One down, eight to go (1B: LSG-Amersfoort 7,5-2,5)

Voor het eerste team is er dit seizoen, maar één doel, kampioen worden en daarmee de vorig seizoen onverwacht en onnodig opgelopen schade herstellen. En laten we eerlijk zijn met een gemiddelde rating van bijna 2370 hoort het team ook gewoon thuis op het hoogste platform in de landelijke schaakcompetitie. Om het doel te bereiken zal er zeker de komende drie wedstrijden tegen de belangrijkste concurrenten, HWP Sas van Gent, Caïssa en Charlois Europoort wel geconcentreerd gespeeld moeten worden, want ook tegen degradatiekandidaat Amersfoort bleek weer dat fouten keihard afgestraft (kunnen) worden.

Mocht bovenstaande alinea een beetje zwaar over komen dan kan ik wel direct toevoegen, zo is die niet bedoeld. Ik ben dit weekeinde egenlijk alleen maar blij. Blij omdat er bij het groot onderhoud bij Heineken (de reden voor mijn afwezigheid tussen half één en half vier) geen problemen zijn ontstaan, blij over de 7½ – 2½ zege in het openingsduel en blij omdat we nu al één of meer matchpunten los staan van Charlois Europoort en HWP Sas van Gent die wel al gelijk averij opliepen. Maar de "schade" bij de concurrenten geeft ook wel weer gelijk aan dat je gewoon van begin tot eind scherp moet blijven.

Door het feit dat ik gedurende de eerste uren van de wedstrijd nog even aan het werk moest heb ik het tot stand komen van de eerste drie uitslagen gemist. In het bar gedeelte was ik al snel bijgepraat: Edwin speelde tegen een tegenstander die een nog degelijker afbreekschaak dan ondergetekende hanteert en moest in remise berusten. Mark en Rudy waren daarentegen al snel tot winst gekomen. Omdat de tijdnood er aan zat te komen ben ik vervolgens snel de zaal in gelopen om met een snelle scan langs de borden tot een prognose, ten minste 7½, te komen.

De prognose werd ook gehaald, maar het liep hier en daar toch anders dan dat ik had gedacht.Lees verder…