Stukkenjagers verliest vierpuntenduel
Het denksportcentrum te Haarlem stond zaterdag in het teken van de vierpuntenwedstrijd tussen De Kennemer Combinatie en hekkensluiter De Stukkenjagers . De thuisploeg liet er geen twijfel over bestaan dat de wedstrijd serieus genomen diende te worden. Naast de twee grootmeesters Robin van Kampen, net terug uit Londen waar hij het Open toernooi (gedeeld) op zijn naam had gezet en Wouter Spoelman, de ‘eigen’ internationale meesters David Klein, Christov Kleijn en bijna IM Quinten Ducarmon, had men de Canadese meester Eric Hansen (2539) in de gelederen opgenomen. En omdat men de tactiek van teamleider Cor van Dongen inmiddels in de smiezen heeft omtrent slimme bordopstellingen, had KC de sterke IM’s Klein en FM Ducarmon op de borden 7 en 9 laten plaatsnemen. Inderdaad had Stukkenjagers een tactische opstelling ingenomen en mede daardoor werd het een bijzonder spannend duel dat pas laat zijn definitieve uitslag van 5½ – 4½ in het voordeel van de thuisclub kende.
Het spelen in Denksportcentrum ’t Spaerne is een waar genoegen. Mooie zalen, goede tafels, goede bar, enzovoort. De enige opmerking die te maken viel, was dat het blazen van de verwarming door de zaal niet alleen vrij luid was maar ook een dermate hoge temperatuur veroorzaakte dat diverse mensen zuchtend en steunend naar de wat koelere gang gingen om daar op adem te komen. Nu vind ik het als geboren Antilliaan niet erg dat het flink warm was, maar ik was met lichte verhoging aan de partij begonnen. Gelukkig wist psycholoog Rob Oosting van de tegenpartij mij moed in te praten, want hij liet mij weten dat een wat hogere lichaamstemperatuur zelfs in je voordeel kon werken. Die steek ik in mijn zak, dacht ik en begon vol goede moed aan mijn partij. Nadat ik de openingszetten vrij snel op het bord had gezet en mijn tegenstander eens flink de denktank in ging, maakte ik een wandelingetje door de zaal en constateerde dat het er over het algemeen niet zo gek uitzag voor ons. Zelfs later in de middag zag het er even naar uit dat we niet met lege handen de hele rit naar huis zouden hoeven te maken. Bijna alle partijen duurden tot de eerste tijdcontrole. Slechts een partij was eerder afgelopen, namelijk die tussen Tijmen Kampman en GM Robin van Kampen. Het krachtsverschil was natuurlijk gigantisch, maar Tijmen is een onberekenbare speler die zeer gevaarlijk uit de hoek kan komen en aan het begin van het middenspel moest zelfs de grootmeester toegeven dat hij enige bange momenten had doorstaan. Nadat onze speler een duidelijke betere voortzetting had gemist werd hij toch in de counter aan de andere kant van het bord opgebracht.
Twee andere partijen eindigden ook nog net voor de tijdcontrole. Mart Nabuurs sloeg op knappe wijze dwars door de koningsstelling van Rob Duijn heen en ook ikzelf haalde een vol punt binnen, hoewel ik vlak daarvoor een goede stelling bijna om zeep had geholpen. Mede vanwege het tijdgebrek van tegenstander Dek kwam het toch nog op zijn pootjes terecht.
Duijn, Rob – Nabuurs, Mart
1. d4 d5 2. Pf3 e6 3. c4 c6 4. e3 Pf6 5. Pc3 Pbd7 6. Dc2 Ld6 7. Le2 dxc4 8. Lxc4 b5 9. Le2 Lb7 10. O-O a6 11. e4 e5 12. Td1 Dc7 13. h3 h6 14. Le3 O-O 15. Tac1 Tfe8
16. a3?!
Verrassend genoeg komt wit nu in de problemen. [De hoogste tijd voor 16. dxe5! Pxe5 17. Pxe5 Lxe5 18. Pd5 en wit staat beter.]
16… exd4 17. Pxd4 c5 18. Pf5 Lh2+ 19. Kh1 Pxe4
20. Txd7
Dit blijkt niet te werken. Na 20. Pxe4 Lxe4 21. Ld3 Lb7 22. Dd2 heeft wit gevaarlijke compensatie voor de pion. Offers op h6 worden een thema. Het grappige (of het wrange voor de witspeler zo u wilt) is dat even later de offers op h3 een thema worden.
20… Dxd7 21. Pxh6+ gxh6 22. Kxh2 Pg5 23. h4 Dd6+ 24. Kg1
24. g3 Pf3+ 25. Lxf3 Lxf3 26. Pe2 Te4 is ook geen lolletje voor wit.
24… Ph3+!
Knap gezien van Nabuurs.
25. Kh1
De pointe is natuurlijk 25. gxh3 Txe3 26. fxe3 Dg3+ 27. Kf1 Lg2+ 28. Kg1 Lxh3+ 29. Kh1 Dg2#
25… Df6!
