Schaken in de vrieskou

In de vierde ronde speelden we uit tegen het sympathieke Het Witte Paard Haarlem 2. Het Witte Paard speelt normaal in het denksportcentrum van Haarlem, waar naast schaken ook wordt gebridged. Schaker en bridger Marcel was ook erg blij dat we daar zouden spelen, want dan kon hij zijn met bridgen vergeten trui weer meenemen.

Helaas bleek dat het denksportcentrum niet beschikbaar was, waarna wij in een honkbalstadion -dè honkbalaccomodatie van Nederland, met NOC*NSF A-status- kwamen te spelen. Zo kom je nog eens ergens als simpele schakertjes. Het bleek wel dat honkbalspelers wat warmbloediger waren dan ons schakertjes, want het was zo koud dat verscheidene personen met jas aan achter het bord werden gesignaleerd. Marcel -die al in zijn jas zat weggedoken- had al bijna overwogen om tussentijds zijn vergeten trui alsnog op te halen.

De reis ernaar toe was wel grappig. Drie van onze vier auto’s belandden onafhankelijk van elkaar eerst bij een naburige sporthal, waar de barkeeper op den duur de weg op de automatische piloot begon uit te leggen. De auto van Wilbert, met daarin ook Frans en Thomas, kwam te laat, maar gelukkig begon de wedstrijd ook niet helemaal op tijd.

De wedstrijd dus.

We begonnen met drie remises, te weten Frans Erwich aan bord 6 tegen Harry Lips (een gelijk opgaande partij), Folkert-Jan Geertsma aan bord 4 tegen David Joziasse (voor zover ik weet ook gelijk opgaand), en Marcel Wubben aan bord 8 tegen Rob Mulder (op zijn tandvlees) (1½-1½). Thomas had later ook een remise-aanbod gekregen, maar gezien de stand op de borden van met name Jeroen en Wilbert, moest hij toch maar even doorspelen.Lees verder…