SO Rotterdam verslaat de kampioen En Passant

Er stond voor beide clubs natuurlijk niets meer op het spel. Als de consequentie hiervan speelden een aantal sterke spelers aan beide niet mee in de teams. Op papier had de landskampioen (proficiat) wel een overwicht, zie bijvoorbeeld 3 GM’s tegen een voor Rotterdam.

Toch waren er twee opmerkelijke feiten te noteren in de opstelling van EP. Namelijk dat Dick de Graaf aan het eerste bord speelde en de GM Friso Nijboer aan het achtste bord, omdat men veronderstelde dat Bruno Carlier daar zou spelen.

Echt heel spannend was het niet, de Rotterdammers trokken in het tweede gedeelte van de wedstrijd de overwinning naar zich toe. Het opmerkelijkste feit was dat En Passant hiermee zijn enige nederlaag leed in deze competitie en dat Bart Michiels zijn eerste partij verloor in de Nederlandse competitie na een score van 8½ uit 10, een verdienste van Henk Vedder.

Ondanks het feit dat er geen belangen meer waren, werd er hard gevochten om de punten. Hetgeen resulteerde in maar liefst 9 winstpartijen, maar ook dat de eerste uitslag lang op zich deed wachten. Pas voor de eerste tijdcontrole viel er een aantal beslissingen.

Nadat Adri Helfrich lange tijd goed had gestaan tegen Bosboom, sloeg de witspeler. Het combinatievermogen van Manuel in de aanval is bekend. Ingeleid door Pfg5 en Dxg6 (dame voor twee torens) scheurde zwart de stelling open. Daarna werd de zwarte koning opgejaagd door lopers en toren. Ook de andere invaller, Marc Schroeder, hield lang stand tegen Jan Smeets. Pas aan het einde van het middenspel kreeg Jan grip op de stelling en kwam beslissend op de zwarte koningsvleugel binnen en won twee pionnen. Jan Willen speelde tegen de invaller van En Passant, welke met Ben-Oni Benko gambiet opende. Al spoedig had de Rotterdammer de troeven in handen, speelde volgens bekende patronen, kreeg een witte pion op d6, had zijn lopers en paarden op de goede velden en won een kwaliteit. Na een paar stukken geruild te hebben, won wit ook nog twee centrale pionnen.

Inmiddels hadden good-old Hans Böhm en Etienne Goossens remise gespeeld. Er gebeurde niet zo veel, de beide partijen bleven vanaf hun eigen territorium met hun stukken spelen en het evenwicht werd niet verstoord. Henk Vedder won verdiend van Bart Michiels, hetgeen gezien de voorgaande resultaten voor de Rotterdammers wel een beetje als een verrassing kwam. Maar Henk speelde zonder meer een goede partij, vond achter het bord een originele voortzetting welke hem een gunstige stelling gaf. Wit verloor een pion, maar leek met zijn loperpaar compensatie te hebben, maar de centrale zwarte paarden bleken op veel betere velden te staan. Daarna won zwart nog een pion en ondertussen verbruikte Bart (te) veel bedenktijd. Zwart wikkelde de partij snel en winnend af. Hiermee was het bij de tijdcontrole 1½ – 3½ in het voordeel voor En Passant.

Maar het vooruitzicht was voor de Rotterdammers veelbelovend, immers Kuijf, Cuijpers en Carlier stonden gewonnen, Martens was nog even onduidelijk en Winants stond niet meer slechter. Direct na de tijdcontrole gaf Friso Nijboer op. In deze beladen partij speelde Bruno weer heel goed. Het was een goede partij met een zwaar bezet centrum en veel laveren. Zwart stormde met zijn g- en h-pionnen naar voren, maar dit werd geneutraliseerd. Al deze (in)spanningen kostte de zwartspeler traditioneel veel tijd, hetgeen resulteerde in een situatie dat Friso in 1 minuut nog twaalf zetten moest doen. Dit lukte nog net, maar zeker na f5, was hij in een slechte stelling gekomen. Met een wit paard op het bekende mooie veld f5 en een pion minder en geen enkele compensatie gaf zwart het op. Dit werd mede veroorzaakt door een vreemd incident, veroorzaakt door de arbiter. Deze zette namelijk beide klokken stil omdat Friso zijn notatieformulier moest bijwerken. Bruno had alle zetten genoteerd en zijn tegenstander niet. Dan moet de partij die niet de zetten heeft genoteerd in zijn eigen tijd de zetten reconstrueren. Als je dan als argument gebruikt dat Bruno slecht leesbaar schrijft, moet je daar wel een vervolg aan geven. D.w.z. dat beide spelers hun notatie leesbaar moeten opleveren en dat werd niet aan Bruno gevraagd. (Inmiddels heb ik hier contact over gehad met Geurt Gijssen en hij zal waarschijnlijk in zijn rubriek op ChessCafe.com hierop terugkomen.) Nog vreemder werd het, toen de volgende dag bleek dat deze partij niet compleet kon worden ingevoerd in het partijbestand, omdat Friso de zetten niet had.

