Stukkenjagers onderuit tegen HWP Sas van Gent
De wedstrijd tegen HWP Sas van Gent is al jaren vaste prik voor de Stukkenjagers. Heroïsche gevechten worden er bijna elk jaar uitgevochten, vaak om de eerste plaats in de poule. Dit jaar was het echter anders, aangezien Charlois/Europoort dit jaar de lakens uitdeelt in de eerste klasse. Door de nederlaag van Stukkenjagers tegen ditzelfde Europoort en het gelijke spel tegen De Toren waren onze kansen op het kampioenschap tot vrijwel nul gedaald. Was er dan helemaal nergens meer om voor te spelen? Jazeker wel, aangezien Anne Haast en Stefan Beukema nog volop kansen hadden op een norm resultaat. Eerstgenoemde had vooral nog titelhouders nodig en Stefan in principe beiden. Teamcaptain Cor van Dongen was dan ook al vroeg aan de slag gegaan en had weten te regelen dat zowel Anne als Stefan tegen dan wel een GM en een IM mochten plaatsnemen. Als tegenprestatie speelden Bram van den Berg en Mark Haast vooruit.
De vooruitgespeelde partijen vonden plaats op de woensdagavond in de Harmonie. Termen als ‘thuisvoordeel’ en ’woensdagavondmentaliteit’ waren niet van de lucht, dus we hadden er het volste vertrouwen in dat we zaterdag met een voorsprong konden beginnen. Bram van den Berg had voor de verandering zelfs voorbereid tegen Koen Leenhouts en hij wist in de analyse de ene schitterende variant na de andere op het bord te toveren. Wat kon er nou allemaal mis gaan? Zoals zo vaak met het schaken is voorbereiding niet alles, want op zet 2 week Koen al af en kon alle voorbereiding de prullenbak in. Nog steeds leek het wel goed te gaan komen, want na een paar uur spelen had Bram ergens een stuk weten te veroveren na een misrekening van Koen en ook Mark had een prettige drukstelling die er veel belovend uit zag. Deze veelbelovende stelling verzandde echter in remise en Bram ging iets te lichtzinning om met de vrijpionnen van Koen en toen deze eenmaal op de 6de en de 7de rij stonden stelde het stuk vrij weinig meer voor.
Met een 1½-½-achterstand maar met een dosis goede moed begonnen we zaterdag dus aan de wedstrijd. Tradities moet je in ere houden, dus begon de dag met een ontbijt bij Mark Clijsen. Een deel van onze tegenstanders hadden wat moeite om hun weg naar de Harmonie te vinden, maar gelukkig wist César Becx de schakers weer te vermaken met mooie verhalen over historische ontmoetingen tussen de teams van de Stukkenjagers en alle tegenstanders.
De wedstrijd zelf was eigenlijk het minst spannende gedeelte van de hele dag. Een overwinning heeft er helaas nooit ingezeten en al voor de tijdcontrole moest er worden erkend dat dit jaar HWP Sas van Gent een klasse beter was. Als eerste klaar was Stefan Beukema die het tegen Steven Geirnaert mocht opnemen. Op papier leek dit een prettig indeling, maar in de praktijk bleek dit helaas niet op te gaan. Met deze nederlaag heeft Stefan nog steeds kansen op een norm door de vele titelhouders die hij al heeft gehad, maar dan zal er in de volgende ronden nog wel een aantal punten moeten bijkomen.
De tweede nederlaag van de dag kwam van bord 7, waar Bianca Muhren de degens mocht kruisen met Thibaut Maenhout. Bianca had zich zoals gewoonlijk tot in de puntjes voorbereid en had zich wederom voorgenomen eens een keer niet in tijdnood te komen. Dat de praktijk weerbarstiger is werd maar weer eens bewezen, want een blik op de klok na een paar uur spelen liet zien dat er toch een groot verschil was tussen de twee afgebeelde tijden. Thibaut wist Bianca in een type stelling te krijgen waar ze geen raad mee wist en Bianca moest lijdzaam toekijken hoe de stukken van Thibaut op de goede velden kwamen. Het enige wat ik naderhand over de partij heb gehoord waren dingen als ‘schaakles’ en ‘gesloten stellingen’.
Het eerste halve punt van de dag voor de thuisploeg kwam op naam van Mark Clijsen, die op bord 10 Wouter Gryson op remise hield. In een redelijk gelijkopgaande partij werd ergens in het middenspel tot remise besloten toen de meeste muziek wel uit de stelling was verdwenen. Clijsen wist na de partij echter te vertellen dat dit een persoonlijke overwinning was, aangezien er tot dan toe een erg sterke correlatie was geweest met het organiseren van het ontbijt en het behalen van nullen. Een andere theorie was dat Clijsen eindelijk doorhad dat ‘niet vergeten eieren te halen’ voor het ontbijt was bedoeld en niet voor achter het bord.
Het eerste, en wat later bleek ook het enige, punt van de dag kwam van Herman Grooten, die het op bord 6 mocht opnemen tegen Johan Goormachtigh. Onderstaande analyse is gemaakt door Herman zelf.
