The hardest game to win is a won game
‘Ik stond helemaal gewonnen en ik heb verloren! Wat een pech had ik, om zo’n goede positie te vernielen! Ongelooflijk hoeveel geluk mijn tegenstander heeft!’ Een gemeenschappelijke schaakfrustratie. Het overkwam ons allemaal en het zal vaker gebeuren zolang we schaken.
Inderdaad, geluk speelt soms een rol. Ik ben vergeten waar ik het volgende citaat hoorde, maar het was ongeveer dit: "Als je goed bent kun je 2e worden, maar om 1e te worden heb je wat geluk nodig." Het maakte niet uit hoeveel ik de goden, het lot, het weer en natuurlijk de pech de schuld gaf. Ik werd wijzer en bereikte een diepere conclusie: hoe harder ik werkte, hoe meer geluk ik leek te hebben.
Ik kreeg inspiratie voor dit schrijven door mijn eigen partijen in de Roemeense competitie die net een paar dagen geleden is afgelopen. Vreemd genoeg had ik twee partijen, twee totaal gewonnen stellingen, maar ik slaagde erin om er zelfs een te verliezen, de andere werd remise. Dit is duidelijk iets om aan te werken… en ik ben het aardig eens met Donner: "Ik hou van alle stellingen. Geef mij een moeilijk positioneel spel, ik speel het. Geef mij een slechte stelling, ik zal het verdedigen. Openingen, eindspelen, ingewikkelde stellingen en dooie stellingen, ik hou van ze allemaal en zal mijn best doen. Maar totaal gewonnen stellingen kan ik niet uitstaan."
Het eerste diagram hieronder is van mijn wedstrijd tegen Pia Cramling, waarin ik met zwart speelde. Optisch ziet de positie ziet er geweldig uit voor mij, ik was er ook best blij mee en ik was op zoek naar een manier om het punt binnen te halen. ‘Helaas’ is Pia een zeer sterke speelster die vecht tot het einde, valkuilen graaft en problemen creëert voor de tegenstander zo vaak als ze de kans krijgt. Er kwam druk bij van de klok en ik verloor mijzelf in mijn berekeningen, ik blunderde en uiteindelijk… gaf ik op. Maakt niet uit hoe boos ik was na afloop, ik moet toegeven dat ik Pia nog meer bewonderde om zo hardnekkig een moeilijke positie te verdedigen.
Diagram 1
Het tweede voorbeeld is van de cruciale wedstrijd waarin ik gedwongen werd om te winnen, om de gouden medaille met het team te halen. Ik had wit tegen Mihaela Sandu en we waren beiden in de uiterste tijdnood, spelend met nog maar een paar seconden op de klok… beter niet nadenken over het hart van onze teamcaptain 🙂
Diagram 2
Tijdens het wedstrijd dacht ik na over bovenstaande stelling: eindelijk sta ik stabiel met twee pionnen voor, wat kan er fout gaan? Dit was het moment waarop ik 60 … Lxh3!? moest beantwoorden, een beste poging.
De seconden vlogen, net als mijn bloeddruk 🙂 Ik moest terugnemen met de koning 61.Kxh3 en na 61 … Dd7+ besluiten om terug te gaan met mijn koning naar h2 of g4 spelen. Na vele uren spelen, moe en gestrest, kun je je voorstellen dat het niet meer zo eenvoudig was om beslissingen te nemen. Met letterlijk een paar seconden op mijn klok realiseerde ik me dat Kh2 zou leiden tot het eeuwigdurende (62.Kh2 Dg4 63.Pxh4 Dxh4 + 64.Dh3 Df4 + 65.Dg3 Dh6 + en remise. (65.Kh1, in plaats van Dg3, werkt niet omdat 65 … Tf1 + 66.Txf1 Dxf1 67.Kh2 Lg1 + 68.Kg3 Df4# – slechts een voorbeeld van hoe snel dingen fout kunnen gaan) en ik speelde toen de juiste zet 62.g4. Na een paar zetten bereikten we het volgende diagram:
Diagram 3
Keuzes, keuzes… hier is weer een pijnlijk moment, toen ik waarschijnlijk moe was van het berekenen van de vele trucs die mijn tegenstandster had. Ik koos ervoor om Tf3+ met 67.Kg3?? te voorkomen. Gelukkig misten we allebei 67 … Tg2+ en werd het remise door zetherhaling… In plaats van 67.Kg3 was 67.b6 de eenvoudigste manier om te winnen, waar mijn paard van h5 naar g3 zou springen als perfecte verdediger van de witte koning. Bijvoorbeeld: 67 … Tf3 + 68.Dxf3 Dxf3 + 69.Pg3 Lxb6 70.Txb6 Dxc3 71.Txd6 met een technisch gewonnen stelling.
Wat gebeurde er??
Stel je eens het volgende scenario voor: je bent in een opperbeste stemming, je partij is bijna gewonnen en je hebt nog een paar goede zetten nodig om de vijandelijke koning te doden. Je zit comfortabel in je stoel, met een vage glimlach op je gezicht geschilderd, ontspannen en je denkt na over hoe geweldig het leven en het schaken kan zijn. Je denkt: ‘hoeveel elo punten krijg ik nu? Ik denk dat ik na deze partij een wandeling ga maken en daarna misschien die ene film kijken’… je gedachten beginnen af te dwalen, je bent er op het bord niet meer. Dit is de meest gevaarlijke toestand van het schaken. Dit is waar de meeste fouten optreden, wanneer je de concentratie verliest en speelt alsof je stelling uit zichzelf wel zal winnen. Soms gebeurt het zelfs zonder het te merken, je hersenen nemen een korte pauze die fataal blijkt te zijn.
Ondertussen zal je tegenstander proberen om het spel zo ingewikkeld mogelijk te maken om jou te verwarren. Je gaat de stelling, waarvan jij wel weet hoe je die gaat winnen , behandelen terwijl je alleen maar denkt dat je die gaat winnen. In het algemeen is dit geen goeie deal. Hij heeft niets te verliezen aangezien de partij al verloren is en komt met een nieuw plan hoe hij jou het leven zuur maakt. Hij wordt minder nerveus, minder druk … hij doet een zet hier en daar, wacht en zoekt naar eventuele kansen die hem hoop zullen geven.
Aan de andere kant van het bord: jij blijft je winnende plannen volgen… maar welke lijn kies je?! Deze, of die? Zo veel aantrekkelijke varianten, de klok tikt, mensen kijken, ik ben aan het winnen en ik zal winnen! Hmmm, het duurt langer dan ik dacht, doe ik iets verkeerd?! Misschien moest ik toch dat andere plan volgen. Geef ik geen tegenspel hier? Ik ben bang van wel, oh! Dat zou een nachtmerrie zijn, om zo’n fantastische stelling nog te verknallen.
En zo begin je te twijfelen, je raakt geïrriteerd, aangezien jij degene kan zijn die niet won in die volledig gewonnen stelling. Een hardnekkige verdediging en een pokerface dragen in grote mate bij aan het ontwikkelen van deze gedachten. Dus ik zou zeggen dat in de meeste van deze situaties je tegenstander iets te maken heeft gehad met de ommekeer. En geen geluk. Het is ook een deel van je eigen schuld dat je je liet onderdompelen in tegenwerkende emoties.
Onthoud dus het volgende gezegde; "de moeilijkste strijd is een gewonnen strijd winnen". Concentreer je en krijg daarmee die goed verdiende overwinning!
Verslag van de Roemeense competitie.
Dit artikel werd eerder gepubliceerd op de website van Alina l’Ami (klik hier) en is vertaald door Guido de Romph.
