SGA – Unitas: 2-2 (3.5-0.5)
Op zaterdag 7 mei jl stond de finale in bekerpoule A op het programma, een wedstrijd tussen een 1e en 2e klasse team, Apeldoorn en Esgoo, beide MK teams waren al in een vroegtijdige stadium uitgeschakeld en ook En Passant wist het niet te redden, met als gevolg een wedstrijd tussen 2 outsiders, nou ja outsiders is misschien nog wel een te positieve omschrijving, laten we het maar houden op een tennispotje op Wimbledon tussen Jimmy Connors en Henri LeConte, beiden een jaar of 8 te laat gestopt. Nee, een echt fraai affiche in poule A was het niet maar beide teams waren op papier redelijk aan elkaar gewaagd en dat schijnt dan voor de neutrale toeschouwer weer veel te vergoeden (waar waren die neutrale toeschouwers eigenlijk?).
Door ‘gedoe’ in de wedstrijd Hardenberg – Max Euwe en het lange wachten op een uitspraak van de commissie van beroep van de knsb bleek eerder spelen niet mogelijk. Ik heb het verhaal nu van diverse kanten mogen aanhoren, schijnbaar trekt mijn verschijning dit soort gekwebbel en geroddel aan, maar het blijft toch vooral een treurige toestand, meisjesachtig gemok met als inzet een omgevallen toren, nee die jongens hebben onze oud wereldkampioen geen eer gedaan. Zijn naam is voorgoed besmeurd maar daar hoor je niemand over, waarom heft de knsb die club eigenlijk niet op? Ik kan me niet herinneren dat Euwe ooit inzet is geweest van een conflict.
Laten we maar gaan schaken…
Zoals gezegd 2 redelijk aan elkaar gewaagde teams, waarbij wel de aantekening dat wij ons Grote Talent niet konden opstellen. Ik noem zijn naam expres niet want anders zijn wij ons Grote Talent misschien wel definitief kwijt aan een Russische olieboer of sjeik. Nee, het is niet te geloven maar echt waar; de Nederlandse schaaktop is allemaal maar zo zo zo, veel schuivers, al jaren de bekende weinig inspirerende namen, veel conflicten ook, sponsors die ermee ophouden, kortom weinig reclame om als bond eens lekker mee te kunnen scoren. En wij in Amersfoort hebben dan zo’n enorm talent rondlopen. Zijn schaken doet denken aan de jaren dat Jan Timman hier te lande voor spanning en een schaakboost zorgde; onbevangen schaak, geen saai computerwerk maar echte liefde voor het spel. Ons Grote Talent heeft alleen 1 probleem, en dat is zijn leeftijd, namelijk 23 jaar en ja dan spelen er hele andere veelal veel belangrijkere zaken, namelijk meiskes. Ik weet van een jaar of 20 geleden ook nog wel vaag te herinneren dat het schaken in die periode naar de achtergrond verdween, het vrouwelijk geslacht was allemaal maar veel interessanter. Ik heb nog met veel geduld en nog meer woorden getracht uit te leggen dat het gepulk en gewroet aan zo’n meiske ook best na zo’n schaakpartij kan maar ons Grote Talent bleek onvermurwbaar. Ach, ik snap het ook allemaal wel, kiezen tussen een bedompt hok of schone lakens met dito jonkvrouwe is geen ingewikkelde keuze.
Maar niet getreurd want Matthew (wit) had op het 2e bord al vrij snel Hummel in het nauw gebracht; een Benoni waar onze GM met wit wel raad mee wist. Schaken ziet er ook zo eenvoudig uit; Hummel kwam er niet echt aan te pas, ja misschien voor de leek maar Matthew had het allemaal alweer uitgerekend, 1-0 dus.
Door de ‘afmelding’ van ons Grote Talent mocht ondergetekende weer eens van stal worden gehaald. Ik verkeer eigenlijk al een jaar of 20 in een diepe schaakdepressie maar sinds ik afgelopen maart ook nog voor het altaar ben gesleurd wil helemaal niets meer lukken; de ene nul is nog harder dan de andere, kansloze nederlagen, wellicht een post trouwdip?? Tegen Geurink op 3 en ook nog zwart geloot, ook dit keer kwam ik er niet aan te pas; na 12 zetten een volle boer kwijt na een op het oog wel erg lullig schijnoffer en nog wat matig zitten tegenspartelen. Het mocht allemaal niet helpen, de tegenstander speelde simpelweg te goed.
Bram zat op bord 1 tegen Clemens, hun op papier zwakste speler, kwam moeizaam uit de opening, verloor 2 pionnen maar wist in de gierende tijdnood van de tegenstander nog wat tactische verwikkelingen te vlechten en heeft ergens een winst gemist en hierna nog een paar goede remisehavens. 2-1 achter dus met het 4e bord nog bezig.
Dimitri had de hele partij een prettig initiatief opgebouwd en wist dit in wederzijdse tijdnood nog naar mat te voeren, bepaald niet eenvoudig. Ik heb met verbazing staan kijken want Kodentsov is toch bepaald geen kleine jongen als het op snelschaken aan komt.
2-2 dus en na een korte onderbreking snelschaken waarbij de thuisclub moest winnen omdat anders ons 4e bord zou afvallen en Unitas zou doorgaan. Het idee was dat Dimitri snel zou gaan verliezen en dus Bram en ondergetekende 1.5 punt bij elkaar zouden moeten gaan rommelen. Matthew wint toch altijd dus daar letten we al lang niet meer op…
Het liep allemaal anders want Dimitri won vrij soepel, Bram en Matthew ook en ikzelf ging gewoon lekker door met modderen door een riante stelling naar ongelijke lopers te laten verwateren. Allemaal scorebordjournalistiek want op 2 juni staan we nu in de finale met HSG, Utrecht en HMC, dat ze maar gewaarschuwd zijn!
Saillant detail; de SGA heeft de afgelopen jaren de bekerfinale georganiseerd en u raadt het al, dit jaar voor het eerst niet…
1. Clemens (w) – v.d. Berg 1-0, 0-1
2. Hummel – Sadler 0-1, 0-1
3. Geurink – Boutens 1-0, 0.5-0.5
4. Kodentsov – v. Leent 0-1, 0-1
Lukas
