En weer een puntje erbij….(3B: Zevenaar-SVD 4-4)

Tegen het troosteloze decor van de speellocatie van Zevenaar – je voelt je in Ons Huis eerder op bezoek bij een vestiging van Monuta dan in een denksportcentrum – leverden Zevenaar en SV Doetinchem een verbeten gevecht om ten koste van de ander in het linkerrijtje terecht te komen. De 4-4 die uiteindelijk op het scorebord kwam hield beide ploegen evenwel in de onderste helft van de ranglijst, maar was wel een rechtvaardige uitslag te noemen. (De 7e stek van Zevenaar mag overigens best sensationeel genoemd worden gezien de gemiddelde rating, op grond waarvan het team om het kampioenschap zou moeten spelen in plaats van tegen degradatie.)

Overigens zag het er in het begin absoluut niet naar uit dat er voor de onzen ook maar iets te halen viel. Al heel snel stond het 1-0 voor Zevenaar, omdat Kees niet goed oplette. Dat kun je je tegen Vincent Rothuis nu eenmaal niet permitteren, zelfs niet na diens wel heel onorthodoxe opening met 1. Pf3, 2. Tg1 en 3. h3.

Tegenover gelijkwaardige remises van Sander en ondergetekende stond verlies van Theo tegen Guust Homs, die handiger manoeuvreerde dan Theo met damevangst als sluitstuk.

Gelukkig toonde Marino zich vaardiger dan Arie Huysman in een rommelstelling. In een stelling met een kleine kwaliteit minder tegen een paar pionnen wist Marino lijnen voor zijn torens te openen met desastreuze gevolgen voor de koning van Arie.

Man of the match is wat mij betreft Marius. Behalve dat zo’n zinnetje lekker allitereert speelde Marius een werkelijk schitterende aanvalspartij tegen de sterke Michel van Leeuwen, die langdurig maar tevergeefs naar ontsnappingsmogelijkheden voor zijn koning bleef kijken.Lees verder…