Flessentrekkerij in Zeeland
Op de laatste druiligere donderdag van januari toog het bekerteam van Stukkenjagers naar Oost-Souburg om het aldaar op te nemen tegen de plaatselijke schaakvereniging. Niet veel verenigingen kunnen zeggen dat ze een eigen clublokaal hebben, maar bij SK Souburg is dat wel het geval. Daar zijn ze met recht trots op. De bardiensten worden door de mensen zelf bemand. Op deze avond kreeg de omzet een enorme impuls omdat wij Bram van den Berg in het team hadden.
De tocht vanuit Tilburg verliep voorspoedig, mede omdat onze chauffeur het niet zo nauw nam met de snelheidsvoorschriften. Parkeren dichtbij het clubgebouw leek een probleem te worden, maar ook daar had onze chauffeur een goede oplossing voor bedacht. Hij zag een plekje, vlak achter een rij auto’s, maar half voor een garage waar een karretje voor stond. Dat karretje kon overigens zonder problemen eruit gemanoeuvreerd worden, dus werd er niet gedraald en kon iedereen uitstappen.
De wedstrijd zelf verliep wat minder voorspoedig dan onze heenreis. Al snel werd duidelijk dat onze kopman, Mark Haast, het zwaar had met zwart tegen René Tiggelman. Daar stond tegenover dat zusje Anne Haast tegen Henrik Porte aan bord twee al vrij snel op voordeel mocht hopen.
Van het Caro Kann-eindspel tussen Collin Boelhouwer en ondergetekende kon nog weinig gezegd worden, terwijl op het bord van Bram tegen Jeroen Hekhuis na wat schermutselingen in de opening een eindspel ontstond met het loperpaar voor onze man. Die ruilde dat loperpaar om voor een eindspel van loper tegen paard met de bedoeling om met de koning op de damevleugel naar binnen te rennen. Helaas had hij niet gezien dat het zwarte paard en de geïsoleerde pion op d5 samen alle velden voor zijne majesteit wisten te blokkeren. Bram had echter nog steeds voordeel en schoof vrolijk een eind rond om ondertussen de ontwikkelingen op de andere borden af te wachten. Ondertussen had hij al heel wat flesjes bier laten opentrekken.
Het zou niet bij deze flessentrekkerij blijven…
De eerste beslissing kwam van het tweede bord. Anne ging als een streep door de stelling van haar tegenstander heen zodat we al snel op voorsprong kwamen.
Maar inmiddels was ook al duidelijk dat Tiggelman met een voor de hand liggend, maar niet te vermijden stukoffer, de stelling van Mark aan flarden sloeg. Hoewel onze kopman nog hevig spartelde en Tiggelman de stelling daarna misschien niet op de meest agressieve wijze behandelde, kon Mark niet voorkomen dat hij onderuitging.
Ondertussen was ik zelf opzichtig in de fout gegaan en hoewel mijn tegenstander niet optimaal had geprofiteerd, was ik in een toreneindspel met een minuspion terechtgekomen. Als er een toreneindspel op het bord staat, ga ik er meestal eens extra goed voor zitten, want dit type eindspelen begint een beetje liefhebberij te worden. Ik kreeg een toren achter mijn h-pion die ook nog door de eigen koning ondersteund werd. Maar tegenstander Boelhouwer verdedigde lange tijd uitstekend. Bij goed spel had de partij in remise moeten eindigen, maar ik bouwde een aardige ‘fles’ in de stelling, kennelijk genoeg om verwarring te stichten en hem tot een lelijke fout te verleiden. In het verre eindspel was het dan eindelijk zover en toen hij zijn toren voor een pion van mij moest geven, bleken zijn verbonden vrijpionnen aan de andere kant niet op te wegen tegen de toren.
In deze stelling, waar ik al even door het oog van de naald was gekropen, heb ik mijn stukken vrijwillig in de problemen gebracht. Het mag een wonder genoemd worden dat ik niet direct materiaal verlies.
27…Pf5
De enige zet, maar leuk is anders. Zo kwam ik er na ampel beraad achter dat mijn paard gevangen wordt met 27…Ph1 28. Tcc1 Pf2 29. Kc2! een voortzetting die mijn tegenstander ook tijdens de partij ontdekt had. Uiteraard verliest 27…Th1?? na 28. Lxg3.
28. g4 Th4
Ook deze is geforceerd, evenals de volgende afwikkeling.
29. gxf5 Txf4 30. fxe6 fxe6
Hier heeft wit de nodige mogelijkheden.
31. Txc6 Tijdens de partij had ik 31. Txe6 als de meest kansrijke voor mijn tegenstander ingeschat, maar het maakt in de praktijk misschien niet zoveel uit.
31…Kf7
De zwarte koning moet zo snel mogelijk van die achterste rij af.
32. Texe6 32. Tcxe6 Txd4 33. Te7+ Kg6 34. Tg1+ Kf5 35. Tc7 is zeker niet slecht voor zwart, maar een eventuele overwinning zit er waarschijnlijk ook niet in.
32…h5!
Ik sta een pion achter en die kan ik meteen terugwinnen. Maar mijn gevaarlijke h-pion wordt meteen in beweging gezet.
33. Te4
Waarschijnlijk heeft de witspeler gedacht dat hij zo zijn eigen vrijpion op d4 kon behouden en tegelijkertijd mijn h-pion onder controle kon houden.
33…Txe4!
Zwart wil tijd winnen voor zijn eigen vrijpion. Daarbij was ik er ook min of meer achtergekomen dat ik pion f3 niet nodig heb. Het enige nadeel is wel dat ik nu de tegenstander ook een mooi pionnencentrum geef. Na 33…Txf3 is dat ook inderdaad het geval.
34. fxe4
34…Th8!
