Het Kasteel
In het voorjaar van 1953 naam mijn vader mij op en zondag mee naar Houtrust. Daar speelde de huidige topklasse-ploeg H.B.S. zijn thuiswedstrijden. H.B.S. (houdt braaf stand) speelde in de 1e klasse C en stond in de degradatie-zône. Op bezoek kwam V.V.H. ’16 uit Zuid-Limburg, uit de mijnstreek. H.B.S. won met 3-0 en ik was niet onder de indruk van het geheel. H.B.S. was in dat seizoen de tweede ploeg van Den Haag. A.D.O. (alles door oefening) stond veel hoger, terwijl V.U.C. (Voorwaarts Unitas combinatie, hier dus geen fraai motto) en Quick in de 2e klasse speelden.
Twee weken later maakten we opnieuw de gang naar de Sportlaan. De tegenstander was Sparta uit Rotterdam. Het prachtige tenue (rood-zwart gestreept shirt, zwarte broek) sprak mij meer aan dan het volledige zwarte van de thuisclub. Het was pas de tweede echte voetbalwedstrijd die ik zag. En toch zag ik meteen wie er boven uitstaken.
Bij H.B.S. was dat Van der Vegt (zoon Pim werd later cricket-international) en bij Sparta waren dat er vier; Terlouw, Zuidgeest, Benningshof en van Ede. Het hoog-geklasseerde Sparta won en mijn hart was verpand. Vanaf dat moment was ik Sparta fan. Toen ik oud genoeg was om zonder mijn vader naar het voetbal te gaan, probeerde ik in ieder geval de duels tegen ADO en Holland Sport bij te wonen. Als jong volwassene ben ik ook twee keer naar Rotterdam getogen (één maal met de fiets en éénmaal met de brommer) om een wedstrijd in het het Kasteel te bezoeken. Dat kon toen nog, gewoon een kaartje kopen aan het loket.
Sparta en H.B.S. waren in de jaren vijftig witte boorden clubs; A.D.O. en Feyenoord waren de arbeidersclubs. Toen een jaar later het betaalde voetbal zijn intrede deed en Holland Sport de bespeler van Houtrust werd, werd de ontvangst van de tegenstander gelijk minder hoffelijk: “bootwerkers” werd er in koor van de staantribune geroepen als er een Rotterdamse ploeg de tegenstander was. Na de opheffing van Sportclub Rotterdam, waar door een slimme coup vooral Feyenoord van profiteerde werd Sparta overvleugeld door “Zuid” en kon de club financieel niet meer concurreren. Door de uitstekende jeugdopleiding en het uitgebreide scoutingapparaat heeft Sparta zich nog vele jaren in de subtop kunnen handhaven. Doch andere clubs leerden dat ook en geleidelijk aan was Sparta een modale club geworden. Zelfs degradatie bleek voor de eerbiedwaardige club mogelijk te zijn en nu worstelt Sparta al een paar jaar om terug te keren naar het hoogste podium. Veel geluk hebben ze daar niet bij, dat moet gezegd. De degradatie vond plaats na een ‘lucky shot” in de laatste minuut en vorig jaar misten ze de promotie door doelpunten in de slotfase. Was voorheen Sparta een toonbeeld van evenwichtigheid, de laatste jaren komen en gaan de trainers en spelers in hoog tempo. En als dan de successen uitblijven, gaat het rommelen. Op alle niveaus, maar vooral bij de trouwe supportersschare.
In the winning mood (ITWN) is zo’n supportersclub die een eigen website heeft, te vinden via de voetbal-startpagina. Het forum op de website wordt dagelijks in een hoog tempo gevuld. Daar kan geen schaakforum tegen op. Er wordt trouwens flink op de man gespeeld in de bijdragen en dan zien we alleen nog maar de bijdragen die door de webmaster zijn toegelaten. Ik kijk wekelijks op de website van ITWN om op de hoogte te blijven. Een paar dagen geleden verscheen er een filmpje op ITWN. Er komen drie rijen van een schaakbord in beeld. Een opstelling van vijftien witte stukken met een zwarte koning. Een ernstig kijkende man heeft vellen papier in zijn hand. In navolging van de befaamde clip van Bob Dylan laat hij de teksten lezen om ze vervolgens op de grond te laten vallen. Als de teksten gaan over het zich ontdoen van trainers door de algemeen directeur zien wij de zwarte koning de pionnen e2, d2 en c2 van het bord meppen. Over het einde van de film zijn de meningen op het forum duidelijk verdeeld. Als verteld wordt dat men van de zwarte koning af wil, verschijnt een stukje van de intro van James Bond films, waarin de tegenstander door het vizier van een geweer wordt gezien. Het had natuurlijk ook met een schaak-oplossing gekund.Lees de column hier!
