Honderd jaar (boekverloting)

Schaaksite.nl verloot vijf exemplaren van het boek Een leven lang schaak als sublieme bijzaak, over de honderdjarige Johan van Hulst. Deelname hieraan is gratis. Iedereen die in aanmerking wil komen voor dit boek kan een E-mail sturen naar , onder vermelding ‘Honderd’ De termijn van inzenden sluit op 15 juni 2011.

Johan van Hulst honderd jaar!

Begin dit jaar werden we verrast door het boek over Johan van Hulst getiteld Een leven lang schaak als sublieme bijzaak. Deze feestbundel is samengesteld en volgeschreven door zijn schaakvrienden, ter gelegenheid van zijn honderdste verjaardag in januari dit jaar. Johan van Hulst staat bij zijn schaakclub Caïssa in Amsterdam bekend als ‘de professor’. Met dit boek wilden alle leden van Caïssa hun professor en honderdjarige clublid van harte feliciteren!

Het is een prachtig boek en collectors item want het boek is inmiddels al uitverkocht.

Velen hebben een bijdrage geleverd aan deze bundel geleverd. De bijdragen zijn in de volgende rubrieken ondergebracht:

Uit vervlogen tijden

Drie partijen uit vroeger jaren

Uit het leven van de schaakvereniging Caïssa

Uit het nationale schaakleven

Johan van Hulst schaakteksten

Uit het (ex-) parlementaire schaak

WO II

Natuurlijk gaat het boek veel over schaken maar er komen ook enkele passages in voor over WO II.

In deze maand van herdenken besteden we hieraan aandacht.

Uit: Caïssa Nieuws 398, 2003. Auteurs: Ed Leuw en Pim Zonjee

Een leven lang schaak als sublieme bijzaak

‘De oorlog loopt als een breuklijn door het leven van mensen van prof. Van Hulst’s generatie. Nog recent werd in een paginagroot artikel in NRC- Handelsblad beschreven hoe hij als directeur van de kweekschool de spil was van een verzetsgroep die er voor zorgde dat via zijn school vele Joodse kinderen konden worden gered uit de crèche, die de Duitsers hadden bestemd als doorgang van deportatie. Schaken en bezettingstijd roepen bij Van Hulst nog veel herinneringen op.’

Uit: Amsterdam Schaakstad (SGA,1994). Auteur: Johan van Hulst

De Joodse schakers en Amsterdam

Over schaken in de getto’s

‘ De bekende schaakjournalist Withuis maakte mij er opmerkzaam op dat het leven in een getto, gedwongen of enigermate vrijwillig, steeds een sterke stimulans is geweest tot het schaakspel; in Oost-Europa schaakten de Joden in het getto tot diep in de nacht.

Het zijn de Amsterdamse Joodse schakers geweest dien in het ‘doorgangsgetto’ Westerbork het schaken introduceerden en zelfs competities tussen de diverse barakken organiseerden. Toen in augustus 1941 elke vorm van organisatieleven ‘voor Joden verboden was’, zochten de Joden, gedreven door een sterk saamhorigheidsgevoel, elkaar op, om buiten elk club verband hun partijtje te kunnen spelen.

Juist in de allermoeilijkste situaties heeft het schaakspel zijn onvergankelijke waarde bewezen: in gevangenis en concentratiekamp, in sanatorium of gijzeling. In de literatuur komt dit thema soms duidelijk aan de orde, zoals in de beroemde Schachnovelle van Stefan Zweig.

Over de (K)NSB in oorlogstijd

‘Mijn conclusie kan niet anders luiden dan dat de Amsterdamse Joodse schakers geen steun hebben ontvangen van de (K)NSB in de allermoeilijkste jaren van ons nationale bestaan. Ter gelegenheid van het eeuwfeest van de (K)NSB (in 1973) verscheen het gedenkboek Nederland schaakt, waarin ook een hoofdstuk voorkomt ‘De bezettingsjaren’. De lezing daarvan stelt teleur: een zinnetje over de Jodenvervolging; Amsterdam wordt niet genoemd; de namen van Jungman en Van Harten ontbreken; alleen is de opmerking genoteerd dat de (K)NSB de oorlog is doorgekomen omdat de schakers een opmerkelijke eenheid demonstreerden ‘afgezien van enkele dubieuze pro-Duitse figuren’.

Wel is een fotokopie opgenomen van het titelblad van Partij Verloren… (1947), maar dit boek was sinds jaar en dag uitverkocht en dus voor velen niet meer te raadplegen.

Tenslotte nog de harde cijfers: het zegt wel iets dat 250 leden van de KNSB door oorlogshandelingen om het leven kwamen; daarbij waren tenminste 135 Joden. Amsterdam betaalde de zwaarste tol: meer dan 100 gedeporteerde Joodse schakers kwamen niet terug’.

Uit: New in Chess nummer 2011/3. Auteur: Hans Ree

A Well-Lived Life

Hans Ree heeft een mooi artikel geschreven over zijn 100-jarige clubgenoot.

Hij schrijft:'I used to greet him by saying something like ‘Ah, professor, still above ground?’ because I knew that he liked such jokes about venerable age.'

Ook hij besteedt aandacht aan de rol van Van Hulst als directeur van een Kweekschool. Via deze Kweekschool zijn veel kleine kinderen in de oorlog van een gewisse dood gered.

Uit: De Wereld Draait Door met Matthijs van Nieuwkerk

Op 5 mei was de honderdjarige Johan van Hulst te gast bij Matthijs van Nieuwkerk in zijn programma De Wereld Draait Door. Van Nieuwkerk begon zijn interview met de vraag waaraan Van Hulst gedacht had tijdens de twee minuten stilte op 4 mei.

Klik hier voor het boeiende interview , het is meer dan de moeite waard.