SGA 1 – WSC 1 :6-2 (2B)

Voor ronde 7 een treffen tussen hoog- en laagvlieger op het programma; SGA doet nog mee voor promotie, heeft het weliswaar niet in eigen hand, Apeldoorn staat immers een punt los, maar de nummers 1 t/m 3 moeten nog tegen elkaar en wij krijgen op papier een ‘makkelijk’ programma, namelijk de nummers 7 t/m 9.

Voor de cijferfetisjisten onder ons misschien een makkelijk programma en dus gedoodverfde promotiekandidaat, maar niet voor al die jonge vaders van de SGA. Wij weten wel beter ondertussen; vele matchpunten hebben wij de afgelopen jaren laten liggen tegen de onderste helft van het speelschema, en ook WSC (7e) is een lastige horde. WSC is in 1994 heropgericht uit drie verenigingen; De Lier, Naaldwijk en ’s-Gravenzande. Toch niet direct de plaatsnamen waarbij je het gevoel bekruipt dat hier voldoende talent rondloopt maar WSC doet het al jaren uitstekend in de 2e klasse.

Voor hen die wat meer over de ontstaansgeschiedenis van genoemde dorpen te weten wil komen, vooral niet doen! Het is het bekende verhaal van een ontstaansgeschiedenis begonnen in de Romeinse tijd aan de rivier de Lee of Lihora (Melis Stoke) in latere tijden, wat plaggenhutten uitgebouwd in de vroege 12e eeuw met wat takken en stenen en een nauwelijks noemenswaardige bijdrage aan De Opstand. Nee, De Lier, da’s niet veel soeps. Vreemd eigenlijk dat de gewesten Zeeland en Holland zo’n toonaangevende rol hebben gespeeld vanaf de 2e helft van de 16e eeuw, 17e en 18e eeuw, terwijl er toch zo onthutsend veel nietszeggende dorpen en gehuchten zijn te vinden in deze regio.

Goed, genoeg gepraat over het verleden, snel naar het hier en nu, we zijn per slot van rekening geen voetballers die nog steeds denken dat een Europacup behaald in 1971 de vijand nog steeds angst inboezemt. Je ziet ze al denken, ‘ nee he, niet weer Cruijf in de spits en van Hanegem erachter op het middenveld’.

Overigens staat de organisatie van de verdediging met al zijn goedbedoelde intenties van met de punt naar voren drukkende impulsen de laatste wedstrijden nogal op de tocht. Komt het door de verrassende opstelling van onze teamcaptain?, komt het door een gebrek aan schaaktalent?, of komt het door het simpele gegeven dat wij teveel materiaal hebben wat al jaren 1 potje in de maand speelt en zodoende teveel ervaring en daadkracht mist?

Ik denk het laatste; op papier ziet het er allemaal aardig uit maar in de praktijk zijn we meestal te afhankelijk van een paar spelers. Het opbouwen van aardige stellingen wil nog wel lukken maar in het 3e en 4e uur gaat er vaak teveel mis op teveel borden. En dat is jammer want de 1e klasse verdient natuurlijk wel een promovendus die daar ook in thuishoort en natuurlijk niet een of ander mazzelteam wat is boven komen drijven door gekluns en gepruts bij de rest. Promoveren zal sowieso een enorme druk op de SGA zetten; 2 borden erbij, terwijl team 2 zich lijkt te gaan handhaven en team 3 bovenaan in de promotieklasse staat. Da’s misschien wel een beetje veel van het goede, zeker met het gegeven dat wij te vaak invallers nodig hebben.

En hoe bereiden we ons dan eigenlijk voor?

