Schaak(ts)koorts in Delft (2C)

Terwijl heel Nederland in de ban is van het schaatsen reisden de spelers van Schaakvereniging Spijkenisse af naar het koude Delft, waar zij het opnamen tegen DSC 2. Waar de schaatsers genoten van de Koek en Zopie, genoten de schakers van de gastvriendelijkheid van schaakclub DSC, dat bestond uit een kop koffie en een echt schaakkoekje.

500 meter

Met een rondje van 35 seconden bloos op bord 1 Rick Lahaye zijn tegenstander van het bord. Met de witte stukken verliep de opening vlekkeloos en was Rick zijn tegenstander elke keer een ‘schaats’ voor.

5 km

Fabian van Buuren had tot de 4000 meter een kleine achterstand. Zijn tegenstander beheerde de open lijn en had zodoende een betere stelling. De vermoeidheid sloeg echter toe bij zijn tegenstander. De 5km is ook niet voor niets een geduchte afstand, die bekend staat dat je helemaal kapot gaat. De laatste 1000 meter sloeg Fabian toe: veroverde de c-lijn en won met een mooie combinatie. Met startnummer 6 speelden Jordy Lahaye en zijn tegenstander een rustige partij en gingen gelijk over de finishstreep: remise.

10 km

Wilmar Meijer, Tony Zhang en Maurits v/d Linde gingen met hun tegenstander op in het peloton. Wilmar en Tony schaatsen vlakke rondes van 35 seconden met hun tegenstander wat eindelijk leidde tot een remise na zo’n 4 uur schaken. Maurits, die als 4e van start ging, schaatste wisselende rondjes. Hij kruiste dan weer voor zijn tegenstander langs en dan weer erachter, maar kwam toch gelijk met zijn tegenstander over de finishstreep. Vanuit het schaken schieten de volgende termen te binnen: loperpaar, dubbel pion, open lijn, pion offeren en uiteindelijk eeuwig schaak (=remise).

Elfstedentocht

Met een stand van 2 – 4 voor Spijkenisse werd koers gezet voor de laatste kilometers. Wie had het langste uithoudingsvermogen? De Delftenaren of de schaak(ts)brigade van Teamleider Gijsbert Looij, die zelf al een mooie remise had binnen gehaald voor SV Spijkenisse 2. Désiree Hamelink en haar tegenstander haalde het tot de 100km met een finish in het historische Delft. Na de finish luidde het oordeel van Désiree als volgt: ‘Rustige wedstrijd geschaatst met hier en daar wat kansje, maar een remise bracht de teamzege, dus was de opdracht duidelijk’. De eer van de finish van de Elfstedentocht ging naar Bjorn Verstraate met startbewijs nr.8. Bjorn knokte, knokte en knokte, had scheuren in zijn stelling maar haalde wel de 200km, maar hij viel buiten de tijdslimiet en was te laat op de Bonkevaart. De eer ging naar zijn tegenstander, die al met al verdient het punt binnen haalde. Lees verder…