Sneker avontuur loopt goed (3B: Sneek 2-Doetinchem 3-5)

Even gingen de gedachten terug naar een jaar of vijf terug, toen we het seizoen in Friesland begonnen met een smadelijke nederlaag tegen het zwakke Drachten. Ook nu dreigde er tegen het op papier zwakke Sneek 2 allerlei narigheid en moesten we vrezen voor een nieuwe zeperd in Friesland. Dat het uiteindelijk nog allemaal goed kwam had niet eens zozeer te maken met mazzel, maar meer met een betere ‘balvastheid’ van de onzen.

Na precies een uur spelen stonden we al met 1-0 achter. Nee, geen reglementair punt wegens niet komen opdagen, maar een geweldige miskleun van onze Kees Nederkoorn was de oorzaak. De trouwe lezers van mijn verslagen weten dat ik ‘onze eminente voorzitter’, zoals ik hem graag noem, hoog heb zitten en hem nooit op de hak neem. Nu zou zich eindelijk een ideale gelegenheid aan tot spotternij aandienen, ware het niet dat zijn nederlaag zo deerniswekkend was (categorie ‘ik stop met schaken’), dat ik uit piëteit er het zwijgen toe doe.

Na twee uur stond het alweer 1-1. Henk leek een uiterst onplezierige middag tegemoet te gaan in een eindspel waarin hij slechts kon keepen, maar tegenstander Selwin Keuning blunderde zo maar een stuk weg. Dat was een behoorlijke meevaller, maar Marino liet helaas een mooie kans in een goed eindspel lopen en moest in remise berusten.Lees verder…