de partijen zijn op schaaksite te vinden onder het kopje analyses.
Het Dames Team onder leiding van Jeroen Bosch, met gesponsorde vesten van ING.
