Eerste start sterk (2C: HMC Calder 2- Voorschoten 3½- 4½)
De kop is eraf, de competitie is weer begonnen. En hoe! Afgelopen zaterdag nam ons eerste beide matchpunten mee uit Den Bosch door HMC Calder 2 (waarvan het eerste team vorig jaar tweede van Nederland is geworden) met 4,5-3,5 te verslaan. Vooraf leken de kansen ongeveer gelijk. Voorschoten kon weliswaar bogen op een licht ratingoverwicht maar daar stond tegenover dat die Oeteldonkers wel heel veel jonge gassies in de opstelling hadden staan zodat hun elo’s vermoedelijk behoorlijk achter de feiten aanhobbelden. Maar van die jonge gassies hebben wij er natuurlijk ook een paar – zeker nu Vincent en Elwin van hun dwaalwegen zijn teruggekeerd en weer in de warmte van het oude nest zijn beland – en zij zijn bepaaldelijk ook nog niet aan het einde van hun elo-Latijn. Bovendien hebben wij die diamantjes aangevuld met de wijsheid van tientallen jaren gebundelde routine, zodat we voor niemand bang hoeven te zijn. Voorschoten vooruit!
Na zo’n twee uur spelen zag het er redelijk uit voor de onzen. Niet dat er iets tastbaars viel aan te wijzen maar op enkele borden hadden we wat meer ruimte, de betere aanvalskansen, de mooiere structuur, van die dingen. Vooral Marcus deed goede zaken. Vooraf had hij zich wat zorgen gemaakt dat hij tegen een jeugdspeler moest maar in de praktijk kwam daar niets van terug. Hij pakte het met zwart energiek aan, nam het initiatief over en kwam met zijn stukken de witte stelling binnenzeilen. Dat leverde hout op en vlot daarna een vol punt. Ippon. Die zat maar in de knip.
Helaas doorliep Midas de omgekeerde weg. Dit jaar voor het eerst basisspeler (al heeft hij vorig jaar wel vier keer ingevallen) koos hij direct voor de aanval, rocheerde lang en stormde op de vijandelijke koning af. Althans, dat was het plan. Wat er in de werkelijkheid gebeurde was dat de zwartspeler door die lange rochade direct al zijn zware stukken richting Midas’ koning kon dirigeren en veel eerder tot daden kwam dan Midas zelf. Daar hielp geen moedertjelief meer aan en toen de HMC’er een bom op b2 liet ontploffen was het allemaal voorbij. Het stond weer gelijk.
Inmiddels werd het toch wat zorgelijk want ook bij Wouter liep het niet naar wens. Hij had zich wat terughoudend opgesteld maar toen het echt zaak was iets te ondernemen deed hij dat niet. En toen hij het uiteindelijk wel deed, had hij het weer beter niet kunnen doen en keerden alle kansen zich tegen hem. Een zwarte koning op g8 voelt zich niet op zijn gemak met pionnen op f5, g5 en h5 en al helemaal niet wanneer daar ook nog andere enge stukken achter hangen. Dat kon nooit goed gaan, en dat ging het dan ook niet. Voor het derde jaar op rij verloor Wouter zijn eerste competitiewedstrijd, maar twee jaar gelden leverde dat promotie op, vorig jaar een heel gemakkelijk seizoen waarin het team al na vijf ronden volstrekt veilig was, zodat nu alle voortekenen erop wijzen dat het weer een goed jaar gaat worden voor Voorschoten.
Maar we stonden wel met 2-1 achter en het werd dus tijd voor de routine om het team op sleeptouw te nemen. En dus gingen de hoofden richting Frits. Die had met wit in de opening een pion geofferd om het zijn tegenstander moeilijk te maken zich te ontwikkelen. Was dat nou dubieus of briljant? Mijn Rybka vindt het maar dubieus want die houdt wel van zijn pionnetjes, maar wij weten natuurlijk wel beter: het was briljant. Zijn tegenstander is in de hele partij nauwelijks aan normale plannen maken toegekomen omdat Frits dankzij zijn ontwikkelingsvoorsprong steeds voor verwarring zorgde. Uiteindelijk won hij er zelfs een stuk mee en daarmee de partij. Een fraaie zege.Lees verder…