De toren moet meteen achter de vrijpion. Direct gaan rennen met de vrijpion werkt nog even niet. 34…h4 Wit antwoordt met 35. e5! fxe5 36. Th6 en het is direct remise, al komt wit zelfs een pion voor.
35. Tc7+ Na 35. Tc3?! h4 36. Th3 Kg6 <groot voordeel voor zwart> komt de koning zeer snel naar voren en zijn zwarts vooruitzichten al riant.
35…Kg6 36. Txa7
Hij wilde per se deze pion veroveren omdat hij dacht dat zijn vrije a- en b-pion (meer dan) voldoende gewicht in de schaal zouden werpen.
36…h4 37. Tc7 h3 38. Tc1 Kg5
De timing is altijd lastig. Het leek me een mooi moment om de eigen koning te activeren omdat wit niet hetzelfde kan doen met zijn koning.
39. Th1 39. Kc2?? faalt natuurlijk op 39…Tc8+ 40. Kd2 Txc1 41. Kxc1 h2
39…Kf4
Nu is het duidelijk dat wits koning te laat is. Wit grijpt zijn enige kans.
40. e5! f5!?
Ik wilde hoe dan ook op winst blijven spelen en hoewel dit er link uitziet, blijkt het in de praktijk allemaal mee te vallen. Verliesgevaar heeft zwart bijna nooit met zijn toren achter de vrijpion. De f-pion moet nu gevaar gaan stichten. Na 40…fxe5 41. dxe5 h2 42. Kc2 Kxe5 43. a4 Ke4 44. b4 Th3= is de stelling remise.
41. e6!
Wit ziet het goed. Deze pion moet de toren weglokken van de dekking van de h-pion die daarmee van het bord verdwijnt. Dan moet de f-pion het maar doen…
41…Ke4 Tijdens de partij keek ik nog even naar 41…Kg3 maar deze wedloop leek me veel te riskant. En bij nader inzien is die ook niet goed voor zwart. Zo zag ik de volgende variant: 42. d5 Te8 43. Td1! h2 44. d6 Txe6 45. d7 Td6 46. Txd6 h1=D+ 47. Kc2 en de witte d-pion is veel te gevaarlijk. Schaakjes helpen zwart niet eens meer.
42. e7
Zo ruilt hij de e- voor de h-pion en daarmee verdwijnen ook zwarts winstkansen als sneeuw voor de zon. Voor wit is 42. Kc2 ook riskant. Het geeft zwart de tijd om d4 op te ruimen en met de f-pion iets te gaan doen. 42…Kxd4 43. b4 f4 <onduidelijk>
42…Te8 43. Kc2 f4
Zwart gooit zijn f-pion direct in de strijd. 43…Kxd4 44. Txh3 Txe7 komt ongeveer op hetzelfde neer. Wit staat een pion voor, maar omdat zwarts f-pion snel naar voren stoomt en zwarts koning uitstekend opgesteld staat, is remise de meest waarschijnlijke uitslag.
44. Txh3 Txe7 45. Kc3
Wit meent nog altijd dat hij op winst kan spelen en dat is waarschijnlijk de oorzaak van het latere debacle. Heel veilig is 45. Kd2 om met de koning voor zwarts f-pion te kruipen met de koning. Hij mag dan al zijn pionnen kwijtraken om toch een half puntje veilig te stellen.
45…Tc7+ 46. Kd2
Geen echte winstpoging. Nu is 46. Kb4?! een mogelijkheid. 46…Kxd4 47. a4 Tb7+ 48. Ka3 Te7 49. Th1 Kd3 50. b4 f3 51. b5 f2 52. Tf1 Ke2 53. Txf2+ Kxf2 54. b6 lijken de pionnen heel sterk, maar zwart kan op alle mogelijke manieren remise maken. 54…Ke3 55. a5 Kd4 56. a6 en nu is 56…Kc3 57. a7 Te1 58. Ka4 Kc4 59. Ka3 Kc3 een bekend type remisestelling.
46…Tg7 47. a4 Tg2+
Zwart komt binnen met de toren en dwingt door de actieve opstelling van zijn stukken de remise af.
48. Kc1??
Maar onder druk van de klok gaat hij nu vreselijk de fout in. De stukken hadden in de doos teruggedaan kunnen worden na 48. Ke1 Txb2
48…f3!
Ineens gaat de f-pion naar dame.
49. Kd1 Tg1+ 50. Kd2 f2 51. Th4+ Kd5 52. Tf4 f1=D 53. Txf1 Txf1
En hier zag de witspeler in wat voor vreselijks hij gedaan had. Het vluggeren zat er nu niet meer in voor Souburg.
0-1
Daarmee was het bevrijdende puntje behaald en gaf Bram zijn stelling onmiddellijk remise.
De belangrijkste reden was niet alleen dat de zege zo binnenkwam, maar ook omdat hij het druk had met het legen van alle flesjes bier die hij op de bar had laten klaarzetten.
Deze foto is net zo wazig als de kennelijke staat van de persoon in kwestie! De autosleutels had hij ruim daarvoor allang aan Anne overhandigd, zodat die ons veilig naar het Brabantse land kon terugrijden. Toen wij in de auto wilden stappen, lag er een briefje onder de voorruit. Daar stond het volgende op:
Daar konden we het dan even mee doen. En met deze stichtelijke woorden aanvaardden wij de terugreis. Kennelijk lag de baksteen uit de heenreis ook nog op het gaspedaal, want ook Anne had geen problemen met snelheidslimieten die er in Zeeland en West-Brabant gelden. Laat de rijksrecherche dit maar niet lezen…
De persoonlijke uitslagen:
Het fragment via de viewer:
(De meeste foto’s zijn van Bram van den Berg)
