Een Franse soap (3)
1. Inleiding
2. De beslissing van de Tuchtcommissie
3. De beslissing van de commissie van beroep
1. Inleiding
In Khanty-Mansiysk (Rusland) wordt van 21 september tot 3 oktober 2010 de Schaakolympiade gehouden om het wereldkampioenschap van landenteams. Er doen 153 landen mee.
Loek van Wely (2679), Jan Smeets (2669), Erwin l’Ami (2624), Anish Giri (2677) en Daniel Stellwagen (2635) vertegenwoordigen Nederland. Frankrijk wordt vertegenwoordigd door Maxime Vachier-Lagrave (2721), Laurent Fressinet (2718), Vladislav Tkachiev (2632), Romain Edouard (2636) en Sébastien Feller (2649). De Franse teamleider is Arnaud Hauchard.
De vicepresident van de Franse Schaakbond, Joanna Pomian, heeft een mobiele telefoon uitgeleend aan Cyril Marzolo, internationaal meester. Marzolo is in dienst bij het bedrijf van Pomian. En dan ontdekt Pomian op 27 september in de mobiel van Marzolo een sms-bericht met een verdachte mededeling van Hauchard: ‘Schiet op, stuur me zetten.’ Zij vermoedt dat tijdens de Olympiade Marzolo sms berichten met schaakzetten stuurt naar Hauchard. Hauchard zou vervolgens deze doorgeven aan Feller die dan aan het schaken is. Een geval van vals spelen dus.
Op 30 september informeert Pomian de vertegenwoordiger van Frankrijk in de FIDE, Verat Laurent. Laurent op zijn beurt waarschuwt de voorzitter van de Franse Schaakbond, Jean-Claude Moingt. Op 1 oktober probeert Moingt in Khanty-Masiysk Feller op heterdaad te betrappen tijdens de partij in de wedstrijd Frankrijk – Oekraïne. Echter tevergeefs, Moingt ontdekt niets verdachts.
Op 2 oktober 2010 is het rustdag op het toernooi. Moingt vraagt het vertrek van Feller uit het Franse team. Hauchard vertelt de andere spelers van het team dat Feller ziek is. Op 11 oktober 2010 is er een bijeenkomst op het Bureau van de Franse Schaakbond waarbij aanwezig zijn Feller, Hauchard en de bond. Op 19 januari 2011 brengt de Franse Schaakbond een persbericht uit waarin de zaak van het vals spelen bekend wordt gemaakt.
2. De beslissing van de Tuchtcommissie
Op 19 maart 2011 vindt de zitting plaats van de Tuchtcommissie van de Franse Schaakbond in Parijs. De commissie geeft de volgende beslissing:
– IM Marzolo mag voor vijf jaar niet schaken (ik neem aan deel te nemen aan de Franse competitie)
– GM Feller mag vijf jaar niet schaken, waarvan twee voorwaardelijk, waarbij hij vrijwilligerswerk moet verrichten voor het Franse schaken
– GM Hauchard mag levenslang geen teamleider zijn voor een Frans team, noch voor een vereniging.
De beschikking van de Tuchtcommissie is niet openbaar gemaakt. Niet is bekend hoe het vermeende vals spel in zijn werk is gegaan, en ook niet wat het bewijs daartoe is.
De spelers tekenen beroep aan bij de commissie van beroep.
3. De beslissing van de commissie van beroep
Hierna volgt het verslag op Europe Echecs van 20 mei:
www.europe-echecs.com/actualites/compte-rendu-de-la-commission-d-appel-3306.html
‘Net als bij de Tuchtcommissie zijn de spelers niet verschenen voor de commissie van beroep, en hebben zij zich laten vertegenwoordigen door hun advocaten. Onder voorzitterschap van de voorzitter van de commissie, Philippe Falgayrettes, hebben de vijf leden van de commissie de hele middag geluisterd naar de betogen van de betrokken. De bijeenkomst verliep in een tamelijk rustige sfeer, met uitzondering van het optreden van Leo Battesti die op theatrale en op driftige wijze reageerde op de betogen van de advocaten van de betrokken spelers.
Deze beroepszaak was in wezen een herhaling van de behandeling bij de Tuchtcommissie. Er waren slechts weinige nieuwe aspecten zoals een msn bericht tussen Maxime Vachier-Lagrave en Arnaud Hauchard. Maar ook dit gegeven verandert niets aan de zaak zoals uiteengezet bij de Tuchtcommissie. Het is een slaapverwekkende zit. (Een van de aanwezigen ligt met haar hoofd op de arm te rusten of te slapen, PdG).
