Secrets of Chess Endgame Strategy by Lars Bo Hansen.

Secrets of Chess Endgame Strategy by Lars Bo Hansen.

Toen ik deze titel las dacht ik, weer een boek over eindspelstrategie?! Er zijn al goede boeken als Endgame Strategy van Mikhail Shereshevskyover eindspelstrategie geschreven? Een goed schaakboek moet volgens mij aan 3 criteria voldoen:

1. Wat wil de auteur bereiken;

2. Origineel, een onbekend onderwerp of het schaakspel, anders is het niet interessant op het te lezen;

3. Actueel; een zogenaamde update van een bestaand goed boek.

De rest is rotzooi en de auteur wil alleen maar met het boek scoren en natuurlijk geld verdienen.

Dit boek is het tweede boek van Lars Bo Hansen. Het boek behandelt de strategische en de technische eindspelen. Het accent ligt op de basisprincipes van strategische eindspelthema`s.

Over technische eindspelen zijn al goede boeken geschreven. Dat zijn o.a. Endgame Manual van Mark Dvoretsky, 100 Endgames that you must know van Jesus De la Villa Garcia, Secrets of Rookendings van John Nunn,(herdruk)Basic Endings van Reuben FineRookendings van Smylov en Levenfisch, Practical Endgames van Paul Keres, de wetten van het eindspel van Krogius en de handboek serie Comprehensive Chess Endgames van Yuri Averbach.

In de inleiding legt hij het verschil tussen strategische en technische eindspelen uit. Hij identificeert 15 principes van het eindspel:

1. De belangrijkheid van de pionnenstructuur

2. De 2 zwakten

3. Controle van velden en lijnen/rijen

4. Ruimtevoordeel

5. Greep houden en onderdrukken van tegenspel

6. Dominantie

7. Neem de Tijd, geen haast maken

8. Maken van de juiste afruil

9. De transformatie van voordelen

10. Het loperpaar

11. Lopers of paard

12. Activiteit van de koning

13. Activiteit van de toren

14. Initiatief en aanval in het eindspel

15. Mat en pat in het eindspel

Hij verdeelt het boek 3 delen.

Deel 1 gaat over de algemene principes.

Deel 2 gaat over de 15 principes en

Deel 3, het laatste deel vertelt hij de methode hoe de 4 archetype schaakspelers: de reflector, de theoreticus, de pragmatist en de activist, de eindspelstelling beoordelen/ benaderen en de stelling naar winst of remise leiden.

Van de auteur is het een poging geweest om met iets nieuw te komen. Waarom behandelt hij een voor een de 15 principes? Die waren al bekend. In Endgame Strategy van Mikhail Shereshevsky worden de principes uitstekend behandeld. Een ander boek is How to play Chessendgames van Karsten Müller & Wolfgang Pajeken.

Hij had beter het laatste hoofdstuk uitgebreider kunnen behandelen. Hij gebruikt alleen partijen van hedendaagse topgrootmeesters maar ook de partijen van oude (top)grootmeesters zijn interessant. Er zijn tenslotte al genoeg boeken over partijen van oude (top)grootmeesters geschreven. Het is juist interessant wie vroeger tot een van de 4 archetypen behoorde en waarom ze de eindspelfase zo behandelden. Daardoor krijg je een beter inzicht in het eindspel van oude (top)grootmeesters tijdens je schaakstudie van klassieke partijen. Hierdoor kan je een specifiek de eindspelbenadering van een oud-topgrootmeester bestuderen. Hij vindt de studie van het eindspel belangrijk en regelmatig mag de schaker zijn kennis van de eindspeltheorie opfrissen.

Van de 4 (5) boeken die hij heeft geschreven vind ik deze het minste.

Zijn boeken zijn:

Foundation of Chess Strategy

Why Chessgames are Won and Lost

Improve your Chess