En nog is Polen niet verloren…

Ik had vandaag gelegenheid om redelijk bijtijds in café de Zon aanwezig te zijn. Piet Peelen zat ontspannen van een bakkie koffie te genieten. Ojé dacht ik, die is vlot klaar in zijn partij tegen Sjoerd Plukkel.

Het bleek schijn, Piet had gewoon een lekkere voorsprong op de klok en had besloten deze tijd aangenaam te besteden.

Een korte blik op de borden leerde dat Twan met verdomd veel lef zat te schaken…met kloten zo u wilt. Datzelfde gold trouwens voor Enrico Blees die zich duidelijk had voorgenomen om niet weggeblazen te worden. Strijd op de borden, zo willen we het zien.

Ondertussen liep het voorcafé vol met diverse bekenden uit de schaakwereld. Een lollig ons kent ons treffen dus, wat arbiter Joost tot ingrijpen noopte: rustig heren! De groep verhuisde van de bar naar het raam. Mooi.

Beter de aandacht op de gebeurtenissen. Groot verdriet bij Twan Burg. Mat tegen Roeland Pruijssers die hiermee zijn plaats in de C groep van hetTata Steel Chess Tournament veilig stelde. Roeland wenste tot het gaatje te gaan; een remise aanbod van Twan werd afgewezen. Sport is werkelijk keihard.

Roeland Pruijssers: op naar groep C!

Sjoerd kon het uiteindelijk niet volhouden tegen de Wijk aan Zee variant van Piet en wist de toch keurige 50% score na de 5e ronde niet vol te houden. Arun Prasad had nog een hele kluif aan Lars Ootes die er werkelijk vol voor ging. Remise was hun deel.

De meeste aandacht vandaag ging, uiteraard, uit naar de partijen die de beslissing voor de toernooi overwinning moesten brengen.

Zoals gezegd: Enrico Blees streed met alles wat in het fragiele lijf aanwezig was.Verdomd! Hij heeft zelfs gewonnen gestaan! Wie zal het zeggen, was het onervarenheid? De jongste Poolse grootmeester Dariusz trok uiteindelijk aan het langste eind. Enrico leek er vrede mee te hebben, tenslotte had hij de huid duur verkocht. Maar er heeft echt meer in gezeten.

En dan de koploper, de vriendelijke jongeman Saha Grover. Tegen het bolwerk Sulypa heeft hij volgens mij geen moment echt goed gestaan. Zenuwen wellicht? Uiteindelijk raakten met het verlies van deze partij ook zijn lonkende eindoverwinning én grootmeesterresultaat uit het zicht. Teleurgesteld….zou ik ook zijn. Zo dicht bij en dan nog…

Toernooidirecteur Jeroen vd Berg had echter wel een mooie troostprijs voor de jonge Indier in petto. Ter plekke werd Sahaj uitgenodigd om in 2012 deel te nemen aan de C groep van het Tata Steel Chess Tournament.

Een verraste glimlach verscheen op het gezicht.

Tsja, zo kan een toernooi dus eindigen. Deelnemers met uitdrukkingen tussen geluk en verdriet vulden het voorcafé.

De speelzaal kon weer ontruimd en omgetoverd tot eetzaal. Lekkere boerenkool met worst en de prijsuitreiking.

Dan de boel aan kant voor de dingen die doorgaans en normaliter in de achterzaal plaatsvinden….bridge – schieten – salsa – feesten, kortom de normale gang van zaken neemt de boel weer een beetje over.

Tot 14 januari althans. Want dan barst het grootste schaakgeweld ter wereld weer los, en zitten de tienkampers weer in hun vertrouwde ruimte.

Bedankt voor de belangstelling,

tot ziens….tot Tata

Dennis

Ps. Gert Ligterink krijgt dus een biertje van me.