Sander van Eijk grootste Elo-winnaar
Eerder publiceerden we hier al de nieuwe Nederlandse ratinglijst van de FIDE per 1 juli. Anish Giri voert de lijst aan, vlak voor Loek van Wely. Toen Van Wely nog samen met Jan Timman en Jeroen Piket beurtelings de ranglijst aanvoerde, werd hun vaak gevraagd hoe belangrijk ze de eerste plaats vonden. Om het hardst riepen ze: niet belangrijk. Het gaat erom hoe hoog je op de wereldranglijst staat. Op dit moment kunnen Giri en Van Wely binnen één toernooi of competitie de grens van 2700 passeren. Als dat beiden lukt, zullen ze het niet erg vinden als de ander nummer één van Nederland is. Die 2700 geeft status, leuke uitnodigingen en goede startgelden. Zoals deze spelers tegen de 2700 aan kijken, kijken andere schakers aan tegen 2600, 2300, 2000 of ieder ander honderdtal. Magische grenzen, alleen hoe hoger ze zijn, hoe meer geld ermee gemoeid is.
Hieronder de belangrijkste mutaties in de Nederlandse top.
Loek van Wely verloor anderhalf punt in de Duitse competitie, maar won er tien in de Franse, waar hij 7,5 uit 10 scoorde. Ongeslagen, wat mooi is, maar voor de rating maakt dat niets uit.
Sergei Tiviakov is vanouds de veelspeler, deze twee maanden werden 23 partijen van hem verwerkt. Wereldreiziger is hij ook. In Angola, Azerbeidzjan en Rheinland-Pfalz won hij drie keer Elo-punten, in totaal achttien.
Ook Erwin l’Ami was in Angola en ook in Bulgarije. Beide keren winst, samen tien punten.
Sipke Ernst was de Nederlandse topspeler met de meeste partijen: 25. In Noorwegen, Maastricht en Italië leverde hem dat vier punten winst op. Te verwaarlozen dus, zou dat betekenen dat hij op de juiste rating zit?
Roeland Pruijssers won acht punten. Dat zou ik niet hebben vermeld als hij dat in meerdere toernooien had gedaan, maar hij won ze met een score van 3 uit 4 in de Duitse competitie.
Sander van Eijk, ik weet wie het is, maar het verbaasde me hem opeens op plaats 29 te zien. Wel weet ik dat hij internationaal meester is. Een score van 4,5 uit 5 in de Duitse competitie leverde hem maar liefst 25 Elo-punten op. Dat is een heel hoog rendement voor vijf partijen. Technisch detail: de competitie begon toen Van Eijk nog geen 2400 had, waardoor zijn overscore nog met 15 werd vermenigvuldigd in plaats van met 10.
Graag had ik een spectaculairder verhaal geschreven, maar het is niet anders. Verwacht mag worden dat de zomertoernooien veel meer mutaties zullen opleveren.