Het normale stramien is er een van op de late vrijdagmiddag wat pinten en een warme hap aan de toog, vervolgens nog wat uurtjes thuis op de bank ‘uitzitten’, vroeg onder de klamme lappen, de vroege zaterdagmorgen voor de boodschappen, ontbijt met ei en vitaminerijke spullen en dan met de boemel van 11.21 uur naar het schaakmekka van klasse 2b. Dit keer een iets andere invulling aan de voorbereiding; op vrijdagavond naar een promotieklassepotje van DBC wezen kijken en dat viel niet mee…

Ik geloof niet dat ik overdrijf door te stellen dat een gemiddelde promotieklassepartij er als volgt uitziet; leesbril op om de eigen zet te noteren, leesbril af en op rand van tafel om de partij te kunnen volgen, leesbril weer op om zet van tegenstander te noteren, leesbril half af en toch weer op om voor de 8e keer te controleren of de zet wel bij de juiste regel is genoteerd, leesbril weer af maar nu op de grond gevallen omdat het tijdnood is geworden, toeschouwer raapt leesbril op maar fijne motoriek van leesbrilbezitter is kaduuk en dus koppen tegen elkaar, klok stil maar niet eerder dan nadat leesbril van omstander is ‘geleend’ om klok stil te kunnen zetten enzovoort enzovoort. Nee, stoppen op je hoogtepunt is helemaal zo gek nog niet.

Wij van de SGA gaan niet alleen na afloop van een speelronde uit eten, nee wij ontbijten ook samen. Ditmaal bij onze gm, helaas moest ondergetekende verstek laten gaan wegens lentemalheur maar van horen zeggen een geweldig feest gemist; een Turkse bruiloft-dis verbleekt erbij. En dit alles afgesloten met Arabica bonen uit de achtertuin van Netanjahoe, hoezo de boel daar platbombarderen?! Dan liever eerst een kruisraketje of wat naar de DE bij mij om de hoek!

Hebben we eigenlijk gewonnen?

Jazeker! 6-2 maar liefst! Een echte wedstrijd is het helaas niet geworden, WSC is zoals gezegd helemaal geen matig team maar het zat er voor die boy’s vandaag gewoon niet in.

Even een kort rondje langs de velden;

Dimitri (1): eenvoudige overwinning; wit werd op de koningsvleugel overdonderd en kwam er niet aan te pas.

Jeroen (2): een harde nul met de witten, de lente is weer begonnen en dan hebben de hormoontjes hele andere plannen met het brein. Niet om aan te zien.

Bram (3): een beetje een Bram-overwinning; kwaloffer voor een zwikkie pionnen en loper en naar veuren met die handel. Ook hier is wit er niet echt aan te pas gekomen, gek toch eigenlijk.

Matthew (4) onze gm snapt tenminste wel hoe het met de witten moet; vanuit de opening de stukken beter neergezet, een keertje h4 gevolgd door h5 en niet veel later h6 en mat of 1-0.

Jochen (5): fraai punt met de Pirc, do i need to say more. Vreemd dat die Pirc op het echte gm niveau toch niet wordt gespeeld, ziet er steevast eenvoudig uit.

Peter (6): speelde tegen de sterkste man van WSC en gaf remise in een stelling waar doorspelen zeker mogelijk was geweest. (zal je net zien dat we op een half bordpuntje 2e eindigen).

Lukas (7): ziek, zwak, moe en misselijk, 6 uur zitten ploeteren om een klein stellingsvoordeeltje aan de overkant te krijgen. Niet gelukt, zonde van de tijd.

Rene (8): leuke tactische verwikkelingen afgemaakt met een aardig mat.

En hoe nu verder in 2B?

Geen idee, de site van de knsb ligt er op dit moment uit. Feit is dat de nummers 1 t/m 3 elkaar nog krijgen en wij hopelijk wat bordpuntjes zijn ingelopen. Laatste ronde wellicht centraal in Apeldoorn, kan die onzin niet eens een halt worden toegeroepen… Speel je eindelijk voor de eigen buhne ‘mag’ je weer naar die campingsetting van Apeldoorn, waarom ? Wie verzint dit soort onzin? Bah!

Lukas