Frans Cuijpers bracht het volgende Rotterdamse punt binnen. Dat ging gemakkelijk tegen Peng, zij verdedigde zich taai. Frans had steeds een overwicht en druk op de zwarte stelling. Hetgeen uiteindelijk na veel laveerwerk een pionwinst opleverde. Daarna werden de laatste stukken geruild en was het pionnen eindspel simpel gewonnen. Rini Kuijf kreeg tegen Dick de Graaf al spoedig het betere spel, met een belangrijke bezetting van de c-lijn. Daarna kwam een sterk geposteerd paard op e4, hetgeen de witspeler deed besluiten een kwaliteit te offeren. Rini gaf daarna de kwaliteit terug, en had inmiddels een pion gewonnen. Het resterende toren eindspel moest echter nog wel nauwkeurig worden uitgespeeld, maar dat is aan Rini wel toevertrouwd. Het winnende wedstrijdpunt kwam tenslotte van Martin Martens, die van Richard Vedder won. Een moeilijk middenspel met druk op e4 en d6. Wit kwam toch wel beter te staan en won een pion op a6. Zwart had daarvoor weinig compensatie maar met beperkte bedenktijd greep wit mis, omdat hij het slaan van Pxg3 had overzien. Het leek nog even onduidelijk, maar spoedig kwam zwart, na dameruil, geweldig en beslissend opzetten met zijn vrij f- en g-pionnen.

Ten slotte waren de laatste twee spelers aan het tweede bord nog verwikkeld in een hard gevecht in een buitengewoon interessante partij. Luc Winants en Erwin l‘Ami maakten er veel moois van. Een echte Catalaan kwam op het bord met een oude spectaculaire variant. Wit had echer Kd1 i.p.v. Kd2 moeten spelen. Daarna gevolgd door een min of meer gedwongen afwikkeling naar een eindspel van twee zwarte torens tegen toren plus paard en twee pionnen. Volgens mij was de witspeler de problemen te boven gekomen. Vervolgens miste hij een duidelijke remise door met zijn paard niet de zwarte pion op h5 te pakken. Uiteindelijk kregen we een eindspel van wit met paard en pion tegen zwart met toren en pion. Dit eindspel toonde sterke remise tendensen, maar Luc gebruikte in de laatste minuten van de partij te veel tijd en ging tenslotte door zijn vlag, het was ook niet eenvoudig om te spelen.

Uiteindelijk is SO Rotterdam dit seizoen nog op een mooie vierde plaats geëindigd. We kunnen beginnen met de voorbereiding voor de volgende competitie. Tot ziens!

Gedetailleerde uitslag:

Bord SO Rotterdam En Passant Uitslag

1. Rini Kuijf Dick de Graaf 1 – 0

2. Luc Winants Erwin l’Ami 0 – 1

3. Marc Schroeder Jan Smeets 0 – 1

4. Bart Michiels Henk Vedder 0 – 1

5. Adri Helfrich Manuel Bosboom 0 – 1

6. Frans Cuijpers Zhaoqin Peng 1 – 0

7. Martin Martens Richard Vedder 1 – 0

8. Bruno Carlier Friso Nijboer 1 – 0

9. Etienne Goossens Hans Böhm ½ – ½

10. Jan Willem v.d. Griendt Fred Buitenhuis 1 – 0

Totaal 5 ½ – 4 ½