Doetinchem op degradatiekoers!

Mee eens: van een teamleider wordt een meer opbeurende tekst verwacht dan de bovenstaande kop. Ook mee eens: het is nog lang niet zo ver en we kunnen er nog van alles aan doen om het tij te keren. Feit is echter dat SV Doetinchem na de nederlaag tegen mededegradatiekandidaat RSR Ivoren Toren 2 op de 8e plaats staat met nog een loodzwaar programma voor de boeg.

Van onderschatting van de tegenstander was overigens geen sprake: we waren er goed van doordrongen dat de Rotterdammers ondanks de lage positie op de ranglijst een heel behoorlijk team op de been kunnen brengen en de gemiddelde ratings ontlopen elkaar ook nauwelijks.

De oorzaak van onze nederlaag lag meer in de categorie ‘soms zit het mee, soms zit het tegen’. Hadden we in de vorige ronde tegen Charlois Europoort 3 nog de wind mee, nu zat het hier en daar tegen en werden er halfjes vermorst of er werd gewoon slecht gespeeld. Marino was als eerste klaar: de opening met zwart scherp opgezet, een tegenstander die elke complicatie uit de weg gaat, vervlakking, klaar, gauw terug naar Doetinchem, de teamgenoten zwoegend in de zuurstofarme speelzaal achterlatend. Theo had duidelijk zijn dag niet. Voor een verloren pion – Theo noemde dat een offer – had hij wellicht enige compensatie, maar terwijl die langzaam aan het verdampen was, deed Theo een kwaliteit in de aanbieding en dat kon de stelling echt niet meer hebben.Lees verder…