SO Rotterdam ontsnapt met een gelijkspel

Voor de Rotterdammers stond er niet veel meer op het spel, maar Utecht had zeker nog wel een matchpunt nodig. Beide teams misten twee topspelers door de inmiddels bekende Bundesliga perikelen. Voor de Rotterdammers wordt dit door het samenvallen met de Franse competitie in de laatste ronde zelfs dramatisch. Leek Utecht op en makkelijke overwinning af te stevenen, onverwachte gebeurtenissen op de borden redde het Rotterdamse tiental.

Het was een prachtige lentedag. En op het terras voor het denksportcentrum, gelegen aan het Amsterdam-Rijn kanaal, was het in de zon aangenaam toeven. Hoewel heel Nederland naar buiten ging, moesten de schakers helaas binnen aan het werk.

Het begon allemaal tam met twee snelle remises. Rini Kuijf was fysiek niet helemaal fit en speelde zeer snel remise. Jelmer Jens stond optisch goed tegen Martin Martens, maar de stelling werd bekwaam geblokkeerd en er was geen doorkomen aan.

Halverwege het vierde speeluur waren er drie uitslagen te noteren. In een zeer scherpe stelling verkeek Frans Cuijpers zich en gaf door deze fout de gehele partij weg. Invaller Vincent Diepeveen won van Pascal Vandevoort. In een gelijke stelling speelde Pascal de heel slechte zet Th1. In het toreneindspel kon zwart met zijn e-pion ondersteund door zijn koning snel oprukken. Dit ging geheel logisch en wit kon daar niets meer mee doen. Bonno Pel maakte een plusremise tegen de sterke Martijn Dambacher. In het middenspel veroverde Bonno zelf twee pionnen. Maar zwart kreeg met zijn actieve torens meer dan voldoende compensatie.

In het laatste kwartier voor de eerste tijdcontrole kwamen direct achter elkaar weer 4 uitslagen binnen. Maar met de nodige dramatiek, die de wedstrijd, ongewild aan de Utrechte zijde, weer in evenwicht bracht.

Eerste nog een winstpunt voor Utrecht, die daarmee zelfs op een 4 ½ – 1 ½ voorsprong kwamen.

Dharma was gewoon veel te sterk voor Michiel Besseling. Hij won eerste een pion en daarna een kwaliteit en de buit was daarna snel binnen. Daarna scoorden de Rotterdammers in 1 minuut twee punten. In een gecompliceerde stelling met nog veel stukken op het bord, maar traditioneel Jan Willem in tijdnood, maakte Jeroen Willemze een enorme blunder. Juist toen hij dacht met zijn stukken naar voren te komen en met een zwarte dame op e4, speelde hij de zet Pf5, daarmee overziend dat wit simpel met de zet f3 de zwarte dame kon vangen. Direct daarna, de veel beter staande Joost Michielsen, maakte de witspeler een veel te optimistische inschatting. Hij dacht dat alles won en offerde in het loper tegen paard eindspel, maar met wit een veel betere koningspositie en pionnenstructuur, zijn loper. Dit bleek dus een enorme fout te zijn. Tenslotte kwamen na zeer veel complicaties Menno Okkes en Rogier van Arkel tot een remise, mede gezien de nog weinige bedenktijd. Menno stond een kwal voor tegen paard en 2 pionnen. Maar de zwarte pionnen kwamen op de koningsvleugel dreigend naar voren en Menno offerde de kwaliteit terug. Onderweg had hij zelfs moeten verliezen als de zwartspeler de witte loper op d6 met zijn paard had gepakt i.p.v. de loper.

Met de stand van 5-4 voor Utrecht resteerde nog de partij aan het eerste bord. Luc Winants speelde tegen invaller Alexander van Beek. Wit stond steeds een tikkeltje beter en wist in de afwikkeling naar een toreneindspel een pion te veroveren. Wit bleef beter staan en er werd steeds meer materiaal afgeruild. Dit resulteerde uiteindelijk in een technisch gewonnen eindspel met een witte vrije a-pion en voor beide een e-pion en een toren. De witte koning liep rustig naar de damevleugel en daarmee scoorde Rotterdam het vijfde punt. Voor Luc betekende dit, dat zijn score inmiddels was opgelopen tot 6 uit 7 en ongeslagen. Aan het eerste bord van de meesterklasse een fantastisch resultaat.

Door deze uitslag zijn beide clubs definitief veilig en spelen volgend jaar weer in de meesterklasse.