Ontbijt, moorddiner, cocktails en ook nog een potje geschaakt; Stukkenjagers 1 maakt Rotterdam onveilig

Zaterdag 7 december stond er voor Stukkenjagers 1 een echt Rotterdams dagje op de planning.

Het kwam erg goed uit dat we in Rotterdam moesten spelen.

Niet alleen omdat we dan een perfecte plek voor ons traditionele ontbijt hadden (de dag startte met een heerlijk ontbijt bij Cor en Wini thuis), maar vooral omdat diezelfde Cor en Wini hun laatste zaterdag als vrijgezel meemaakten, iets wat we als SJ1 natuurlijk niet zomaar voorbij konden laten gaan. In allerijl hadden we een geïmproviseerde vrijgezellenavond georganiseerd, voor Cor en Wini samen! Later hierover meer, er moest natuurlijk eerst nog geschaakt worden.

RSR uit blijkt altijd lastig. Sowieso opvallend dat we altijd uit tegen RSR spelen; ik kan me alleen maar uitwedstrijden tegen RSR herinneren. Met wisselende successen trouwens. De laatste onderlinge bekerwedstrijd gingen we roemloos ten onder, ondanks het ratingoverwicht aan onze zijde. Maar op 10 borden moest dat toch wel lukken? Gemiddeld 83 elopunten meer per bord, en slechts op 1 bord een ratingnadeel, dat beloofde veel goeds. Echter maakte RSR het ons, zoals we gewend zijn, nog knap lastig. Een verslag in volgorde van beëindigen van de partijen.

Teamcaptain en man om wie het allemaal draaide, Cor was binnen no time klaar tegen Jos van der Kaap. Blijkt dat als je met zwart Frans speelt en de Winawer tegenkrijgt, je toch wel wat theorie moet kennen. Tegenstander Jos kende deze toch een stuk beter dan onze vrijgezel, wat leidde tot een bijzonder slechte stelling voor de onzen. Gelukkig was Jos tevreden met remise in een goed tot gewonnen stelling, en stond het eerste halfje aangetekend.

Als tweede was Herman klaar, met wit een soepele overwinning op Leo Kranenburg. Zie zijn partij met eigen commentaar.

Vervolgens kreeg ik een punt in de schoot geworpen van mijn tegenstander Harmen van de Werken. Na vriend en vijand verbaasd te hebben met de mededeling tijdens het ontbijt dat ik voorbereid had (Bram kreeg geen fatsoenlijke zet meer uit zijn vingers) was het toch jammer dat ik na zet 2 out of book was. En daar ging mijn voornemen om een keer niet in tijdnood te komen. Was jammer dat ik naast tijd ook in stelling erg slecht stond. Maar toen kreeg ik pardoes een stuk in de schoot geworpen. Een zeer onterechte overwinning, maar het kwam voor het team niet slecht uit. Gelukkig was Harmen niet te veel ontdaan. Hij relativeerde door te stellen dat er nog véél ergere dingen in het leven bestonden. Bijvoorbeeld een boterham met pindakaas op de grond laten vallen.

Vervolgens tikte Stefan de 0,5-3,5 binnen door in een strakke partij van Dolf Meijer te winnen. Onze jonge Belg doet het niet slecht met 2,5 uit 3 en een TPR van 2577!

Bij Bram ging het er minder soepel aan toe. Het begon al met het gesprek voor de partij. Joost van Rosmalen wilde de namen op het notatieformulier schrijven, en vroeg aan Bram hoe hij heette. Bram: “We hebben vorig jaar in de KNSB competitie ook al tegen elkaar gespeeld.” Joost: “O ja? Weet ik niks meer van. Wie had er gewonnen?” Bram bleek deze onderlinge wedstrijd gewonnen te hebben. Oké Bram speelde toen nog voor Amersfoort en had een aanzienlijk hogere rating dan nu, maar kom op, als je je één schaker weet te herinneren, dan is het Bram toch wel? Er ging nog steeds geen belletje rinkelen toen Joost om 13.15 een drankje aanbood aan Bram, waarop deze een biertje bestelde. Tsja. Echter verliep deze partij minder goed dan vorig jaar. Bram kwam erg goed te staan maar gaf in één zet een kleine kwaliteit, pion en stelling weg. Da’s toch iets te veel van het goeie. 1,5-3,5 dus.

Anne was de volgende die het punt binnenhaalde. In een gecompliceerde stelling had Anne het geluk dat tegenstander Richard – “ik kan zijn achternaam niet lezen of onthouden” – Ammerlaan niet de beste voortzetting koos waardoor Anne een toren, loper, pion, loperpaar en stelling voor de dame kreeg, wat meer dan voldoende bleek te zijn. Toch opvallend dat Anne de achternaam Ammerlaan niet kent. Jarenlang een begrip in de Nederlandse jeugdschaakwereld geweest. Maar inderdaad toen Anne +/- 12 was, waren de Ammerlaantjes voor het grootste deel wel verdwenen uit de schaakwereld. Voel me toch wel een beetje oud nu 🙂

Broer Mark tikte de teamoverwinning binnen door een ongelijk lopereindspel tegen Oscar van Veen soepel naar een overwinning te leiden. De 5,5 was binnen! Dat was maar goed ook, want bij de drie overgebleven partijen stonden er in ieder geval 2, Mart en Tijmen, erg slecht. Dat werden dan ook twee nullen. Mart kon in tijdnood tegen Rob van der Plas eeuwig schaak houden, maar besloot met minder tijd op de klok toch voor een risicovolle winstpoging te gaan. Dit pakte alleen niet zo goed uit, waardoor hij uiteindelijk het gevecht voor remise verloor. Maar, wie niet waagt die niet wint! In meer dan 50% van de keren weet Mart dit wél om te buigen naar een overwinning, dus ik zie uit naar de volgende poging!

