Spiegelen
Uit de laatste A Tempo Magazine:
Imitatie is een natuurlijke, dierlijke eigenschap. Het zorgt voor ontwikkeling. Alle levende wezens leren door hun ouders na te doen. Zonder imitatie geen motoriek, spraak, muziek en schaak. Creativiteit en originaliteit zijn in de kern altijd een erfenis van imitatie. Het is goed om te imiteren. Daarvan kan men groeien.
Kopiëren is minder slim. Een stijl zoals Shirov zich eigen heeft gemaakt, kan niet worden overgenomen door deze te kopiëren. Genoeg spelers die in de opening bewust en zo snel mogelijk een pion wegblunderen, onder het mom van een offer, of, nog minder realistisch, een gambietje. Omdat ze een creatieve opening willen spelen. De tegenstander meteen willen laten nadenken in het Lets of Albin’s Tegengambiet. Omdat Shirov het ook doet. De pion zien ze nooit meer terug en het doet pijn om hen te zien aanmodderen als de compensatie is weggeëbd en ze een verloren midden- en eindspel ingaan. *)
De meesten ontbreekt het aan lef om goede openingen te leren, omdat verlies dan geen excuus meer kent.
Zeer beginnende schakers, zowel junioren als senioren, hebben de neiging de zetten van hun tegenstander te kopiëren. Het zit opgesloten in hun natuur. De meesten hebben ook liever zwart, omdat ze dan kunnen zien wat hun tegenstander doet. In een aantal openingen, waaronder het Engels, kan er worden gespiegeld. Zetten lang bootst zwart de witte zetten aan zijn kant van het bord na. Als de meester tegen de amateur gaat schaken, ligt de spiegel snel aan diggelen en blijven er enkel splinters achter.
Capablanca – NN, New York 1918
1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Pc3 Pf6 4. Lc4 Lc5 5. O-O O-O 6. d3 d6 7. Lg5 Lg4 8. Pd5 Pd4 9. Dd2 Dd7 10. Lxf6 Lxf3
11. Pe7+ Kh8 12. Lxg7+ Kxg7 13. Dg5+ Kh8 14. Df6# 1-0
Zoals Clint Eastwood zei: “Man’s got to know his limitations.”
*) Naar “The Road to Chess Improvement” – Alex Yermolinsky, Gambit Publications Ltd 1999.