De beslissing van de commissie van beroep is slechts een onderdeel van een proces. De uitspraak zal naar verwachting worden aangevochten bij de Franse Commissie van het Nationaal Olympisch Comité en wellicht later voor de rechtbank.
Nadat de voorzitter van de commissie van beroep de feiten uiteen heeft gezet, worden eerst Laurent Fressinet en daarna Maxime Vachier-Lagrave gehoord als getuigen. Zij worden ondervraagd door de advocaten van de beschuldigden. De voorzitter geeft blijk van zijn verbazing dat de commissie van beroep al zou hebben besloten, terwijl haar beslissing nog niet is genomen. Een zekere ongeïnteresseerdheid was aanwezig, zowel bij sommige leden van de commissie die die middag geen vragen stelden, als bij enkele deelnemers. Alleen de voorzitter en Andreas van Els aarzelden niet om vragen te stellen aan de verschillende opgeroepenen.
Een groot deel van de discussie ging om twee punten:
De eerste punt is van juridische aard, is erg technisch en is aangevoerd door de advocaten: het gaat om de vraag of de sms-berichten, gespecificeerde nota’s van gesprekken al of niet vallen onder het briefgeheim. Uiteraard is dat een punt voor de advocaten van de beschuldigden, maar volgens de vertegenwoordiger van de Franse Schaakbond is dat geheim niet van toepassing in deze zaak. Dat is voor de advocaat van Arnoud Hauchard, mr. Bem, aanleiding een klacht te zullen indienen wegens schending van het briefgeheim zoals hij op 24 april namens zijn cliënt heeft aangekondigd. Vervolgens gaat het juridische betoog verder, waarbij de commissie ogenschijnlijk onverschillig is voor het argument van de schending van het briefgeheim.
Het tweede punt is van feitelijke aard: hoe heeft de communicatie plaatsgevonden met Sébastien Feller. Daarop kan geen enkel duidelijk antwoord worden gegeven. Het blijft bij vermoedens, waaronder de beroemde ‘vlucht van de hommel’ (waarbij Arnaud Hauchard rond de tafels loopt) werd besproken.
(De vlucht van de hommel is een orkestrale compositie van Nikolaj Rimski-Korsakov uit 1899-1900, PdG)
www.123video.nl/playvideos.asp?MovieID=62794
Het enige wat nieuw was, betrof de msn-berichten, waarvan het er niet heel veel zijn geweest. Het gaat er inderdaad niet om dat deze volledig zijn getoond op het scherm en sommige delen van het bericht ontbreken. De verdediging kon hier prachtig op inspelen door aan te geven dat dit niet kon worden aangemerkt als geldig bewijs, omdat manipulatie van de gegevens mogelijk is (onrechtmatige wijziging van gegevens, verwijderen van beelden, etc.).
Toen werd het tijd voor de pleidooien. Namens de Franse Schaakbond vroeg mr. Nicolas om verhoging van de straffen die de Tuchtcommissie heeft opgelegd, en dat alle spelers dezelfde straf moeten ontvangen. Bovendien moet Arnaud Hauchard worden veroordeeld tot een levenslang verbod voor teamleider. Iets wat volgens mr. Falgayettes in tegenspraak is met zijn verzoek om oplegging van dezelfde straffen.
Mrs. Bem, Gilliet en Morel, respectievelijk namens Arnaud Hauchard, Cyril Marzolo en Sébastien Feller pleitten voor vrijspraak. Na iets meer dan een uur van beraadslaging heeft de voorzitter de beslissing uitgesproken: zij verklaart het bewijs van de overgelegde telefoonrekeningen als geldig bewijs en legt de volgende straffen op:
– Sébastien Feller wordt veroordeeld tot vijf jaar
– Cyril Marzolo wordt veroordeeld tot vijf jaar
– Arnaud Hauchard wordt voor drie jaar geschorst en krijgt een levenslang verbod op teamleider.
De straffen werden verhoogd omdat de Franse Schaakbond dat had gevraagd. Als alleen de spelers beroep hadden aangetekend tegen de beslissing van de Tuchtcommissie had de straf niet kunnen worden verhoogd.
Tot slot het einde is nog niet in zicht,’ aldus het verslag op Europe Echecs.
