HSG egradeert, Voerendaal kampioen

[egraderen, (ov. ww) 0.1 (bijna zeker) in rang verlagen, de gehate letter D ontbreekt nog in de officiële ranglijst, (sport) onze club egradeert uit de Meesterklasse]

In de zomer van 2011 moest HSG afscheid nemen van Anish Giri, Loek van Wely, Jan Smeets, Friso Nijboer, Ruud Janssen en Erwin en Alina l’Ami. En als je dan als club geen team uit de competitie(s) terugtrekt, weet je wat je kunt verwachten: een tsunami aan degradaties.

Was het een dwaas besluit, was het een domme gok? Voor de buitenwereld misschien wel, voor ons zelf was het in elk geval een beredeneerde gok. Tegenover het vertrek van spelers stond een aanwas van nieuwe leden die graag extern wilden spelen. En dan waren er nog de ‘loyalisten’, spelers die het in het verleden goed hadden gehad, die begrip hadden voor de situatie van de club en met minder genoegen namen.

Het reservepotje van de sponsorgelden uit het verleden was desondanks snel leeg. Via interne en externe fondsenwerving is er geharkt en gesprokkeld, met als resultaat dat we het seizoen in ieder geval op een fatsoenlijke manier konden uitspelen.

Op papier zag het er in september 2011 nog wel redelijk uit, maar de post ‘onvoorzien’ was niet goed ingeschat. Per ronde bleken we twee spelers voor HSG 1 en HSG 2 meer nodig te hebben dan gedacht. Een probleem dat beheersbaar leek, dreigde hierdoor onbeheersbaar te worden. En dat hebben we geweten, intern. Maar tot nu toe is niemand gillend weggelopen. Het is misschien niet iedereen opgevallen, maar de RVD stuurde eind 2011 een sms de wereld in dat HSG door ‘een moeilijke fase’ ging, een tekst die later nog eens goed van pas zou komen met betrekking tot de politieke situatie in Nederland.

Nieuwe koers

Het is moeilijk te zeggen hoe de clubgeschiedschrijvers over een tijdje op dit seizoen zullen terugzien: een rampjaar, met een recordaantal degradaties, of een jaar waarin de sportieve teleurstellingen toch ook knap zijn verwerkt. Een jaar waarin de club niet in een depressie is gegeleden maar een nieuwe koers voor de toekomst heeft weten uit te zetten. Er ligt nu een concept-beleidsplan met nieuwe speerpunten voor een HSG 2.0.

Het seizoen 2011-2012 is daarom ook en vooral een jaar waarin HSG razendsnel een inhaalslag heeft gemaakt. Dertig jaar sponsoring heeft ons sportieve successen gebracht, maar ook een beetje lui gemaakt. Onze kracht was onze zwakte. Mag HSG hopen dat onze zwakte straks ook onze kracht zal zijn?

*SG

O ja, de wedstrijd van zaterdag zelf: op papier een Mooi Affiche, achteraf stelde het niet zoveel voor. Voerendaal won met 4-6 maar was zelfs bij een nederlaag kampioen geweest. Zoals zo vaak dit seizoen deed HSG zichzelf iets tekort. Opvallend: gezien over tien borden was er eigenlijk geen substantieel krachtsverschil tussen de nieuwe en uittredende kampioen.

Voerendaal, nogmaals van harte proficiat!

Het is geen gunstig jaar voor de SG’s in de Meesterklasse, de schaakgenootschappen. Het staat vast dat *SG en *SG uit de Meesterklasse degraderen. Voor HSG is er nog een escape waar niemand in gelooft: zelf met 8-2 winnen van goede buurman BSG, waarbij LSG met 8-2 moet verliezen van Apeldoorn. Te vrezen valt dat het laatste niet zal gebeuren.

Wim van der Wijk