LSG 4 – Paul Keres 3 (Klasse 3C)

De wedstrijd tegen Paul Keres 3 eindigde voor mij al snel. Mijn tegenstander had zich degelijk voorbereid. Toen ik op de 10e zet een pion offerde, was zijn oordeel tijdens en na de partij: dat kan niet goed zijn! In de partij sloeg hij de pion onmiddellijk. Helaas voor hem kostte dat een volle toren. Hij gaf meteen op. Ik geloof dat het nog één uur moest worden. En dan ben je gelijk de aangewezen persoon om het verslag te maken.

De volgende partij die eindigde was van Rag. Zijn tegenstander had een aantal stukken in stelling gebracht tegen Rag’s koningsvleugel, en met een paardoffer op e6 werd de stelling onherstelbaar beschadigd.

De partij van Michael op bord twee was schaak van een andere orde dan op de overige borden te bewonderen viel. Michael was (in de opening) met zijn koning via d2 naar c2 gewandeld had twee pionnen geofferd en daarvoor in ruil twee stukken meer. Opmerkelijk was dat hij in twee penningen stond en dat er nog het nodige aanvullend taktisch vlechtwerk in de stelling aanwezig was. Kortom, een hersenbreker. Na een forse afwikkeling werden de zetten herhaald, remise. Michael zei achteraf dat het een variant was die hij op chessvibes had gevonden. En als je twee stukken meer had, dan stond het zo ongeveer gelijk, lichtte hij toe. Misschien toch iets om in te sturen als spektakelpartij naar de KNSB?

Voor de volgende ontwikkelingen moesten we wachten tot de tijdcontrole na de 40e zet. In de meeste overgebleven partijen was er ook sprake van tijdnood. Bij Bart ging het fout, hij had zich naar een prettige stelling toe gewerkt. Maar zijn tijd was op, en dat leidde onvermijdelijk tot verlies.

Peter had zich, net als Bart, met zwart losgewerkt. Hij was uiteindelijk in een betere stelling gekomen, en kreeg een paardeindspel op het bord waarin een randpion door kon lopen. Lees verder…