Met dank aan de topborden (LSG-Caïssa 6½ – 3½)

Na het puntverlies tegen HWP Sas van Gent was het zaak tegen titelconcurrent Caïssa te winnen om op die manier de kans op promotie weer geheel in eigen hand te krijgen. Voorafgaand aan de wedstrijd was weer druk overleg geweest over wat nu de optimale opstelling zou zijn en hadden de spelers zich verder goed voorbereid op de mogelijke tegenstanders. Kortom het zou niet mis mogen gaan.

Bij het bekend worden van de opstelling van Caïssa was er wellicht een kleine tegenvaller voor Arthur. Hij had gehoopt op bord twee één van de twee grootmeesters te treffen, maar het werd FM Rob Witt. Gezien de partij had het in elk geval geen invloed op zijn motivatie.

Caïssa is een team zonder echte zwaktes, maar met in mijn ogen ook slechts drie echt duidelijk betere spelers, naast de twee grootmeesters Hans Ree en Paul van der Sterren, is dat Arno Bezemer. Kortom die drie "afstoppen" en de punten pakken op de de andere borden waar we vaak zeker 100 ELO-punten meer achter de stukken hadden was het devies. Simpel gezegd, maar zeker niet simpel uitgevoerd.

In een wedstrijd met bijna alleen maar spelers met een rating boven de 2200 is de kans op kortsluiting in de opening niet zo heel erg groot. Het gevolg is dan uiteraard dat het geruime tijd duurt voor de eerste uitslagen te noteren zijn en ook voordat er duidelijk zicht komt op de te verwachten verdeling van de matchpunten. Maar dat ongeveer vijf minuten voor het verstrijken van de maximale speelduur van zes uur nog altijd drie partijen niet beëindigd waren en niet lang daarvoor ook nog onzeker was hoe de matchpunten verdeeld zouden worden was niet ingecalculeerd en heb ik als teamleider ook nog niet eerder meegemaakt.Lees verder…