Elo-klappen in Nederlandse top tien
Anish Giri, Loek van Wely en Ivan Sokolov verloren in oktober elk tussen de 10 en 20 Elo-punten. Het zal Sokolov tijd kosten om weer bij de eerste drie te komen, want Sergei Tiviakov doet het weer uitstekend. Erwin l’Ami verstevigde, mede door de val van Sokolov, zijn opvallende vierde positie.
Sergei Tiviakov was in oktober de grootste Elo-winnaar. Foto: René Olthof.
Anish Giri stormde de top twintig van de wereld binnen, stond virtueel even op plaats vijftien. Per 1 november staat hij terug op twintig. Boosdoener was het grand-prixtoernooi in Parijs, waar hij zeven remises speelde en vier partijen verloor. Het kostte hem 19 Elo-punten.
Een klein verlies in de Bundesliga en een kleine winst in de Europacup hielden elkaar in evenwicht. Giri zal best een potentiële toptienspeler zijn, maar het kost nog wat tijd.
Loek van Wely passeerde even de 2700 en kwam daarmee in het elitegezelschap dat op de site Live Chess Ratings dagelijks in de gaten wordt gehouden. Het is ongeveer de top vijftig van de wereld. Het Univé-toernooi in Hoogeveen (drie remises en drie nederlagen) kostte hem 15 punten. Met 2678 staat hij nu weer ruim onder de magische grens. Hij kan dus weer rustig zijn potjes spelen zonder dat Big Brother er meteen zijn dagelijkse conclusies aan verbindt. Van Wely is nu de nummer 68 van de wereld.
Sergei Tiviakov was op Guernsey weer eens ouderwets op dreef. Geen al te sterke tegenstanders, op een enkele na, maar dan wel even 7 uit 7 scoren. Dat lukt toch echt niet iedere grootmeester. Het leverde hem 11 Elo-punten op en een sprong naar 2663. Dat betekent plaats 86 op de wereldranglijst. De top is nog ver weg, maar is misschien met dit soort toernooien te bereiken.
Erwin l’Ami had met zijn goede zomer een persoonlijk Elo-record bereikt en won er in november in Hoogeveen nog 3 puntjes bij. Met 2648 staat hij 4 puntjes onder plaats honderd van de wereld. Dat is nog belangrijker dan zijn mooie vierde plek in Nederland.
Ivan Sokolov verloor 11 punten, waarvan 9 in een open toernooi in Jakarta.
Jan Smeets speelde alleen twee potjes in de Bundesliga en handhaaft zich op de zesde plaats. Robin van Kampen nadert hem op 2 punten, door zijn goede Univé-vierkamp die hem 9 punten opleverde. Daarachter volgen Daniel Stellwagen, Jan Timman en Dimitri Reinderman, die ongeveer gelijk bleven.
Dan nog enkele mutaties onder de top tien.
Op elf verstevigde Wouter Spoelman zijn positie. Hij won 6 puntjes door in de Bundesliga remise te spelen tegen Peter Heine Nielsen en te winnen van Zoltan Ribli, ooit een wereldtopper.
Sipke Ernst verloor 10 punten in Hoogeveen.
Robin Swinkels kreeg een flinke klap in de Europacup, waar hij 22 punten verloor in zes partijen. In de Duitse en Belgische competitie zette hij daar 5 punten winst tegenover.
De complete Nederlandse top honderd is hier te vinden.
Tussen alle "jongeren" is de langzame maar gestage groei van Timman mooi om te zien. Hij heeft nu de hoogste score sinds 6 jaar en staat bijna weer op 2600.