HSG – Groningen: een andere wedstrijd, een vertrouwde uitslag

In deze dolle en ook wel enigszins absurde competitie kan van alles gebeuren. Door de verslechterde financiële situatie zijn niet alleen de wedstrijden belangrijk, maar is ook het spel der opstellingen opeens meer dan ooit van invloed. Niet-gesponsorde teams hebben daar natuurlijk voor zichzelf geen last van en ook sommige gesponsorde teams hebben een min of meer stabiele opstelling. Er zijn echter ook teams als Hilversum en ook Groningen, die in principe spelers genoeg op de ledenlijst hebben staan om een team op de been te brengen dat voor het kampioenschap kan gaan, maar ja, de financiën hè. Alle sponsorgelden worden uiteraard zeer gewaardeerd, maar het totale budget is de afgelopen jaren afgenomen. Het blijkt niet eenvoudig om schaken als sponsorabele sport bij het bedrijfsleven neer te zetten. Daarom worden de krachten en daarmee ook de pecunia min of meer noodgedwongen ingezet bij de cruciale wedstrijden. Dat heeft tot gevolg dat een team in de ene ronde zwak aan de start komt, maar in een volgende ronde weer heel sterk. In de 4e ronde waren wij daarvan het slachtoffer. HSG trad aan in de sterkste opstelling terwijl wij, net als in de vorige twee wedstrijden, toch weer twee vaste krachten misten. Jan Werle was na zijn afstuderen op vakantie en Iozefina Paulet had een achterstand in de tentamenvoorbereiding. Aangezien zij studeert bij de faculteit waar ik ook werkzaam ben kon ik dat argument natuurlijk niet zomaar wegwuiven.

Complicerende factor was dat er een verzoek kwam van HSG om Robin van Kampen vooruit te laten spelen. Dat had natuurlijk alleen maar zin als wij er voordeel van zouden kunnen hebben. Tiviakov had een lichte voorkeur voor vooruit spelen en bij andere spelers was er van een voordeel situatie natuurlijk nauwelijks sprake. En wat als we niet op het voorstel zouden ingaan? Wellicht zou Robin dan toch spelen en was het wat hem betreft alleen maar een voorkeur. Lees verder…