LSG verslaat HMC Calder in hectisch duel

In De Biechten is HMC Calder met 3-7 onderuit gegaan tegen LSG. LSG komt daarmee op 6 MP uit 3 partijen en blijft dus meespelen om het kampioenschap.

Ondanks het pak slaag bij En Passant gingen we weer met veel zelfvertrouwen van start, dat we afgelopen week nog bijgetankt hadden door De Stukkenjagers B met 4-0 te verschalken in het bekertoernooi.

De match begon erg hectisch. Arbiter Frans Peeters had pech met de trein en kwam daardoor later. Door een defect in de klokken is het belangrijk dat deze worden ingesteld door een expert, en daarom werd er gewacht op de arbiter.

In de tussentijd waren David Miedema en Arthur Pijpers al aan hun partij begonnen. Een hectische partij waarin David binnen de kortste keren bijna mat stond. Gelukkig was het allemaal theorie en slaagde David erin zijn weg terug te vinden. Met als resultaat een remise terwijl de anderen amper begonnen waren. De klokken waren trouwens niet allemaal goed ingesteld. Jasper Broekmeulen en Rudy van Wessel hadden zelf hun klok verkeerd ingesteld, waardoor ze na zet 40 geen tijd erbij kregen.

Op mijn bord tegen Michiel Bosman maakte de arbiter zelf een foutje door geen tijd per zet toe te voegen. In beide gevallen zorgde dit voor veel hectiek toen dit eenmaal ontdekt werd.

Christian Richter kwam door een zelfmoordactie op de Nederlandse spoorwegen ruim drie kwartier te laat. Dit kwam zijn spel niet ten goede en hij werd overlopen door Jan Sprenger. In het Spaans voelde hij zich genoodzaakt om op d4 te nemen, waarna wit een superieur centrum had dat de zwarte stelling omver blies.

Rob Schoorl had 2 stukken en Eelke Wiersma een toren, maar door de grote activiteit van Eelkes stukken kon Rob niet veel met het positionele materiaaloverwicht.

Niel Ondersteijn behaalde een knappe remise met zwart tegen Jan-Willem de Jong. Vanuit de Grünfeld werd er al snel afgewikkeld naar een eindspel, maar wit bereikte daar niets.

Jasper Broekmeulen speelde in de opening ..d6 en ..f5, en werd later geconfronteerd met twee witte paarden op d4 en f4 die allebei graag naar e6 wilden. Tegenstander Rudy van Wessel manouevreerde sterk en in het slagveld wat daarop volgde maakte hij een pion buit. Het toreneindspel met een pion minder was misschien nog wel te houden, maar na enkele onnauwkeurigheden moest Jasper toch de witte vlag hijsen.

Geert van der Stricht kreeg veel kansen om te winnen tegen Stefan van Blitterswijk. Stefan speelde het Hollands in stijl en dirigeerde al zijn stukken op de witte koning af. Geert pakte wat materiaal mee en wist de aanval te overleven. Er waren ondertussen al wat kansen op groter voordeel voor Geert, maar het eindspel leek nog steeds gewonnen. Op miraculeuze wijze wist Stefan de witte vrijpionnen echter tegen te houden.

David van Kerkhof speelde met wit de Konings-Indische aanval, maar het was juist zwartspeler Edwin van Haastert die een enorme aanval op de koningsvleugel lanceerde. Dit was een mooie en sterke aanval, maar uiteindelijk wist David het een en ander mee te snoepen voor zijn verloren dame. Eventjes leek het wel te gaan voor wit, maar na het tweede salvo moest David alsnog de handdoek in de ring gooien.

Jeroen Bosch kwam een pion voor tegen Mark van der Werf, maar dit was een geisoleerde dubbelpion en Mark had 2 erg sterke pionnen in het centrum. De druk op de koningsvleugel nam toe en Jeroen kon geen tegenaanval lanceren, waardoor het een kwestie van tijd was voordat het witte verzet definitief gebroken was.

Martijn Dambacher moest met zwart tegen Nikolic, vooraf een zware opgave. Met 12..c5 probeerde Martijn onder de druk op de damevleugel uit te komen, maar kreeg daardoor wel een stelling met een geïsoleerde pion. Er volgde 30 zetten van prophylaxes en manoeuveren, voordat Pedrag de pion voor de vijfde keer aanviel en deze niet meer te dekken was. Toen deze pion eenmaal buitgemaakt was, moest Martijn al vrij snel het bijltje erbij neerleggen.

Lichtpuntje aan Bossche zijde was de winstpartij van ondergetekende, die voor eerst sinds 1.5 jaar KNSB-competitie weer een vol punt mocht aantekenen. Om het centrum te behouden in de opening besloot ik een stelling te aanvaarden waarin ik een geïsoleerde pion had, maar wel wat aanvalskansen. Ik wist mijn paarden mooi op c5 en e5 te posteren maar de tegenactie van Michiel Bosman op de damevleugel was sterk. Ik moest alles op de aanval gooien en toen mijn stukken eenmaal goed stonden en de zijne niet, was het paardoffer op f7 dodelijk.

HMC Calder staat momenteel onder de degradatiestreep, maar het blijft hoe dan ook een spannende competitie met veel ploegen die aan elkaar gewaagd zijn.