Tijmen had geen beste dag, en verloor tegen Nathanael Spaan. Na de partij probeerde Tijmen wat troost te vinden bij de teamcaptain. Tijmen: “Ik kan echt niet schaken, Cor ik heb wat mentale support nodig.” Onze altijd empathische en innemende (Cor met cocktails achter de kiezen: “Innemend, is dat een positief of negatief woord?”) teamcaptain antwoordde: “Tijmen, leer eens schaken!”. Tsja van je teamcaptain moet je het hebben.

Mark C was als laatste bezig en wist na lang werken het punt binnen te tikken tegen Herbert van Buitenen. Dat was dus een mooie, iets geflatteerde 3,5-6,5 overwinning. Daar kunnen we mee thuiskomen!

Maar toen begon het feest pas echt. Om 19.00 hadden we een moorddiner gereserveerd bij een restaurant aan de Oude Haven. Cor had echter geregeld dat we vlakbij de speelzaal bij de Taj Mahal zouden eten. We waren rond 18.15 klaar met alle partijen, dus de timing was perfect. Wini moest echter met Stukkenjagers 3 in Helmond spelen en zou daarna naar Rotterdam komen om met ons mee te eten. Maar het was wel de bedoeling dat ze er al om 19.00 zou zijn! Eén van haar teamgenoten, Henk Jan Beukema, zat in het complot en was ingeseind om Wini zo snel mogelijk naar Rotterdam te krijgen, zonder te verklappen waarom. Helaas kregen we Wini lang niet te pakken en was het onduidelijk hoe laat ze in Rotterdam zou zijn.

Ondertussen werd in Rotterdam via google maps druk gezocht waar de Oude Haven was. Dit was de eerste keer dat Cor iets begon te vermoeden – we zouden toch gewoon naar de Taj Mahal gaan en hij wist de weg daar naartoe? – hij liet het echter gelaten over zich heen komen.

Iets later dan gepland kwamen we in het restaurant aan. We werden begroet door de ober met een “gecondoleerd”; er lag een lijk naast de tafel. Ik seinde de ober gelijk in dat we één van de vrijgezellen nog misten, en of we even konden wachten met de start van het moordspel. De actrice had dit niet helemaal meegekregen, dus plots stond er een sexy politieagente in de kamer, om te vertellen dat Miss Mischa vermoord was in de pauze van de missverkiezing, en dat één van ons de moordenaar was. Bram werd apart genomen en vertelde aan de politieagente dat Wini er nog niet was. Ook wees Bram gelijk drie verdachten aan; de andere spelleden waren rechercheurs die de moord op moesten lossen. Natuurlijk was Wini gelijk verdacht omdat ze pas om 20.00 binnenkwam. Toen ook Wini binnen was, en de politieagente nogmaals langs kwam om het spel uit te leggen, kon het feest echt beginnen. De drie verdachten, Wini (alias miss Laura), Cor (alias Durk van Tongeren) en Mark C (alias Gerda de Jong) kregen allemaal een metamorfose. Zie hieronder het resultaat:

Vervolgens moesten de rechercheurs (Mart, Tijmen, Bram, Anne en ikzelf) tijdens de maaltijd de moord oplossen met behulp van de aanwijzingen en verhoren. Uiteindelijk bleek Mart de beste rechercheur en kreeg daar een passende beloning voor. Wie had de moord dan gepleegd vraagt u zich af? Was het Miss Laura, die door de dood van haar directe concurrent de Missverkiezing had gewonnen? Was het Durk van Tongeren, de organisator van de Missverkiezing die een vermeende affaire had met miss Mischa? Of was het toch Gerda de Jong, de hippie die principieel tegen missverkiezingen is? Zie onder voor de ontknoping!

Het was toch Gerda de Jong, hier in gevangenispak, die haar bekentenis voorleest! Hilariteit alom natuurlijk. Vervolgens mochten de verdachten zich weer omkleden in hun eigen kleding. Cor en Wini kregen wat accessoires om hun status van vrijgezel te benadrukken:

Hoe toepasselijk, de witte koning en de zwarte dame! Toen was het tijd de rest van Rotterdam onveilig te maken! We startten bij een hippe cocktailbar, waar iedereen zijn lol op kon met cocktails met fancy namen als “Bunga Bunga” en “The Pornstar Martini”. Het bleef nog lang onrustig in Rotterdam, waarbij Cor en Wini veel bekijks hadden met hun opvallende accessoires. Het was echt een topavond!!! Wat een club, wat een spelers! Ik ben benieuwd wat het volgende vrijgezellenfeest brengt! 🙂