Weer de sterkste. Er dreigt voornamelijk … Dxh4
26. Lf3 Lxf3 27. gxf3 Dxh4 28. Kg2
28… Pf4+
Ruim voldoende voor de winst. Nu was 28… Txe3! zo mogelijk nog sterker: 29. fxe3 Kh8! en met een toren erbij in de strijd tegen de open koning is het vechten tegen de bierkaai.
29. Lxf4 Dxf4 30. Pe4 c4 31. Tg1 Te6 32. Kf1+ Tg6 33. Dc3 Txg1+ 34. Kxg1 Td8 35. Kg2 Td3 36. Df6 Dxf6 37. Pxf6+ Kg7 38. Ph5+ Kf8 0-1
17… Pc4?
Hiermee vraag ik iets teveel van de stelling. Gek genoeg overwoog ik hier 17… Kf7 een zet die mijn engine nog het beste vindt ook!
18. Lxc4 dxc4 19. dxe5 Lxe5 20. Lxe5?
Wit profiteert niet van de hangerige indruk van de zwarte stukken. Zeer sterk was nu 20. Pd4! waarna ik genoodzaakt ben tot 20… Lxd4 21. cxd4 Kf7 22. d5 Ld7 en zwart is zwaar in de problemen.
20… fxe5 21. Pg3 Pg6
Dit pion op op e5 lijkt zwak maar wit heeft zwakke velden op d3 en e3. De zwarte stukken staan actief en als zijn koning in veiligheid is en de toren geactiveerd heeft hij geen problemen.
22. De2 a5 23. De4 O-O
De engine vindt 23… O-O-O een goede zet maar ik verwierp hem vanwege 24. Dc6+ Dxc6 25. Pxc6 Ik heb daarbij niet gekeken naar 25… Td5 26. Pxa5 Kc7 27. b4 en hoewel het paard niet veroverd wordt, staat het volkomen buitenspel. Zwart staat beter na 27… Pf4.
24. Pc6
Hiermee wint wit een pion maar door de hoge activiteit van de zwarte stukken staat hij eerder beter.
24… Pf4 25. Pxe5
25… Tad8!
Nu staat alles uitstekend voor zwart en de hoofddreigingen zijn … Df2 en … Td2.
26. Pe2?
In tijdnood gaat de witspeler de mist in. De enige zet om zich te verdedigen tegen de invasie was 26. Tc2 maar ook dan heeft zwart na 26… Ld5 27. De3 Df6 genoeg compensatie. Ik had ook gekeken naar 26. Tcd1? en gezien dat zwart wint met 26… Df2!
26… Pd3!
Er wordt geprofiteerd van het sterke veld d3.
27. Pxd3 cxd3 28. Tcd1
Verzoent zich met stukverlies. Nog erger is 28. Pd4 d2 29. Dxe6+ Dxe6 30. Pxe6 Tfe8! is dan de allersterkste, een zet die ik nog berekend had.
28… dxe2 29. Dxe2 Lc4 30. De7 Txd1 31. Txd1 Df2 32. h3 Dxb2 33. Td8 Dc1+ 34. Kh2 Df4+ 35. Kg1 a4 36. Td1 h6 37. Te1 Df6 38. De3 Dd6 39. Ta1 Td8 0-1
De eerste vier speeluren zaten er nu op en een nieuw rondje langs de borden leverde op dat we het toch zwaar zouden krijgen om met één matchpunt aan de haal te gaan. Binnen het kwartier eindigde er nu een hele reeks partijen. Eerst waren daar de nederlagen van respectievelijk Stefan Beukema tegen IM Eric Hansen en die van Frans Konings tegen FM Quinten Ducarmon. Stefan stond een tijdlang goed tot heel goed, maar hij moest uiteindelijk toch de eer aan zijn tegenstander laten. Konings had zich aanvankelijk een licht voordeeltje verworven in het Slavisch maar hij moest met lede ogen aanzien hoe de tegenstander het roer overnam. Na afwikkeling waarin zwart twee torens voor een dame kreeg en ook een paar mooie steunpunten voor zijn paarden, werd het duidelijk dat zwart deze partij ging winnen en dat gebeurde dan ook. Dat was ook het geval in de partij tussen GM Wouter Spoelman en Mark Clijsen. Daar kwam een klassieke minderheidsaanval uit het Damegambiet op het bord en hoewel de zwartspeler zich goed weerde, kon ook hij niet voorkomen dat er een paar dingen uit de hand liepen. Toen ik Mark na zo’n 2½ uur spelen vroeg hoe het ging antwoordde hij: “de grootmeester is flink aan het denken, dat is een goed teken”. Maar helaas kwam Mark zelf in tijdnood en daarin werd hem ergens een stuk ontfutseld. Gelukkig kwamen er van bord 7 goede geluiden. Hoewel Mark Haast flink ruzie met de klok had, slaagde hij erin om te profiteren van een aantal onnauwkeurigheden van zijn tegenstander, David Klein. Hij maakte daarin twee pionnen buit. Toen de tegenstander er ook nog maar een kwaliteitsoffer tegenaan gooide, moest Haast even op zijn tellen passen maar hij bereikte zonder kleerscheuren de tijdcontrole waarna het punt genoteerd kon worden. Ongeveer rond dezelfde tijd liet Bianca Mühren zich matzetten door Christov Kleijn. Ook hier was sprake van een spannend duel, dat de witspeler in zijn voordeel beslechtte. Een verre witte a-pion zorgde voor een permanente dreiging en daar moest Mühren iets tegenover zien te stellen. Ze probeerde iets tegen de witte koning maar toen Kleijn zijn dame offerde voor een toren, paard en een betere pionnenstructuur werd duidelijk dat het punt naar hem zou gaan.