De partij Grooten – Goormachtigh via de viewer:
Grooten, Herman – Goormachtigh, Johan
1. d4 Pf6 2. c4 g6 3. Pc3 Lg7
Ik had het Grünfeld-Indisch verwacht dat hij vroeger op zijn repertoire had. Maar hij speelde Konings-Indisch omdat hij met wit problemen had om voordeel te behalen tegen het systeem dat hij nu met zwart tegen mij ging spelen.
4. e4 d6 5. Pf3 O-O 6. Le2 Pa6 7. O-O e5 8. Le3 Pg4 9. Lg5 De8 10. dxe5 dxe5
11. Pd2
De oude zet is 11. h3
De moderne aanpak is 11. Dc1 maar daarvan kon ik me niet precies te herinneren wat de belangrijkste ideeën daarvan waren. Vandaar dat ik een logische zet doe ik in dit type stelling. Wit wil graag c7-c6 uitlokken om daarna via c4 een paard naar d6 te kunnen spelen. In de tussenzet mag zwart een paard naar d4 brengen, maar daar speelt wit wat omheen.
11…f6
Een interessant idee dat Timman in een analoge stelling ooit speelde is om na 11…Pf6 twee stukken te ruilen met 12. Lxf6 [12. Pd5 is overigens veel sterker.] 12…Lxf6 13. Lg4 waarna wit twee paarden tegen een slechte loper en een paard overhoudt in een half gesloten stelling.
12. Lh4
Ik dacht hier een tijdje over na, maar het blijkt bij nader inzien wits beste zet te zijn, zoals een blik in de database leert. Ook iets beter voor wit is 12. Lxg4 fxg5 13. a3 Pc5 14. Lxc8 Txc8 15. b4 Pe6 16. c5
12…h5
Dit alles werd nog gespeeld door Avrukh, de man die veel partijen met dit systeem becommentarieerd heeft. Hij zegt dat zwart het misschien niet meer moet hebben van deze pionzet omdat die te compromitterend is. Wellicht moet het komen van 12…Ph6
13. h3 Het basisidee in deze stelling is om een keer met 13. a3 te komen om dan een opstelling met b2-b4 en c4-c5 te gaan spelen. Maar ik had een ander plan voor ogen.
13…Ph6 14. f3!
Het grappige is dat er een partij te vinden is, waarin wit ook dit idee brengt en dat wordt door specialist Avrukh met een uitroepteken voorzien. Ook hier kan wit verdergaan met het standaardidee 14. a3
14…Pf7 15. Pd5
Ik wilde c7-c6 provoceren, maar dat is misschien een beetje veel gevraagd.
15…Pg5
16. Dc2?! Misschien was 16. a3 de aangewezen zet hier
16…c6 17. Pe3 Pe6 Ik had hier 17…Lh6 verwacht waarna ik 18. Dc3 van plan was.
18. Tfe1 Pd4 19. Dc3 Lh6
Het lijkt erop dat zwart zijn stukken aardig weet te activeren. Ook in aanmerking komt 19…Pxe2+ 20. Txe2 hoewel zwart dan wel van zijn beste stuk af is.
20. Lf1 Pc5 21. b4
21…Pce6?!
Zwart heeft nu twee paarden gericht op veld d4 en dat is er eigenlijk eentje teveel.
De kritieke zet is 21…Pa4! en daarop wilde ik 22. Da3 spelen met als mogelijk vervolg
[Te passief is 22. Dc1 Le6 (22…b5 23. cxb5 cxb5 24. Pb3 Le6 25. Db1=+) 23. Pb3 b5 en zwart staat beter.]
22…Lxe3+ 23. Dxe3 Pc2 24. Db3 Pxa1 had ik verwacht en daarop was ik
[Bij nader inzien is 24…Pxe1! de aangewezen zet hoewel wit na 25. Lxe1 (25. Dxa4 Dd8) 25…Pb6 26. c5+ Le6 27. Dc2 Pd7 28. Pc4 compensatie blijft houden.]
25. Dxa4 van plan. 25…Dd8 In een analyse met o.a. Geinaert kwam hier bliksemsnel 26. Dd1 op het bord: [Achteraf gezien is ook 26. Pb1 een uitstekend idee.] 26…Dd4+ [Hier dient zwart 26…a5 te spelen, hoewel wit na 27. Te2! axb4 28. Dxa1 ook het betere van het spel heeft.] 27. Lf2 Db2 28. Dc1 Dxa2 (zie analysediagram)
en dat werd afgedaan als oké voor zwart. Maar na een tijdje vond ik ineens 29. Pb1! en dan dreigt er zowel Pc3 als Dh6. Wit is nu duidelijk in het voordeel. 29…Pb3 30. Dh6 Kf7 31. Dh7+ Ke8 32. Dxg6+ Ke7 33. Lh4! En wit staat al bijna op winst.
22. c5 Tb8?!
Een trage zet. Zwart wil … b7-b5 in de stelling brengen, maar die had hij sowieso al.
23. Pdc4
Wit neemt het initiatief nu stevig in handen.
