Vechten tot de laatste minuut
De zes grootmeesters bij het HSG Open hebben gistermiddag in de laatste ronde gevochten tot letterlijk de laatste minuut. Dat gebeurt zeker niet altijd bij weekendtoernooien. Vaak spelen de koplopers in de slotronde snel remise, om een redelijke geldprijs binnen te halen en niet het risico te lopen met lege handen achter te blijven. Beter een half ei dan een lege dop.
De zes toppers waren de anderen duidelijk de baas. Vier van hen bleven het hele toernooi ongeslagen. De andere twee sneuvelden in de derde ronde. Robin van Kampen verloor zaterdagmiddag van Namig Guliyev (Azerbeidzjan). Die won twee weken geleden samen met Etienne Goudriaan het OKU (weekendtoernooi van Paul Keres in Utrecht). Guliyev woont in Parijs en logeert speciaal voor deze twee toernooien in een bed and breakfast in Lage Vuursche, een bosdorpje tussen Hilversum en Baarn.
(foto: Guliyev werd tot toernooiwinnaar uitgeroepen)
De tweede verliezende grootmeester was Georgui Castaneda (Peru). Hij verloor van… Goudriaan. Zou die net als in Utrecht weer een hoofdrol gaan spelen? Castaneda, zwager van Harmen Jonkman, was de enige grootmeester die van een outsider verloor. De overige partijen tussen de grote zes eindigden in remise.
Zwerver
Daardoor werd de laatste ronde gistermiddag in Hotel Lapershoek zo spannend. Al snel hadden de zes door dat er op een paar borden krachtsverschillen ontstonden en dat een remise wel heel erg veel minder zou opleveren dan een overwinning. In de laatste minuten van de bedenktijd waren drie van de eerste vier borden nog bezet. Alleen Castaneda en Guliyev hadden remise tegen elkaar gespeeld, tot zichtbare teleurstelling van de eerste. Hij had lange tijd goed gestaan maar moest op het laatste moment een lastige pion in zijn stelling toelaten. Guliyev had op dat moment een half punt meer dan zeven achtervolgers en was dus met die remise zeker van de gedeelde eerste plaats.
Normunds Miezis (Letland) komt op mij altijd over als een zwerver, die van het ene naar het andere toernooi dwaalt. De weg in Nederland kent hij goed. Tegen Goudriaan leek hij in remise te blijven steken, maar Goudriaan maakte in het toreneindspel een paar elementaire fouten en verloor. Miezis voegde zich daardoor naast Guliyev op de eerste plaats. De derde toernooiwinnaar werd Alexandre Dgebuadze (België), die lang bezig was met de Duitser Sebastian Mueer, maar in de laatste minuten toch de vis op het droge haalde.
Robin van Kampen had zich goed hersteld van zijn nederlaag in de derde ronde en had na vijf partijen vier punten. Over zijn remise in de slotronde tegen Harmen Jonkman was hij diep teleurgesteld. “Mijn tegenstander ruilde als een totale beginner vanaf de eerste zet alles af om remise te bereiken, met wit nog wel. Toen verloor hij ook nog bijna, maar het bleek toch net niet gewonnen voor mij.” Jonkman, geen beginner maar een grootmeester die niet meer zo actief is: “Je kunt ook zeggen dat ik degelijk gespeeld heb. Over mijn hele toernooi ben ik tevreden, ik ben ongeslagen gebleven.”
Envelopje voor de penningmeester
Van Kampen werd gedeeld vierde met Castaneda, Jonkman en Kees Nagtegaal. Laatstgenoemde was aan het eind van het toernooi naar boven gekropen met twee overwinningen, maar had alleen spelers tegenover zich gehad met een lagere Elo-rating. Als het toernooi een ronde langer had geduurd, had hij tegen een topper moeten spelen. Van de ruim honderd euro, die hij als penningmeester van het toernooicomité zelf in een envelopje had gestopt, werd hij dan ook niet blij. De 54-jarige liefhebber uit Baarn had dit weekend liever eens tegen een grootmeester gespeeld.
Naast vier van de zes grootmeesters bleef ook Nagtegaal ongeslagen. Dat gold ook voor veteraan Hans Galjé, vier remises en twee overwinningen. Zes spelers ongeslagen, dat is opmerkelijk veel.
