Nederlaag HSG in Hoorn ondanks taai verzet

Zeeslang die papier vreet

HSG heeft zaterdag ook de tweede wedstrijd in de KNSB-competitie verloren. De overmacht van Caissa/Eenhoorn was te groot, maar er werd wel taai verzet geboden: 5-3.

Lichtpuntjes?

Een half bordpunt meer dan in de eerste ronde, verdubbeling van het aantal persoonlijke overwinningen. Als dat zo doorgaat…..

Voor de volle punten zorgden Daan Bes en ikzelf. ‘Heel Hilversum’ was blij met de zege van Daan, een goede schaker uit de Alkmaarse regio die sinds kort in Hilversum woont en bij HSG heeft aangeklopt. De afgelopen jaren heeft hij wat minder tijd aan schaken kunnen besteden, waardoor hij wellicht wat ‘hardheid’ te kort komt. Intern en extern was hij nog weinig succesvol, maar het zat er wel aan te komen: zaterdag won hij een goede partij van Peter Doggers, hopelijk de eerste in een mooie reeks bij HSG.

Mijn overwinning op Henk Jan Visser was niet zonder fortuin. Het leek een saaie partij te worden. Na enkele mindere zetten werd ik in het middenspel langzaam maar zeker overspeeld. Maar met een stelling vol valstrikken en wederzijdse tijdnood kon het natuurlijk nog alle kanten op. Ik won een kwaliteit, maar dat kon net zo goed een offer zijn. Henk Jan blunderde echter door hierna een gifpionnetje te snoepen, waardoor ik de kwal kon terug offeren, met matdreiging. Na de tijdcontrole had ik een totaal gewonnen stelling, maar ik gaf mijn voordeel van plus 3 heel snel en dom weer weg. Een achteloze koningszet, waarmee Henk Jan vrijwillig een matnetje binnenstapte, bracht mij toch nog de overwinning. In de vorige ronde riep ik mij uit tot Kneus van de dag, na mat in twee te hebben gemist. Nu werd mij mat in twee op een presenteerblaadje aangereikt, dus roep ik mij maar uit tot Bofkont van de dag. Zal wel gerechtigheid zijn, of iets dergelijks. Benieuwd wat de rest van de competitie mij nog aan zelf verkozen kwalificaties gaat opleveren.

Aan de partij op het eerste bord tussen Martijn Monteban en Kees Nagtegaal leek maar geen einde te komen. Kees stond gewonnen, ware het niet dat hij te weinig pionnen overhield. Toen Martijn bekwaam ruil van de laatste boer afdwong, resteerde een eindspel van T en P tegen T, remise zoals iedereen weet.

Maar Kees zag laatst dat grootmeesters het dan nog wel even proberen, en hij wist dat ook een grootmeester zo’n eindspel ooit toch heeft verloren, dus waarom zou hij het dan niet doorspelen?

Het resulteerde in een zeeslang, en in papierschaarste: de notatiebiljetten in speellocatie De Huesmolen waren op! Dat bleek toen de spelers al twee formulieren hadden vol gepend. De arbiter scheurde toen maar wat velletjes uit een schrift, waarmee ze weer verder konden.

Kees dwong de koning nog wel naar de rand van het bord, maar kwam door het juiste tegenspel niet verder. Remise na 138 zetten (KNSB-record?). Kees na een duik in zijn archief: ‘Verbetering PR met 18 zetten tegen Van Wijgerden in 1980’.

Meer dan een 5-3 nederlaag zat er helaas niet in