dag 1 : onderbroekenlol

Eigenlijk begon het toernooi al een dag voor de reis een beetje. Want de avond van te voren belde mijn coach Ted Barendse al op om te checken dat we er zouden zijn. Papa zei toen: "oh is het morgen al", maar we waren er natuurlijk al helemaal klaar voor. Maar Ted vertelde wel dat hij eens echt iemand gebeld had die dacht dat het nog een dag later was, dus dat bellen is wel nuttig.

De eerste dag met reizen ging weer zoals ook in andere verslagen: de vliegtaxi was er veel te vroeg. We waren dus op Schiphol als tweede deelnemer. Alleen Willemijn was er al, en natuurlijk Ted, die er al een uur was. De andere deelnemers waren bijna allemaal te laat, zodat we lang moesten wachten.

De reis ging wel goed, we vlogen via Boedapest naar Varna, en daarna nog een stukje met de bus. Er zijn niet veel auto’s op de weg in Bulgarije, maar we zagen nog wel wat mensen die zich nog met paard en wagen, of ezel en wagen vervoerden. Ook bij het hotel in Albena zien we veel wagens met paarden, maar dat is voor de toeristen.

Het hotel is best goed. Het ligt meteen aan het strand, alleen is onze kamer nogal klein. We hebben een vrij grote koffer, maar meestal past de koffer toch wel makkelijk op de kamer. Hier is het alleen lastig om een plekje te vinden voor onze koffer zonder dat je er steeds over heen moet springen. Ook hebben we een kamer die eigenlijk buiten is. Aan het eind van de gang is een deur waar je weer op een balkon buiten bent, en daar is alleen nog de ingang naar onze kamer. Vanaf ons echte balkon hebben we helaas alleen uitzicht op zee als je om de hoek van het gebouw heen kijkt, maar nu kunnen we de zee dus ook zien vanaf het balkon aan de voorkant, wat alleen niet prive is. Ook kan ik de zee zien door het badkamerraam als papa me optilt. Lucus van Foreest zit alleen op een kamer voor 4 personen en heeft wel uitzicht op zee! Maar goed, 2 jaar geleden hadden wij de mooiste kamer, met 4 balkons.Lees verder…