De Pion Roosendaal wint van ASV 2

De tweede achtereenvolgende thuiswedstrijd bracht het eerste team van De Pion tegen de reserves van ASV Arnhem. Ondanks de afwezigheid van Stefan Colijn om studieredenen had De Pion een fors rating- overwicht. En dat kwam ook tot uitdrukking in het eindresultaat, zij het dat het zeker niet gemakkelijk ging. Onze tegenstanders brachten dan ook een berg aan ervaring mee.

De score werd geopend door Jan van Mechelen op bord vier. Hij leek met wit tegen Koert van Bemmel goed uit de opening te komen doch de stelling vervlakte snel. Na het gebruikelijke vooroverleg met teamleider Charles Kuijpers werd de vrede getekend.

Ook op het vijfde bord werd driftig geëgaliseerd. Ludo Tolhuizen kreeg met zwart tot zijn schrik een variatie op het Stauntongambiet tegen, doch de schade viel heel erg mee. Tegenstander Richard van der Wel had weliswaar een optisch ruimtevoordeel doch Ludo kon via de halfopen f-lijn enige activiteit ontwikkelen die hem minstens gelijkspel opleverde. En dat werd het dan ook, vanzelfsprekend na overleg met de almachtige teamleider. Die had als non-playing weer eens een visionaire middag want hij zag de matchpunten toen al zitten in de overige stellingen.

Daarna kwam De Pion I voor het eerst en meteen definitief op voorsprong. Supersub Pim Eerens speelde op het tweede bord met wit een uitstekende partij. Hij pakte het Hollands met b6 van Martijn Boele positioneel sterk aan. Eerst centraliseerde hij zijn stukken optimaal en daarna kwam de “doorbraak” f3 en e4 hetgeen leidde tot een gedekte vrijpion op e5 die het zwarte spel verlamde. Als je dat zonder veel tegenspel van zwart kunt doen in het Hollands, is het pleit meestal beslecht. Zo ook hier, Pim won overtuigend.

Op het derde bord was de partij tussen Frank Schleipfenbauer en Thierry Penson zeer interessant. Vanuit een klassieke Siciliaan leek wit enig voordeel te hebben. De snel spelende Thierry bracht zijn opponent onder enige tijdsdruk, waarna diens voordeeltje vervlakte. Thierry won twee pionnen en smoorde een niet ongevaarlijke aanvalspoging van wit in diens tijdnood met dame en toren over de onderste rij koelbloedig, waarna het punt kon worden bijgeschreven.

Andy Baert (wederom uit Zwitserland overgekomen!) kreeg op het zesde bord met wit tegen een Siciliaanse Maroczy met e6 én g6 een vorstelijke stelling. Beide spelers kwamen in flinke tijdnood. Tegenstander John Sloots plaatste plotsklaps luidkeels een vermoedelijk tactisch bedoeld remiseaanbod, dat Andy na twee seconden overleg met Charles mocht aannemen. De teamleider was op zijn post en had de resterende partijen goed in beeld. Andy aanvaardde het aanbod in het belang van het team en daarmee waren beide matchpunten bij de stand van

3 ½ – 1 ½ al zeker omdat uit de resterende twee partijen zeker minimaal één punt zou worden gehaald.

Het eerste bord bracht Stefan Docx met zwart tegen Sjoerd van Roosmalen. Ondanks het Eloverschil van 377 punten werd het een zeer boeiende partij. Stefan offerde in een Grünfeld een pion, en dat zag er zeer subtiel uit. Via actief spel kreeg hij na enige tijd de pion terug, en niet veel later won hij er een. Het eindspel van paard en pluspion tegen loper speelde hij meesterlijk af; hij is dan ook (zij het nog eventjes virtueel) internationaal meester. In de post-mortem bleek overigens dat wit het na zijn pionwinst vermoedelijk aanzienlijk beter had kunnen doen.

De enige nul van vandaag voor De Pion I kwam terecht bij Bart Peeters op bord 7. Hij speelde een complexe partij die geruime tijd min of meer gelijk op leek te gaan. Bart kreeg met zwart een gedekte vrijpion op e4, en tegenstander Sander Berkhout een gedekte vrijpion op d5. Die laatste bleek toch sterker dan zijn zwarte evenbeeld, en Bart moest een kwaliteit inleveren om op de been te blijven. Dat lukte weliswaar nog lang, maar de nederlaag was ondanks heftig verzet onvermijdelijk.

Als laatste speelde Jan Schuurmans op bord 8 tegen Peter Boel. Een in de ogen van de teamleider wat vreemde opzet van zwart in het Siciliaans bleek een theoretisch bekend gambiet te zijn. Wit nam dat niet aan, waarna een middenspel zonder dames ontstond waarin wit het loperpaar had. Dat stel had echter vooralsnog niet veel ruimte. Door een verrassend kwaliteitsoffer op d5 “won” wit een kleine kwaliteit tegen een pion, met een op het oog zeer goede stelling. De daarop volgende afwikkeling verliep echter minder soepel. Toen er een eindspel ontstond van paard en loper van wit tegen toren van zwart was volstrekt onduidelijk hoe wit nog zou kunnen winnen. Jan plaatste dan ook met toestemming van Charles een remiseaanbod, dat Peter zeer beslist afsloeg met de mededeling dat hij dat niet mocht aannemen van zijn teamleider. Dat was toch wel enigszins vermakelijk. Zowel deze laatste als Peter zelf was namelijk ontgaan dat het op het moment van het aanbod al 4 ½ – 1 ½ stond. De stelling werd tot op het bot afgekloven, waarbij Jan in ernstige moeilijkheden leek te komen. Via een studieachtige wending dwong hij na lang zwoegen remise af.

Rest nog een welverdiende eervolle vermelding voor wedstrijdleider Joop Huijzer die zich niet alleen voorbeeldig van zijn eigenlijke taak kweet, maar ook spontaan meehielp met het klaarzetten én opruimen van de speelzaal. Chapeau!

1. Stefan Docx (2424) – Sjoerd van Roosmalen (2047) 1 – 0

2. Pim Eerens (2078) – Martijn Boele (2090) 1 – 0

3. Thierry Penson (2177) – Frank Schleipfenbauer (2066) 1 – 0

4. Jan van Mechelen (2187) – Koert van Bemmel (2062) ½ – ½

5. Ludo Tolhuizen (2146) – Richard van der Wel (2135) ½ – ½

6. Andy Baert (2150) – John Sloots (2089) ½ – ½

7. Bart Peeters (2011) – Sander Berkhout (2068) 0 – 1

8. Jan Schuurmans (2094) – Peter Boel (2010) ½ – ½