De tussenstand was nu 5-3 voor de thuisploeg met alleen nog de partijen Cor van Dongen – Pieter Roggeveen en Miguoel Admiraal – Anne Haast. In de eerste partij had wit groot tot beslissend voordeel gehad, maar hij had het voordeel als sneeuw voor de zon zien verdwijnen. In het besef dat Anne haar partij waarschijnlijk wel zou gaan winnen, verbeet Cor zich omdat de tegenstander iets teveel tegenkansen had gekregen. Sterker nog: deze zou misschien nog winnen als hij op winst zou blijven spelen. Kortom, hij koos eieren voor zijn geld en schikte zich in de puntendeling, hoewel daarmee de kans op een matchpunt definitief verloren ging. Anne kon nu alleen nog maar de eer redden en de score wat dragelijker maken. Er kwam een drierijensysteem op het bord, waarin zwart zich terugtrok op de laatste drie rijen. Wit gebruikte zeeën van tijd en als gevolg daarvan ondervond Admiraal later grote problemen met de klok. In zijn tijdnood kwam zwart met de bekende doorbraak … d6-d5. Anne gaf twee stukken voor een toren en twee pionnen, en daarmee kreeg ze de overhand. In zware tijdnood van de tegenstander miste Anne opmerkelijk genoeg een grote kans op een directe winst, maar uiteindelijk trok ze als laatste in een marathonzitting de partij toch naar zich toe. Dat was een knap resultaat, gezien het feit dat Admiraal onlangs nog een dikke IM-norm had gescoord in het voor Anne ook bekende Cultural Village toernooi.
39. Pd1??
Een opmerkelijk moment in de partij. Admiraal had hier luttele seconden en zijn laatste zet 38. Pc3-d1?? is een flinke misser. Anne had nog zo’n negen minuten en begon nu na te denken. Net op dit moment kwam ik even voorbij en zag onmiddellijk dat zwart een kleine combinatie kon uitvoeren. Na 39. De3 houdt wit de schade beperkt.
39… Dc5?
Hoewel ik dacht dat dit nu juist een kolfje naar haar hand zou zijn, speelde ze een positioneel sterke zet, maar ze laat de kans lopen. Het is overigens ingewikkelder dan ik dacht. 39… Td2! Die ligt erg voor de hand: met tempowinst binnenkomen op de tweede rij. 40. De1 Txf1+ Dat was de eerste zet waar ik aan dacht maar ook in de analyse had ik de werkelijke pointe ook nog niet ontdekt. Met een engine is die zo gevonden. U mag zichzelf testen. Welke prachtige zet heeft zwart na 41. Dxf1 Txg2 42. Dxg2 Lxg2+ 43. Kxg2.
Later toch nog 0-1
Stukkenjagers is na deze wedstrijd helemaal in de hoek gedrongen waar de klappen vallen. Desalniettemin kan gesteld worden dat het team zijn huid duur verkocht heeft tegen een ploeg met twee grootmeesters, vier internationale meesters en de nodige 2200-spelers.
| Kennemer Combinatie | – | De Stukkenjagers | 5½ – 4½ | |
| 1 | Van Kampen | – | Kampman | 1-0 |
| 2 | Spoelman | – | Clijsen | 1-0 |
| 3 | E. Hansen | – | Beukema | 1-0 |
| 4 | Admiraal | – | A. Haast | 0-1 |
| 5 | P. Roggeveen | – | C. van Dongen | ½-½ |
| 6 | Kleijn | – | B. Muhren | 1-0 |
| 7 | Klein | – | M. Haast | 0-1 |
| 8 | Dek | – | Grooten | 0-1 |
| 9 | Q. Ducarmon | – | F. Konings | 1-0 |
| 10 | R. Duijn | – | M. Nabuurs | 0-1 |
Alle partijen plus (nog meer analyses dan hierboven weergegeven) via de viewer:
Ik had in mijn eerste versie Quinten Ducarmon een IM genoemd. Inderdaad is hij de 2400 gepasseerd en heeft hij al een IM-norm behaald, maar de andere twee normen moeten nog gescoord worden. Zijn juiste titel, die van FM, is inmiddels in het artikel opgenomen.