23…De7?
Krap in zijn tijd, gaat hij de fout in.
24. Pxe5!
Ik keek goed of er een addertje onder het gras zat, maar ik kon het niet vinden.
24…Pf4
A tempo gespeeld, maar het helpt niet.
Ook 24…g5 helpt niet 25. Pg6 [Overigens niet 25. Lg3? wegens 25…fxe5 26. Lxe5 Lg7 27. Lxb8?? Pxf3+] 25…Dg7 en nu had ik twee winst doorgerekend. Ik wist nog niet welke ik ging spelen. Waarschijnlijk 26. Lg3
[26. Pxf8 Pxf3+ (26…gxh4 27. Pxe6) 27. gxf3 gxh4+ 28. Kh1 Dxf8 29. Lc4+-]
26…Dxg6 27. Lxb8+-
Objectief gezien is 24…Dg7 beter maar het lijdt geen twijfel dat wit hier ook na 25. P5c4 op winst staat.
25. Dxd4 Dxe5 25…fxe5 26. Lxe7 exd4 27. Lxf8 Kxf8 28. Pc4 is natuurlijk ook kansloos.
26. Dxe5 fxe5 27. Lc4+
Ingegeven door de drang om stukken te ruilen. Mijn oorspronkelijke intentie was 27. Le7 en waarschijnlijk had ik mijn gevoel achterna moeten gaan, want het is de meest overtuigende weg naar de winst. 27…Te8 28. Ld6 Ta8 29. Pc4 Lg7 30. h4+- en zwart heeft niets meer in te brengen.
27…Le6 28. Lxe6+ Pxe6
29. Pc4!
Het paard is goud waard in deze stelling. 29. Tad1 Lxe3+ 30. Txe3 g5 31. Lg3 Pf4 is nog niet zo simpel als het lijkt.
29…Pd4 30. Tad1 Natuurlijk was er ook weinig mis met 30. Pxe5 Pc2 31. Pd7 Pxe1 32. Txe1
30…Tbe8
31. Pxe5!
Voor de tweede maal slaat er een paard op e5.
31…Pc2 32. Pxg6 Tf7 33. Te2 Pxb4 34. Td6 De computer geeft de voorkeur aan 34. Lf2
34…Kh7 35. Lf2 Tg8
36. Ph4
De ‘menselijke’ oplossing. Wit heeft gewoon twee pionnen buit gemaakt. De computer vindt 36. Pe5 Tfg7 nog sterker om dan hier verder te gaan met 37. Pd7! Txg2+ 38. Kf1 maar dat is natuurlijk voor de liefhebbers…
36…Lf4 37. Td1 Te8 38. Kf1 Lc7
En bij het uitvoeren van deze zet ging hij door zijn vlag. Er valt ook geen eer meer aan te behalen overigens voor zwart.
1-0
Op bord 2 speelde Anne Haast tegen Paul Motwani, een sterke GM. Anne heeft echter dit seizoen nog alles gewonnen, dus ook hier waren er kansen op een mooi resultaat. In een vrijwel gelijk middenspel wist Motwani zijn stukken echter zo neer te zetten dat na een combinatie al deze stukken uit het niets op de juiste velden stonden en zoals alleen een grootmeester dat kan wist hij dit perfect uit te spelen. Deze nederlaag is gelukkig nog lang niet funest voor de kansen op een norm, al moeten er nog wel een aantal titelhouders worden getroffen in de komende speelronden.
Ondergetekende mocht op bord 9 proberen zijn eerste overwinning van het seizoen te boeken tegen Hans Groffen. Na een aantal vrij dramatisch verlopen partijen leek het dan eindelijk een keer te gaan lukken, maar ook deze keer mocht het niet zo zijn. Na een voorspoedig verlopen opening wist Kampman een pion buit te maken, maar na een misrekening bleek het beoogde plan om te promoveren tot dame te resulteren in het verlies van een tweetal pionnen. Het resterende eindspel was na afloop nog voer voor veel discussie, maar in de partij wisten beide spelers (alsnog) tot dame te promoveren waarna de partij in eeuwig schaak eindigde.
Met dit gelijke spel was de overwinning voor HWP Sas van Gent een feit, maar de uitslag werd nog wat vergroot door een remise aan bord 1 tussen Cor van Dongen en Helmut Cardon en en overwining van Thibaut Vandenbussche op Mart Nabuurs. Laatstgenoemde dacht de remise na een lange tijd stug verdedigen binnen handbereik te hebben, maar met een elegante matcombinatie wist Thibaut alsnog het punt binnen te slepen.
Met deze 3-7 nederlaag is ook het laatste restje hoop op een kampioenschap voor de Stukkenjagers vervlogen. De rest van het seizoen zal er dan ook vooral worden uitgekeken naar eventuele behaalde normen en de vraag of Charlois/Europoort kampioen wordt of dat HWP nog voor een verrassing weet te zorgen. Zo niet, dan zien we ze volgend jaar graag weer terug in de Harmonie voor een rematch!
Foto’s van deze wedstrijd.