Schaakmat

Schaakbeeld 61

zaterdag 2 juli 2011

SCHAAKMAT

Dat is de eerste keer dat ik iets op marktplaats heb gekocht. Een schaakmat. En niet zo’n heel kleintje ook. Hij past precies in mijn kamer: 4 x 4 m, ofwel horizontaal en verticaal acht velden van 50 x 50 cm. Om en om wit en zwart. De mannen die het loodzware ding in mijn kamer deponeerden waren duidelijk geen schakers, zodat het prompt verkeerd kwam te liggen: van links naar rechts afwisselend wit en zwart. Maar voordat ik dat ontdekte, waren ze al weg. Ik zag het niet zitten dat ik die mat op mijn eentje een kwartslag zou draaien. Gelukkig een heldere inval: de kamerdeur die ik normaal gebruik afsluiten, en de andere deur, die een kwartslag verder op de kamer uitkomt, voortaan als toegangsdeur gebruiken. Ik zou dan wel, om in mijn kamer te komen, eerst door de keuken moeten en vervolgens over het balkonnetje, maar à la, dan hoefde ik tenminste niet met die schaakmat te gaan slepen. Alles kon blijven liggen zoals het lag.

Toen kon ik mij buigen over de inrichting. Ik had allang bedacht dat ik, wanneer ik een schaakmat zou kunnen bemachtigen, mijn bed op de velden h8-h5 en g8-g5 zou moeten komen te staan. Maar voordat ik dat plan kon uitvoeren, had de kat zich al meester gemaakt van de velden h8-h7 en g8-g7. Van ellende zou ik dus twee rijen moeten opschuiven met mijn bed. Maar dat waren nou net de velden die ik voor een dame had gereserveerd. Zij bleek er echter geen enkel bezwaar tegen te hebben bij de kat te gaan liggen, daarmee mijn positie in het centrum versterkend. Want de centrumvelden e4 en d4-d5 bleven zo vrij voor mijn schaakcomputer.

De paarden hadden elk minstens zes velden nodig. Dat werd me toch te gortig. Die heb ik dus maar, geïnspireerd door “er staat een paard op de gang”, geparkeerd op de gang waar ik toch al de voormalige toegangsdeur naar de kamer had afgesloten.

De hele a-lijn werd in beslag genomen door mijn boekenkasten. Die heb ik daarom de vorm van een viertal torens gegeven. De lopers konden er mooi bovenop staan. En de pionnen heb ik op een rommelig hoopje in een doosje gedaan. Per slot van rekening wilde ik leefruimte overhouden voor mijzelf: een bureau met stoel, een aftandse fauteuille en een staande schemerlamp.

Toen ik klaar was met de inrichting, dacht ik: wie koopt er in vredesnaam een schaakmat? Echt iets voor mij. Ik vrees dat het zal uitdraaien op verhuizen. Maar ook dan kan ik niet zonder mat.

Dan zal het wel een herdersmat worden.

Tekst Cas Aubel

Tekeningen Frans Drummen

Tijdens de vakantieperiode verschijnt er geen schaakbeeld.

Het eerstvolgende komt op zaterdag 3 september.